สวัสดีค่ะเราอยากถามทุกคนที่มาเห็นกระทู้นี้ว่าเราควรทำยังไงดี คือครอบครัวเราพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เราอยู่อนุบาลเราอยู่กับแม่แล้วก็ยายมาโดยตลอด ไม่ค่อยไเ้ติดต่อพ่อเลยมีติดต่อบ้างแค่วันเกิดเราพ่อก็จะให้เงิน พอเราจบป.6 ย่าก็จะให้เราย้ายมาเรียนต่อม.1กับพ่อตอนนั้นแม่ให้เราตัดสินใจเองเราเลือกที่จะมาเพราะเราก็อยากมาอยู่กับพ่ออยากสนิทกับพ่อบ้าง แต่พอเรามาอยู่จริงๆช่วงแรกเราร้องไห้บ่อยมากเพราะเราไม่เคยห่างจากแม่ ตอนเราย้ายมาเราอยู่บ้านย่า พ่อเราก็มีครอบครัวมีลูก1คน แม่เลี้ยงเราเป็นคนดีไม่เคยร้ายกับเราเลยใจดีมากเวลาเราประชุมผู้ปกครองก็ไปให้เราตลอดพ่อเราไม่ว่างไปเลยอยู่แต่ที่ไร่ไม่ค่อยไปไหน แต่พอเราขึ้นม.4 พ่อกับแม่เลี้ยงก็เลิกกัน เราก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านเดียวกับพ่อ ตอนนั้นย่าให้เราเป็นคนทำกับข้าวให้พ่อเราก็ทำ เราจะทำตอนเช้ากับตอนเย็นซึ่งเราต้องตื่นแต่เช้ามาทำกับข้าวและก็แต่งตัวไปโรงเรียนพอตอนเย็นกลับมาเราก็ต้องทำกับข้าวแล้วค่อยไปทำการบ้าน ในบางครั้งเราก็เหนื่อยจากกิจกรรมที่โรงเรียนจนไม่อยากจะทำอะไรเลยอยากจะนอนให้หายเหนื่อย แต่เราก็ต้องมาทำกับข้าวให้พ่อ เลวลาเสาร์อาทิตย์เราก็ต้องซักผ้าของพ่อด้วย พอเราขึ้นม.5เราเริ่มเรียนหนักขึ้นการบ้านก็มากขึ้นเราจึงซื้อกับข้าวถุงมาให้พ่อแทนที่เราจะทำเพราะเราจะได้มีเวลาไปทำการบ้าน เราอยู่กับพ่อเราไม่ค่อยมีความสุขเลยทะเลาะกับพ่อบ่อยมาก เราก็ร้องไห้บ่อยมากเราเป็นคนเซนซิทีฟกับเรื่องครอบครัวมาก บางทีเราเครียดจนอยากกลับไปอยู่กับแม่เราควรทำยังไงดีเพราะตอนนี้เราเรียนอยู่ม.5แล้วอีก1ปีเราจะจบม.6 เราจะอยู่กับพ่อจนจบมัธยมดีมั้ย
พ่อเราเป็นแบบนี้เราควรกลับไปอยู่กับแม่ดีมั้ย