เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก แต่เราก็ยังไม่สามารถทำใจให้ชินได้ เพราะแต่ละเรื่องที่หัวหน้าโทรหาเราในวันที่เราลาป่วย แทบไม่มีครั้งไหนเป็นเรื่องด่วนถึงขั้นจะไม่สามารถรอถามเราในวันที่เรากลับไปทำงาน

หัวหน้าเราเป็นคนบ้างาน และไม่ค่อยรู้กาลเทศะ (ในความรู้สึกเรา) เวลาเขามีเรื่องสงสัยอะไร เขาจะถามทันที ไม่สนใจว่าตอนนั้นคนที่เขาจะถามได้มาทำงานหรือเปล่า หรือเป็นเวลาเลิกงานแล้วหรือเปล่า

อย่างล่าสุดหัวหน้าก็โทรหาเราเพื่อถามเกี่ยวกับเรื่องเอกสารของลูกค้ารายหนึ่ง และเราเป็นคนเดียวที่จะตอบได้ เพราะงานนี้มีเราทำคนเดียว และเราไม่ได้ฝากงานให้ใครทำแทน เพราะเราดูแล้วเห็นว่าไม่ได้มีเรื่องด่วน และการลาป่วยมันเป็นเรื่องกะทันหัน เราไม่อยากรบกวนคนอื่นโดยใช่เหตุ

ตอนที่หัวหน้าโทรมาถาม เราไม่สามารถตอบเขาได้ เพราะเราจำไม่ได้ เราไม่ได้อยู่ที่หน้างาน ไม่ได้อยู่ใกล้ข้อมูล งานเรามีเอกสารเยอะแยะไปหมด ลูกค้าก็มีหลายราย แต่นี่มันไม่ใช่เรื่องด่วน หัวหน้าไม่จำเป็นต้องรู้เดี๋ยวนั้น เราสามารถตรวจสอบให้ได้ในวันที่เรากลับไปทำงาน แต่นี่คือเขาโทรมาแล้วก็สั่งๆให้เราตรวจสอบด้วย (ในวันที่เรากลับไปทำงาน) น้ำเสียงบ่งบอกว่าตำหนิเรา พอสั่งเสร็จก็วางสาย เราก็แบบ...อิหยังวะ เรื่องแค่นี้ต้องโทรมาถามตอนนี้เลยเหรอ เสียอารมณ์ แทนที่จะได้พักอย่างสบายใจ

เจอแบบนี้บ่อยๆ เราก็รู้สึกไม่โอเค ไม่รู้จะไปฟ้องใคร เพราะเป็นหน่วยงานรัฐ เลี้ยงคน (คนไม่ดีก็เลี้ยงไว้) ถ้าหัวหน้ากับลูกน้องมีปัญหากัน ยังไงหน่วยงานก็ต้องเลือกปกป้องรักษาหัวหน้าไว้ก่อนอยู่แล้วเพื่อผลประโยชน์ขององค์กร จะอ้างกฎหมายแรงงานก็คงไม่ได้เพราะไม่ใช่เอกชน หรือจะแก้ที่ตัวเราด้วยการปิดโทรศัพท์ ก็ทำไม่ได้อีก เพราะเราต้องใช้เน็ตจากโทรศัพท์ และพ่อแม่เราก็อาจโทรมาหา หรือจะให้เราทำเมินไม่รับสายหัวหน้าเวลาเขาโทรมา เราก็ไม่สามารถทำได้ตลอดทุกครั้ง เพราะคิดว่าอาจมีสักครั้งที่เขาโทรมาเพราะมีเรื่องด่วน (แม้ว่าที่ผ่านๆมาจะยังไม่เคยด่วนสักครั้ง) จะให้บอกเขาตรงๆว่าไม่อยากให้เขาโทรมา ก็ไม่รู้จะบอกยังไงให้เขาเข้าใจ เพราะเขาเป็นคนแบบนี้ และไม่ได้เป็นกับเราคนเดียว เราก็ไม่อยากจะมีปัญหากับหัวหน้าให้ขุ่นข้องหมองใจ เดี๋ยวจะอยู่ด้วยกันยาก

อยากรู้ว่าเคยมีใครเจอปัญหานี้แล้วแก้ปัญหาได้จริงๆบ้าง อยากรู้ว่าทำยังไง