สวัสดีค่ะทุกคน เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือเราเป็นคนที่ฟังพอเเม่มาตั้งแต่เด็กไม่เคยขัดคำสั่ง ไปไหนมาไหนรายงานตลอด ขอตลอด ตอนนี้เราอายุ17เเล้ว
ก็มีแฟน เราก็ปกติแต่เวลาท่านใช้เราก็ติดขี้เกียจ(เป็นเรื่องปกติตั้งแต่ไม่มีแฟนนะคะ)ค่ะท่านก็โกรธ เเล้วก็ว่าเรา แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมทุกครั้งที่โกรธท่านต้องพูดถึงเราไปทางผู้ชาย เช่น โดยปกติเเล้วแฟนเราจะมาหานั่งเล่นหน้าบ้านทุกวันจันทร์เป็นวันหยุดของเเม่ ซึ่งพ่อบอกว่าให้มาเเค่วันนี้  ล่าสุดวันนี้ท่านก็โกรธ แล่วพูดกับเราว่าทำไมไม่รีบเหมือนตอนลงมาหาผู้ชายบ้าง เเละเมื่อวาน เรานอนอยู่บนห้องรอท่านไปตลาดท่านบ่นน้องเราอยู่เเล้วบอกให้เราไปตลาดด้วย เราก็ไม่ได้คิดอะไรก็รอคิดว่าท่านยังไม่พร้อมไป ก็เลยรอบนห้องท่านก็บ่นน้องอยู่ข้างล่างเเล้วอยู่ๆ ดันมาโมโหเราด้วยเเล้วก็พูดถึงเราไปทางผู้ชายอีกเเล้วค่ะ เเต่ครั้งนี้ท่านด่าเราร่านด้วย เราไม่เคยได้ยินท่านพูดเเรงขนาดนี้ค่ะเราเสียใจมาก แต่ท่านเคยพูดเเบบนี้กับน้องนะคะแต่ไม่ได้เเรงเหมือนเราน้อยกว่าเรามากๆค่ะไปแนวบ่นๆไม่ได้เจาะจงเหมือนเรา (เรานิสัยต่างจากน้องมาก เราเป็นคนที่ฟังท่านตลอด น้องเราจะไปทางไม่ฟังพูดง่ายๆคือเราจิตใจดีกว่าน้องเราค่ะ เราฟังจากเเม่กับพ่อมานะคะ)แต่พอน้องเลิกไม่เคยพูดเลย รึเป็นเพราะเราอยู่ใกล้กันคะ เพราะแฟนคนเเรกของเราท่านก็รู้แต่ไม่เคยพูดอะไรแบบนี้ เพราะแฟนคนแรกไม่ได้อยู่ใกล้กันมาหากันไม่ได้ เเต่คนปัจจุบันนี้อยู่ใกล้เเละมาหาได้ แฟนเก่าน้องก็อยู่ใกล้มาหาได้
เราอยากรู้ว่ามันเป็นเพราะเรามีแฟนหรอคะท่านเลยมีคำพูที่แทงใจเราขนาดนี้ รึเราต้องทำตามที่เขาบอกทันทีเลยทุกครั้ง แต่เราก็คนๆนึงมีหัวใจเหมือนกัน(ขอโทษนะคะยาวหน่อยเราไม่รู้จะถามใคร)