หลายครั้ง ที่นั่งทบทวนและนึกถึง คำว่าความสุข แล้วความสุขที่ว่านั้นมันหมายถึงอะไรกันแน่ ครอบครัว เงิน หรือคนรัก 
หลายครั้งที่คิดสับสน ลองมองย้อนหลายๆด้านจึงทำให้รู้ว่า ไม่มีเลย คำว่าความสุขในตัวเรานั้น ทั้ง ครอบครัว เงิน หรือคนรัก ไม่มีเลย ไม่มีคำว่าควาสุขสำหรับคนอย่างเรา บางครั้งเราก็คิดสงสัยในตัวเองนะ หรือว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนที่คนอื่นเค้าเป็นกันหรอ 
กลางวันเรา สามารถยิ้มกับทุกคนได้ คุยได้แบบ ปกติ  แต่พอกลางคืน หรือเวลาที่อยู่คนเดียวเรารู้สึกท้อมาก ไม่สามารถหันไปหาใครได้เลย 
ไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น 
นิยามของคำว่า ครอบครัว หลายคนคงคิดว่านั้นคือที่ปรึกษา นั้นคือที่พักใจ
สำหรับเราแล้วมันไม่ใช่ คำว่าครอบครัว มันคือ นรก บนดินดีๆนี้เอง ทุกครั้งที่อยู่กับ พ่อ เราไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้เลย 
มันทำให้เราดูต่ำ และเหมือนเกาะเค้ากิน ทั้งๆที่เราก็ทำงาน เป็นเสาหลักของบ้านเลยก็ว่าได้
ในทุกๆเดือน เราจะให้รางวัลตัวเองโดยการ หาอาหารอร่อยๆกิน ซื้อของที่อยากได้ ในแต่ละครั้ง เราใช้เงินไม่เกิน 500 บาทเลย 
เพราะเราคิดว่า มันจะทำให้ครอบครัวเราไม่มีกิน ทั้งๆที่เดือนหนึ่งเราสามารถหาเงินได้เกือบ 3 หมื่นบาททุกเดือน 
เราไม่สามารถใช้เงินตัวเองได้เลย เพราะมันจะทำให้เค้าดูว่าเราไม่ประหยัด และช่วงหลังๆมานี้เราไม่คิดจะซื้ออะไรให้ตัวเองเลย ไม่ว่าเราจำเป็นต้องใช้หรือแค่ความอยากได้ เราไม่คิดจะซื้อเลย เพราะถ้าเราซื้อหรือไปกินอะไรที่เราอยากกิน พอกลับบ้านมา วันนั้นบ้านที่เราอาศัยอยู่จะกลายเป็น นรกทันที พ่อจะโวยวายและพูดทำร้ายจิตใจเรามาก ทุกวันนี้ท้อมากเลย ถ้าไม่มีลูกชายกับแม่เรา เราคิดว่าไม่อยู่ที่นี้แล้วก็ได้ เราอยากไปให้พ้นขุมนรกนี้สักที 
ทำไมมันยิ่งอยู่แล้วมันยิ่งท้อ ยิ่งตั้งใจทำงานยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไปทุกที