คือ ยอมรับก่อนเลยนะครับว่าเราเป็นคนที่หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเลยแบบก็หน้าแย่ครับ แต่แฟนกลับมาว่าผมหล่อมากหล่อที่สุดแบบ perfect ไม่มีใครหล่อเท่าผมแล้วแต่ว่าก็รู้สึกปลื้มและรู้สึกดีนะครับที่เขาแบบพยายามทำให้เรามั่นใจในตัวเองแล้วก็อวยเราแบบเว่อร์ๆมากขนาดนี้คือมันมาจากใจจริงของเขาแต่เรามองว่ามันเวอร์ไปมันไม่ได้ขนาดนั้นก็แบบก็ดีใจครับรู้สึกดีด้วยที่มีแฟนน่ารักขนาดนี้แต่ส่วนตัวมองว่าตัวเองหน้าแบบไม่หล่อไม่มีอะไรดีเลยอ่ะมีดีก็แค่เอาใจใส่เขาดีดูแลอะไรแบบนี้ดีครับ ประมาณว่าดูแลคนรักครับอันนี้ก็ปกติอยู่แล้วของการเป็นแฟนกันอะไรแบบนี้
คือ เรากับแฟนฟิวแบบแฟนเราเป็นนางฟ้าครับที่มาคว้าเอาหมาวัดอย่างเรา คนอื่นคงมองแบบนี้ครับคือตอนนี้เหมือนตัวเองมีศัตรูประมาณมากกว่า 20 ครับแบบโอ้โหคือจะบ้าตายแล้วครับทั้งๆที่ผมก็อยู่เฉยๆคือเครียดมากๆครับ คือพยายามไม่สนใจพวกสายตาพวกนั้นหรือแก๊งที่เขามองเราแล้วเอาไปนินทาคือพยายามไม่สนใจแล้วจริงๆครับแต่ว่าบางครั้งก็โดนคุกคามเลยครับประมาณแบบยืนรอแล้วก็แบบให้เพื่อนดูอ่ะครับว่าเราคนไหนมีครั้งหนึ่งคือโดนถ่ายรูปครับแบบก็ถ่ายฟิวประมาณว่า คือเขาจะแบบถือกล้องรอไว้ก่อน พอเราเดินผ่านมันก็จะเห็นเราครับประมาณนั้นเลยครับแล้วก็มีหลายรอบแล้วที่แบบพยายามถ่ายเรากับแฟนครับแบบมันรู้เลยว่าเขากำลังถ่ายหันไปแล้วเห็นครับคือตรงนั้นน่ะมันมีแค่เราแล้วก็เพื่อนแฟนครับมันเห็นคู่เราชัดมากเพราะข้างหลังก็ไม่มีใครข้างๆก็ไม่มีใครนอกจากเพื่อนแฟนแล้วกล้องมันก็แบบส่องมาทางเราครับคุกคามสุดๆ
คือได้ยินมาว่า เขาว่าพูดกันว่าแฟนเราก็สวยมากนะทำไมแบบหาได้ดีแค่นี้หรอทำไมแบบไม่หาที่ดีกว่านี้ที่หน้าตาหล่อกว่านี้อ่ะครับ ผมก็เคยบอกแฟนนะครับว่าทำไมไม่หาที่หล่อกว่านี้จะได้แบบไม่อายคนอื่น แต่แฟนก็ไม่ยอมไปไหนไม่ยอมทิ้งเรา เขาบอกว่าเขาไม่อายคนอื่นทำไมเขาต้องคบแฟนที่หน้าตาหรอเขาพูดแบบนี้เราก็แบบพูดไม่ออกครับมันก็จุกๆครับแบบรู้สึกอยากมั่นหน้ามากแต่ทำไม่ได้เลยมันไม่ได้ภูมิใจในหน้าตัวเองเลยครับ หน้ามันแปลกๆครับดูความรู้สึก แต่ก็โชคดีครับที่มีแฟนที่น่ารักและสวยมากๆอยู่ข้างเราเสมอไม่ทิ้งเราไปไหนแบบยังไงก็ไม่ทิ้งแน่ๆเขาก็ทำให้รู้สึกแบบนี้ ผมก็พยายามพัฒนาตัวเองเรื่อยๆครับแบบหาครีมอะไรแบบนี้มาใช้ดูแลตัวเองมากขึ้นเยอะมันก็มาเห็นผลครับแต่ว่าก็ยังรู้สึกว่าตัวเองหน้าแย่เหมือนเดิมพยายามไม่แคร์คนอื่นเยอะแต่มันก็เก็บมาคิดไม่รู้ทำไมเมื่อก่อนจะเป็นคนใส่แต่แมสเลยครับ ถ้าไม่นับตอนประถมนะครับ ก็ตอนม. 1 จนถึงม. 3 ครับใส่ตลอดเวลาเลยครับข้าวเที่ยงก็ไม่กินด้วยถ้าต้องกินจริงๆก็จะซื้อของมากินบนห้องครับแบบของขนมจุกจิกซื้อมากินบนห้องครับ เพิ่งมาเปิดแมสตอนม. 