จากที่ฟังคนสอนผ่าน Youtube หรือคนที่เพื่งศึกษาธรรมมะมารู้เลยว่าทุกคนล้วนมีทุกข์ทั้งหมด เช่น สำหรับคนจน ก็ทุกข์เรื่องเงินว่าจะหามาจากไหนเพื่อมีกิน มีที่อยู่ มีนอน ๆลๆ ส่วนคนรวย ก็ทุกข์ว่าจะทำอะไรดีเพราะเบื่อเนื่องจากตัวเองมีทุกอย่างหมดแล้ว จะซื้ออะไรก็ซื้อได้ เที่ยวที่ไหนก็เที่ยวได้ บางคนถึงต้องไป party แก้เบื่อและส่งจิตออกนอกเพื่อรับความสุข แต่ว่าพอ party เสร็จ ก็กลับมาทุกข์ต่อว่าเบื่ออยู่คนเดียว ขนาดคนดังมากๆยังทุกข์เลย เช่นพอพวกเขาดังมากก็หลงกับความดัง ต้องอยู่กับคนดูถึงมีความสุข แต่พอไม่ได้มีคอนเสิร์ตก็ทุกข์ทันที ในข่าวเลยมีคนดังฆ่าตัวตาย(สำหรับสาเหตุที่ไม่แน่นอน) เลยได้เรียนรู้ว่า1ในวิธีที่จะดับทุกข์ให้เร็วคือการเห็นมัน เห็นเราที่ไปเกาะอารมณ์ให้ทัน แล้วเราจะแยกมีนออกมาและอารมณ์จะดับเองอัตโนมัติ เช่นถ้าเราจอง concertเพื่อไปดูศิลปินที่เราชอบแล้วเผอิญวันนั้นญาติเราเสียหรืออะไรก็ตามที่ให้เราต้องอดไป คนส่วนใหญ่รวมถึงผมก็จะกระวนกระวายว่าทำไมไม่ได้ไปอุตส่าห์จองเป็นเดือนๆ แล้วเมื่อไหร่จะมีอีก ฯลฯ วิธีที่ผมเรียนรู้คือรู้สึกตัวก่อนว่าเราทำอะไรอยู่ทั้งดายและใจ และเห็นว่าอารมณ์หงุดหงิดนั้นไม่ใช่เรา แต่เป็นการทำงานของจิตที่ไปครอบงำอารมณ์ พอเห็นแบบนี้เราจะมาอยู่กับตัวเอง เห็นอารมณ์แล้วมันจะดับไปเอง ยี่งฝึกเยอะก็ยิ่งดับเร็ว อีกอย่างคืออยากอะไรก็ได้ไม่ว่าจะเป็น อยากไปเที่ยว อยากมีสังคม อยากกินนี้ แต่แค่ไม่ยึดมั่นกับมัน ทำแบบนี้พอเราไม่ได้สิ่งที่ชอบก็จะไม่ทุกข์มากเพราะไม่ได้ยึดมั่นอะไรขนาดนั้น ความทุกข์ก็จะน้อยลงเรื่อยๆ
ดับความทุกข์ด้วยความเป็นจริง