ฉันรู้สึกว่าตัวเองเกิดมาไม่เก่งเอาส่ะเลย ฉันทำงานแรกเงินค่าแรงขั้นต่ำไปวันๆ โดยที่ไม่มีสติปัญญาจะทำให้ชีวิตตัวเองและครอบครัวดีขึ้นกว่านี้ใด้เลย ฉันมีชีวิตคู่มา25ปี สามีเป็นคนเอาแต่ใจ และมีโรคประจำตัว เขาไม่ใด้ทำงานเป็นจิตจะลักษณะ เขาทำไร่สัปรด4-5ไร่ ปีๆขายใด้เขาก็เก็บเอาไว้กินของเขา และเอามาช่วยค่าใช้จ่ายของลูกสาวคนเล็กบ้าง นานครั้ง ฉันมีลูก2คน คนโตเป็นผู้ชาย จบ ม.หก เพราะฉันไม่มีเงินให้เขาเรียนต่อ  ตอนนี้เขามีครอบครัวและมีลูกเล็กๆ1คน ก็อยู่ด้วยกันกับฉันนี้แหละเขาเองก็หากินลำบากชอบหาภาระให้ตัวเอง ฉันไม่เคยขออะไรลูกคนนี้มากมายบอกลูกอยู่กับแม่ขอให้ลูกซื้อข้าวเข้าบ้านช่วยแม่สักอย่างเขาก็ซื้อแต่บางทีเขาก็ลำบากฉันก็ไม่รู้จะทำไงต้องใด้ลูกดิ้นหาข้าวเข้าบ้านเพราะฉันให้เป็นน่าที่เขาส่วนสามีเขาไม่มีงานทำฉันขอให้เขาหากับข้าวเข้าบ้านเขาก็ไปหาปลามาให้กินทุกวัน ขายสัปรดปีปีหนึ่งใด้มาเขาก็เก็บเขาไว้ จะหยิบยื่นมาใด้ฉันก็น้อยครั้งมาก เรา2คนคุยกัยคนละทางทะเลาะกันตลอด เขาบอกว่า เพราะฉันเถียงเขาและมีนิสัยแบบนี้ เขาถึงไม่ใด้เงินฉัน ฉันก็ตอบไปไม่อยากให้ก็ไม่ต้องมาให้ ทั้งที่ตัวเองแบกทุกอย่างก็แทบจะไม่ไหวแล้วตอนนี้ แต่ถ้าฉันขอเขา เขาก็จะบ่นและจะบอกไม่มีอยู่ดี ฉันจะใช้จ่ายอะไรใช่ถ่านที่เขาเผาใว้ให้ใช้ เขายังบอกให้ใช้ประหยัดๆ กว่าจะไปหาไม้ฟื้นมาเผาให้ใช้มันลำบาก ฉันก็จะบอกเขาว่าทุกวันนี้ก็ประหยัดจนไม่รู้จะประหยัดยังไงแล้ว ของอร่อยอยากกินยังแทบไม่ใด้ ซัอเสัอผ้าก็ไม่ใด้ซื้อ ใส่เก่าแก่ ยังจะให้ประหยัดอะไรอีก หาเงินมาใด้ก็เอามาใช้จ่ายในครอบครัวหมด  ทุกวันนี้ฉันทำงานรับจ้างใด้ค่าแรง 335+โอที62บาทรวมๆค่าแรงรายวัน สิ่งที่ฉันต้องรับผิดชอบคือค่าขนมลูกสาวคนเล็กที่กำลังเรียนฉันมีให้เขาแค่เดือนละ2,000ซึ่งมันก็แทบจะไม่พอเพราะมีค่ากิจกรรมตอนนี้เรียนอยุ่ ม.5 และฉันยังต้องจ่ายแทบทุกอย่างภายในบ้าน..ที่อยุ่ด้วยกันหลายชีวิต ค่าไฟค่าน้ำ ค่ากับข้าวด้วยจะกินแต่ปลาคงไม่ไหว ของใช้ในบ้านหนีสินจากบัตรกดเงินสดอีก6หมีน
กว่าบาทจ่ายใด้แต่ดอกเป็นส่วนใหญ่ตกเดือนล่ะ2,000กว่าๆที่เหลือฉันก็เก็บไว้เติมน้ำมันรถใช้จ่ายเวลาไปทำงานแทบไม่ชนเดือนสักเดือนที่ชนคือต้องอดเอามากๆ ฉันทุกข์ใจ ลูกคนเล็กกำลังจะเข้ามหาลัยอีกปีกว่าๆฉันมองไม่เห็นทางในเมื่อในมือฉันภาระมันล้นมือไปหมดแล้วฉันไม่รุ้จะทำอย่างไร ฉันอยากมีรายใด้เพิ่มอยากมีอาชีพมีงานมีเงินที่มากกว่านี้ อยากเก่งอยากประสบความสำเร็จ เผื่อที่ลูกๆจะใด้สบายและมีเงินเรียน ฉันรู้สึกตัวเองไร้ค่า โง่ ไม่มีสติปัญญานำพาชีวิตให้ดีกว่านี้ ฉันรู้สึกตัวเองไร้ค่า รู้สึกไม่มีคนรัก ขาดความอบอุ่น จิตใจ'ฉันออ่นแอมาก ฉันเห็นชีวิตคนอื่นที่เขามีคนคอยซัพพอร์ต โดยเฉพาะคู่ชีวิตของเขาฉันรู้ว่าตัวเองวาสนาน้อย ไม่มีค่าที่ให้ใครมาทุ่มเทให้ ฉันรู้สึกและเป็นอย่างนี้ มานานมากและมันหนักขึ้นเรื่อยๆพอกับปัณหาในชีวิตตอนนี้ ฉันมีเรื่องทำผิดครั้งใหญ่หลวงในชีวิตด้วย ตอนนี้ก็ยังทำอยู่ เพราะฉันรู้สึก ขาดความรักความเอาใจใส่จากคนข้างๆกาย มาตลอด ฉันเลยพลาดพลั้งทำผิดเรื่องนี้ไป แต่ฉันเอง ก็พอจะใด้รู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันคิดว่ามันคือความสุข และจะเอามาเติมเต็มในชีวิตขาดๆของฉัน สุดท้าย มันก็ยิ่งมาเพิ่มความทุกข์ให้ฉัน เข้าไปอีก ฉันรู้สึกแย่กับชีวิตตัวเองมากๆ ไม่มีใครที่ฉันจะไว้ใจและเปิดปากปรึกษาอะไรใด้เลยในชีวิต  ฉันรู้สึกไร้ค่า รู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหน รู้เบื้อหน่าย รู้สึกเบื่อไปหมด...แต่ยังไม่ถึงขั้นอยากตายนะคะ 😭