ทุกวันนี้ผมใช้ชีวิตมาตั้งแต่เข้าเรียนยันทำงานวัย19+ผมก็รู้สึกว่าความสุขมันมาจากไหนนะเงินเดือนออก?ใด้เพิ่มเงินเดือน?พ่อแม่ที่ใช้ชีวิตความสุขถ้าผมหายไปหรือคือการที่ตัวผมหายไปจากโลกนี้ดีไม่รู้สิผมรู้สึกสับสนกลับตัวเองว่าเกิดมาทำไมอยู่ไปเพื่ออะไรทั้งๆที่มีเป้าหมายในชีวิตอยู่แต่กลับรู้สึกว่ามันก็เหมือนอารมณ์ชั่ววูปเลยแบบอยากจะไปหลายๆที่หาอะไรที่ไม่เคยกิน;^;, ขอโทษที่อธิบายไม่ค่อยเก่งนะครับพอดีมันพิมพ์ออกมาจากใจจนเกิดคำถามแบบนี้จริงๆคิดบ่อยๆนะครับว่าถ้าตายใด้ก็อยากแต่ถ้ามีโอกาสให้เจริญเติบโตก็ดีเหมือนกันรู้สึกสองแง่สองง่ามเลยทำอะไรก็ไม่เคยเต็มที่กลับชีวิตตัวเองครึ่งๆกลางๆเคยไปหาหมอช่วงที่ดิ่งแล้วกินยาตามที่สั่งแต่มันก็แบบเฉยๆไม่ใด้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษหรือผมควรหายๆไปเลยดีหรือยังไงดีนะ55+ขอโทษนะครับจะมาถามเหมือนมาพิมพ์อะไรให้อ่านวกวนเลย ทุกคนทำยังไงให้เต็มที่กลับชีวิตหรอครับมีความสุขกันบ้างไหมการออกไปเที่ยวนี่ทำยังไงให้สนุกหรอครับ มีเพื่อนไปด้วย? ใด้ไปที่ชอบ? หรือยังไงดีฮะ มันต้องรู้สึกยังไงทุกคนถึงสามารถมีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้ใด้หรอฮะ การที่ช่วยคนในครอบครัวทำไมผมไม่มีความสุขหรืออะไรเลยผมแย่เองหรือเปล่าผมควรเกิดมาจริงๆใช้ไหม? 55ผมเหมือนคนบ้ามาพิมพ์อะไรไม่รู้ขอบคุณคนที่ตั้งใจอ่านจริงๆด้วยนะครับถ้ามี ถ้าอยากด่าหรือยังไงก็เชิญใด้เลยนะครับ ยังไงผมก็ต้องการคำตอบมากๆผมรู้สึกไม่ไหวแล้วอยากจะหายๆไปเลยแบบให้ทุกคนจำไม่ใด้อยากไม่ทำอะไรเลยแต่กลัวพ่อแม่น้องชายลำบากแต่ผมไม่รู้ต้องทำยังไงให้ตัวเองลุกขึ้นมาเลยผมไม่เข้าใจเลยทั้งที่อยากช่วยคนในครอบครัวอยากยืนหยัดอยากจะมีอนาคตที่ทำให้ทุกคนไม่ต้องห่วงผมแล้วใด้หายไปแต่ผมกลับมาเป็นยังงี้ผมมันแย่มากจริงๆขอโทษนะครับขอโทษที่ให้มาอ่านอะไรไร้สาระแบบนี้จะข้ามก็ใด้ฮะถือซะว่าผมไม่เคยพิมพ์อะไรเลย^^