ตามหัวข้อเลย คือรู้สึกว่าตัวเองไม่สวย จะทำยังไงก็ไม่สวย พอถ่ายรูปแล้วก็ยิ่งแย่กว่าเดิม ทำให้ไม่ค่อยอยากเจอคนเลยค่ะ คือรู้สึกว่าทุกคนรอบตัวหน้าตาดีหมดยกว้นตัวเอง จริง ๆ บ้างครั้งพอส่องกระจกก็มั่นใจขึ้น

เรามีเพื่อนสนิท 6-7 คน ซึ่งทุกคนสวยมาก และเราก็สงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงเลือกคบเราเป็นเพื่อน ทั้งๆ ที่เราคิดว่าตัวเองไม่ได้สวยเท่าพวกเขา อยากรู้ว่าคนอื่นๆ เคยคิดแบบ

สวัสดีค่ะหนูเป็นเพียงเด็กอายุ18คนนึงที่มีความฝันอยากจะมีเงินเก็บมีงานมีการทำดีๆได้อยู่ในที่ดีๆแต่ตอนนี้หนูเครียดมากๆหนูหาทางออกไม่ได้เลยตอนนี้ครอบครัวของหนูแย่มากๆแม่ก็ไม่ได้ทำงานส่วนพ่อก็จะลาออกจากงา

คือ ยอมรับก่อนเลยนะครับว่าเราเป็นคนที่หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเลยแบบก็หน้าแย่ครับ  แต่แฟนกลับมาว่าผมหล่อมากหล่อที่สุดแบบ perfect ไม่มีใครหล่อเท่าผมแล้วแต่ว่าก็รู้สึกปลื้มและรู้สึกดีนะครับที่เขาแบบพยายา

ผมรู้สึกแย่มากตอนนี้ รู้สึกกลัวกังวลต่างๆนานามากมาย กลัวการถูกทิ้งไว้คนเดียวกลัวการโดนกลั่นแกล้งต่างๆ ที่ทำร้ายจิตใจมากๆ กังวลถึงขั้นกลัว เสียงแชท ว่าจะทักมาด่าเราหรือเปล่า เพราะครั้งหนึ่งผมเคยโดน เมิ

เรารู้สึกว่าหน้าตาเราเวลาเราส่องกระจก ดูดีกว่าในรูปถ่าย(ที่ถ่ายโดยคนอื่น)หลายขุมเลย และตั้งแต่ช่วงโควิดระบาด เราก็ต้องใส่หน้ากากอนามัย จนตอนนี้ก็ยังใส่อยู่ เพราะทำงานใน รพ. จนตอนนี้เราชินกับการใส่หน้า

เมื่อ2-3ปีก่อนแม่เราเป็นแค่ไมเกรนพอไปหาหมอ หมอก็บอกให้ระวังเพราะเป็นไมเกรนอาจจะเป็นซึมเศร้า พออีกเสียงเดือนไปหาหมอจามที่หมอนัดหมอบอกกับแม่ว่าแม่เป็นซึมเศร้าระยะแรก พอได้ยามาแม่ก็กินๆหยุดๆเราถามแม่ว่าท

เวลาที่เรามีปัญหา เข้ามาอ่านในนี้รู้สึกว่าน่าสนใจมากค่ะ5555 เลยอยากลองพิมพ์ของตัวเองบ้าง คือช่วงนี้รู้สึกจิตตกกับครูมาก เรื่องมีอยู่ว่าช่วง 1 เดือนที่ผ่านมา ครูคนนี้ให้คิดปัญหาโครงงาน แบบว่าประดิษฐ์อะ

พาพ่อไปตรวจเบาหวาน ผลสรุป พ่อเป็นเบาหวาน พ่อก็ร้องไห้ อดสงสารพ่อไม่ได้เลย มันเครียดไปหมด และขอสอบถามค่ะ  1.จะหายเป็นปกติไหมคะ 2.จะอยู่ได้นานหรือป่าว 3.ร่างกายจะแข็งแรงเหมือนเดิมไหมคะ 4.ต้องกินอะไ

เวลาเครียดมากๆ กับปัญหาครอบครัว ไม่รู้จะระบายกับใครรู้สึกเก็บกดมากๆค่ะ บางทีก็อยากจะระบายเป็นคำพูดบ้าง ร้องไห้บ้าง บางทีถึงขั้นอยากทุบทำลายข้าวของเลยค่ะ แต่ไม่เคยได้มีโอกาสระบายเลย มากสุดก็นอนร้องไห้ค