หนูเป็นเด็กอายุ 19 ปี แต่โตมากับยาย พ่อแม่แยกทางกัน แม่เป็นคนหาเงินคนเดียวใน กทม. ตอนนี้อยู่กับน้าและยายที่ภาคอีสาน หนูอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างจะแย่มากๆ ยายอายุ 68 ปี น้าผู้ชายอายุ 33 ปี ทั้งคู่ดื่มเหล้าหนักมาก หนักที่สุด เงินที่ได้จากส่วนอื่นก็ลงที่เหล้าหมด แล้วก็จะมีคนมากินเหล้าที่บ้านซึ่งสร้างความวุ่นวายมาก เสียงดัง โวยวาย แล้วยายกับน้าทะเลาะกันเกือบทุกวัน บางทีก็สงสารยาย น้าจะชอบบังคับหนูและยายให้อยู่นำอำนาจทุกอย่าง ชอบบังคับ ชอบใช้อารมณ์ ส่วนแม่ก็ไม่ค่อนจะสนิทเลย ไม่กล้าที่จะคุยกับแม่ คุยกันสัปดาห์ละครั้ง หนูรู้สึกโดดเดี่ยว ไร้คงามหมาย ท้อแท้ ที่ต้องเกิดมาในสภาพแวดล้อมแบบนี้ แล้วหนูไม่คนที่คุยไม่เก่ง ไม่มีเพื่อน ไม่มีแฟน ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกโดดเดี่ยวมากยิ่งขึ้น ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวนี้เป็นคนอารมณ์เสียบ่อยมาก ร้องไห้ง่าย ผ่านไปแปปเดียวก็หัวเราะ เป็นแบบนี้ 5 เดือนที่แล้วได้ปรึกษาจิตแพทย์ๆบอกว่า หนูเป็นแค่ภาวะซึมเศร้า แนะนำให้หนูมีเพื่อนที่สามารถคุยด้วยได้ หาที่ที่สงบจิตใจ แต่หนูทำไม่ได้จริงๆค่ะ รู้สุกเศร้า ท้อแท้ เหนื่อย ไม่อยากทำอะไรเลย ไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต แล้วชอบโทษตัวเองเป็นหลัก