สวัสดีตอนนี้เราอายุ28ย่าง29 ตั้งแต่จำความได้คือเราไม่เคยแตะงานบ้านเลยแม้สักครั้งเดียว
สมัยเรียนอนุบาล, ประถมคือกลับจากโรงเรียน ทำการบ้านเสร็จก็ไปเล่นตามประสาเด็ก พอขึ้นมัธยมไปทำการบ้านๆเพื่อนกลับบ้านทีก็เกือบมืด พ่อแม่ก็เตรียมกับข้าว หุงหาอาหารไว้ค่อย ส่วนเรารอกินอย่างเดียว55
จนเข้ามหาลัยย้ายไปอยู่หอกับเพื่อนมีกวาดห้องบ้างแต่เพื่อนชอบบ่นว่าเรากวาดห้องไม่เกี้ยงไม่สะอาดมันเลยกวาด ถูเองตลอด
จนเรียนจบรับปริญญากลับมาทำงานอยู่แถวบ้าน ตื่นเกือบ7โมงเช้าทุกวัน ตื่นมาอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน กินข้าวไปทำงาน8โมง เลิกงาน5โมงครึ่งถึงบ้านไม่มีไรเลยซื้อหนมนั่งกินเล่นรอพ่อแม่กลับจากสวน จากนา มาหุงข้าวทำกับข้าวให้กิน งานบ้านของเราคือซักผ้าตัวเอง บางวันแม่ก็ซักให้55
พอเราแต่งงานมีครอบครัวมีลูกเลี้ยงลูกได้เดือนเดียวกลับไปทำงานเช่นเคยวิถีชีวิตเดิมของเราก็ยังดำเนินเหมือนเดิม เสื้อผ้าลูกก็ไม่เคยซักเลย แม่ซักให้ตลอด ขวดนมลูกก็ไม่เคยล้างแม่ล้างเอง แฟนเราก็ชวนย้ายไปอยู่บ้านเค้าแต่แม่เราไม่ให้ไปเพราะรู้ว่าลูกสาวตัวเองทำไรไม่เป็น หุงข้าวถ้าไม่แฉะก็แข็ง กับข้าวถ้าไม่หวานก็เผ็ดบ้าง เค็มบ้าง จืดบ้าง จนพ่อบอกตูกินไม่ได้ไม่มีฝีมือเลยไม่เคยทำกับข้าวอีกเลย