3 เทอม 2 ครับแบบอีก 2 เดือนจะจบแล้วครับคืออยากเปิดเป็นเขาเรียกว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากทำสักครั้งครับพยายามมั่นใจในตัวเองก็เลยลองเปิดดูครับพยายามคุ้นชินแต่ว่าก็ยังไม่ค่อยชินมากครับแต่ว่าจะพยายามครับแล้วก็จะดูแลตัวเองให้มากๆแล้วก็ยังเครียดเหมือนเดิมครับ โดนแซะเพราะว่าเขามาชอบแฟนผมใช่ไหมครับแล้วก็แฟนผมปฏิเสธไปแล้วกลายเป็นผมโดนเกลียดซะงั้นแบบทำไมต้องมาหมั่นไส้กันทำไมเขาไม่มูฟออน ส่วนใหญ่ผมโดนแซะแล้วก็หมั่นไส้แล้วก็นินทาด้วยครับ พยายามเข้าใจแล้วครับว่าผมมันคนละชั้นกับแฟน แต่เขาก็เป็นแฟนผมไหมอ่ะผมต้องไม่แคร์สิ พยายามไม่แคร์ พยายามพูดไม่ให้ตัวเองคิดมาก และผมจะคิดเยอะๆไม่ทำอะไรที่พูดไม่คิด และผมจะพยายามไม่เอาพลังลบไปทะเลาะกับแฟน ผมต้องทำให้ได้ ถึงหน้าเราจะแย่แค่ไหนแต่พยายามไม่ผลักไสแฟนผมต้องทำให้ได้เพื่อที่จะมีเขาอยู่ถ้าผมพูดแบบนี้บ่อยๆเขาคงจะทนไม่ไหวจริงๆผมขอโทษเขามากๆที่เป็นแบบนี้ขอโทษจริงๆแล้วต่อไปผมจะเป็นคนที่ดีกว่านี้จะไม่แคร์คำพูดคนอื่นขอโทษที่ชอบไล่ให้ไปหาคนใหม่เพราะว่าผมมันหน้าตาไม่ดีกลัวเขาโดนนินทาหรือกลัวเขาอายผมขอบคุณเขามากที่ทำให้ผมมั่นใจในตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมแล้วก็ขอบคุณที่รักของคณะนี้และไม่ทิ้งผมไปไหนขอบคุณที่ทุกคนอ่านมาถึงตรงนี้นะครับขอบคุณมากๆครับที่รับฟัง.
ทำยังไงดี รู้สึกอึดอัดที่คนชอบมองเวลาเดินกับแฟน แล้วชอบมองแบบฟีลนินทาอ่ะครับ
คือ เรากับแฟนฟิวแบบแฟนเราเป็นนางฟ้าครับที่มาคว้าเอาหมาวัดอย่างเรา คนอื่นคงมองแบบนี้ครับคือตอนนี้เหมือนตัวเองมีศัตรูประมาณมากกว่า 20 ครับแบบโอ้โหคือจะบ้าตายแล้วครับทั้งๆที่ผมก็อยู่เฉยๆคือเครียดมากๆครับ คือพยายามไม่สนใจพวกสายตาพวกนั้นหรือแก๊งที่เขามองเราแล้วเอาไปนินทาคือพยายามไม่สนใจแล้วจริงๆครับแต่ว่าบางครั้งก็โดนคุกคามเลยครับประมาณแบบยืนรอแล้วก็แบบให้เพื่อนดูอ่ะครับว่าเราคนไหนมีครั้งหนึ่งคือโดนถ่ายรูปครับแบบก็ถ่ายฟิวประมาณว่า คือเขาจะแบบถือกล้องรอไว้ก่อน พอเราเดินผ่านมันก็จะเห็นเราครับประมาณนั้นเลยครับแล้วก็มีหลายรอบแล้วที่แบบพยายามถ่ายเรากับแฟนครับแบบมันรู้เลยว่าเขากำลังถ่ายหันไปแล้วเห็นครับคือตรงนั้นน่ะมันมีแค่เราแล้วก็เพื่อนแฟนครับมันเห็นคู่เราชัดมากเพราะข้างหลังก็ไม่มีใครข้างๆก็ไม่มีใครนอกจากเพื่อนแฟนแล้วกล้องมันก็แบบส่องมาทางเราครับคุกคามสุดๆ
