ผู้บรรยาย  "สังฆทาน หมายความถึงการถวายแด่ภิกษุโดยที่เรามีความนอบน้อมต่อท่านเสมือนกับท่านเป็นพระอริยสงฆ์
เพราะฉะนั้น จิตใจของคนที่จะถวายสังฆทาน จะต้องเป็นผู้เป็นผู้ที่ปกติมีจิตใจนอบน้อมต่อสงฆ์ 
เพราะเห็นว่าท่านเป็นผู้ที่ได้บวชแล้วก็ประพฤติปฏิบัติตามพระวินัย  
ส่วนจะประพฤติได้หรือไม่ได้นั้น เป็นเรื่องส่วนตัวของท่าน
แต่ว่าโดยฐานะที่ท่านได้สืบทอดพระศาสนาหลังจากที่พระผู้มีพระภาคได้ทรงวางพระวินัยบัญญัติไว้
เพราะฉะนั้น เราก็มีความนอบน้อมต่อท่านเสมอกับท่านเป็นพระอริยบุคคล
ในขณะนั้น จิตใจของเราจะบริสุทธ์ผ่องใส ไม่อย่างนั้น เราก็จะดูว่า เอ พระรูปนั้นก็แปลกๆ ทำอะไรก็ไม่ทราบ
ใจของเราก็เลย แทนที่จะมีศรัทธา ก็เลยไม่มีศรัทธา
แต่พระก็คือผู้ที่บวชในพระพุทธศาสนา ท่านจะดีหรือชั่วเป็นเรื่องของตัวบุคคล
ท่านไม่สามารถทำให้ศรัทธาของเรานี่ ด้อยลง เพราะเหตุว่า เรามีความมั่นคงต่อพระศาสนา
เพราะฉะนั้น เรามีความนอบน้อมต่อพระภิกษุเสมอกับท่านเป็นพระอริยบุคคล
จิตของเราจึงไม่หวั่นไหวเลย
เพราะฉะนั้น เราก็ไม่ได้ไปทำสังฆทานเพราะเราหวังผลมาก แต่ทำด้วยความนอบน้อมต่อท่านเสมือนกับท่านเป็นพระอริยสงฆ์"