เรามีปัญหาคาใจค่ะเพราะทะเลาะกับครอบครัวเรื่องนี้บ่อยมาก 
   เกริ่นว่าเราเป็นคนถูกเลี้ยงโดยญาติ โดยมีพ่อแม่ส่งเงินมาให้ โดยที่ญาติเราเลี้ยงเราดีมากแต่เราจะรู้จักประมาณตนและทำงานหากมีโอกาสแล้วเอามาแบ่งครอบครัว รวมทั้งเขาเอง แต่มีปัญหาคือชอบทะเลาะกันบางเรื่อง
   เช่น เรามักจะเตือนเขาในเรื่องการตามใจลูกมากเกินไปทำให้เขาไม่ทำมาหากินรอพ่อแม่เลี้ยง เพราะเขามักจะบ่นให้เราได้ยินอย่างสม่ำเสมอ เราจึงแนะนำ พอเราแนะนำเขาก็จะไม่พอใจ ว่าเราไม่เป็นแม่คนไม่รู้หรอก ลูกชอบเถียงชอบว่ารำคาญเลยตามใจดีกว่า เขาสบายใจที่ไม่ต้องฟังลูกเถียง และหลักการสอนเขาจะแปลกๆ ชอบบอกให้ลูกเลี้ยงพ่อแม่ แต่เราดว่ามันเป็นการกดดันเด็กเกินไป เด็กบางคนอาจจะไม่ชอบคำพูดนี้เลยไม่ทำก็ได้ อยากให้เขาใช้คำพูดอื่นแทน กลายเป็นว่าเขาทะเลาะกับเราที่สอนเขา
    โดยเวลาทะเลาะหลังเรื่องลูกเขาก็จะเกริ่นว่าเขาทำหลายอย่างให้เราต้องเยอะทำไมเราต้องด่าเขา เรางงมากเราไม่ได้ด่าอะไร ส่วนอีกอย่างเขาบอกเราไม่เคยชมเขาเลย เราไม่รู้ว่าเราควรชมผู้ใหญ่ยังไง ซึ่งปกติเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคำชมเท่าไรบางคำมันดูเฟคเราไม่รู้จะพูดอย่างไรกับคนอื่นหรือกับญาติของเราเอง

เลยอยากสอบถามเพื่อนๆว่ามีแนวคิดของเราควรปรับไหม แนะนำควรปฎิบัติอย่างไรต่อดีกับญาติคนนี้ เราท้อใจเสียใจมากๆทุกครั้งที่เวลาทะเลาะกับเขาโดยปัฐหาเริ่มจากเรื่องลูกแต่เขากลับว่าว่าเรามวงบุญคุณ รวมถึงแม่ของเราด้วย เขาก็เป็นคนดีคนนึงแต่เราไม่รู้ว่าสรุปเราควรทำอย่างไร จะใช้ชีวิตแบบไหนดีกับญาติคนนี้ เพราะต้องอยู่ด้วยกันตลอด