คือได้ยินมาว่า เขาว่าพูดกันว่าแฟนเราก็สวยมากนะทำไมแบบหาได้ดีแค่นี้หรอทำไมแบบไม่หาที่ดีกว่านี้ที่หน้าตาหล่อกว่านี้อ่ะครับ ผมก็เคยบอกแฟนนะครับว่าทำไมไม่หาที่หล่อกว่านี้จะได้แบบไม่อายคนอื่น แต่แฟนก็ไม่ยอมไปไหนไม่ยอมทิ้งเรา เขาบอกว่าเขาไม่อายคนอื่นทำไมเขาต้องคบแฟนที่หน้าตาหรอเขาพูดแบบนี้เราก็แบบพูดไม่ออกครับมันก็จุกๆครับแบบรู้สึกอยากมั่นหน้ามากแต่ทำไม่ได้เลยมันไม่ได้ภูมิใจในหน้าตัวเองเลยครับ หน้ามันแปลกๆครับดูความรู้สึก แต่ก็โชคดีครับที่มีแฟนที่น่ารักและสวยมากๆอยู่ข้างเราเสมอไม่ทิ้งเราไปไหนแบบยังไงก็ไม่ทิ้งแน่ๆเขาก็ทำให้รู้สึกแบบนี้ ผมก็พยายามพัฒนาตัวเองเรื่อยๆครับแบบหาครีมอะไรแบบนี้มาใช้ดูแลตัวเองมากขึ้นเยอะมันก็มาเห็นผลครับแต่ว่าก็ยังรู้สึกว่าตัวเองหน้าแย่เหมือนเดิมพยายามไม่แคร์คนอื่นเยอะแต่มันก็เก็บมาคิดไม่รู้ทำไมเมื่อก่อนจะเป็นคนใส่แต่แมสเลยครับ ถ้าไม่นับตอนประถมนะครับ ก็ตอนม. 1 จนถึงม. 3 ครับใส่ตลอดเวลาเลยครับข้าวเที่ยงก็ไม่กินด้วยถ้าต้องกินจริงๆก็จะซื้อของมากินบนห้องครับแบบของขนมจุกจิกซื้อมากินบนห้องครับ เพิ่งมาเปิดแมสตอนม. 3 เทอม 2 ครับแบบอีก 2 เดือนจะจบแล้วครับคืออยากเปิดเป็นเขาเรียกว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากทำสักครั้งครับพยายามมั่นใจในตัวเองก็เลยลองเปิดดูครับพยายามคุ้นชินแต่ว่าก็ยังไม่ค่อยชินมากครับแต่ว่าจะพยายามครับแล้วก็จะดูแลตัวเองให้มากๆแล้วก็ยังเครียดเหมือนเดิมครับ โดนแซะเพราะว่าเขามาชอบแฟนผมใช่ไหมครับแล้วก็แฟนผมปฏิเสธไปแล้วกลายเป็นผมโดนเกลียดซะงั้นแบบทำไมต้องมาหมั่นไส้กันทำไมเขาไม่มูฟออน ส่วนใหญ่ผมโดนแซะแล้วก็หมั่นไส้แล้วก็นินทาด้วยครับ พยายามเข้าใจแล้วครับว่าผมมันคนละชั้นกับแฟน แต่เขาก็เป็นแฟนผมไหมอ่ะผมต้องไม่แคร์สิ พยายามไม่แคร์ พยายามพูดไม่ให้ตัวเองคิดมาก และผมจะคิดเยอะๆไม่ทำอะไรที่พูดไม่คิด และผมจะพยายามไม่เอาพลังลบไปทะเลาะกับแฟน ผมต้องทำให้ได้ ถึงหน้าเราจะแย่แค่ไหนแต่พยายามไม่ผลักไสแฟนผมต้องทำให้ได้เพื่อที่จะมีเขาอยู่ถ้าผมพูดแบบนี้บ่อยๆเขาคงจะทนไม่ไหวจริงๆผมขอโทษเขามากๆที่เป็นแบบนี้ขอโทษจริงๆแล้วต่อไปผมจะเป็นคนที่ดีกว่านี้จะไม่แคร์คำพูดคนอื่นขอโทษที่ชอบไล่ให้ไปหาคนใหม่เพราะว่าผมมันหน้าตาไม่ดีกลัวเขาโดนนินทาหรือกลัวเขาอายผมขอบคุณเขามากที่ทำให้ผมมั่นใจในตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมแล้วก็ขอบคุณที่รักของคณะนี้และไม่ทิ้งผมไปไหนขอบคุณที่ทุกคนอ่านมาถึงตรงนี้นะครับขอบคุณมากๆครับที่รับฟัง.