ยังไงดี สุดท้ายแล้วเค้าคือพ่อ

จริงๆแล้ว เราอาจจะเป็นลูกที่ไม่ได้ดีเด่เท่าไหร่เลย  แต่ก็เรียนจบ ทำงานอาจจะเปลี่ยนบ่อย ตั้งใจใช้ชีวิต พอจะได้ดีมันก็ไม่ได้ดี เรื่อยๆ แต่ที่เป็นปัญหาตั้งแต่เด็กยันโต คือเรื่องเงิน ไม่ใช่เราไม่รักหรือไม่ตอบแทนบุญคุณ แต่พอไม่มีเงินให้ ก็ไม่พอใจ ด่าว่าเราสารพัด โดน..ตีบ้าง ตั้งแต่เด็ก กู้เรียนไม่ได้ตอนนั้นพ่อเงินเดือนเยอะ ก็โดนตี ........มันสะสมในใจมาตลอด จนตอนนี้เราทำงานในหย่วยงานรัฐนึง แต่ก็ไม่ได้รบกวนเงินเค้า  ตอนแรกแยกกันอยู่มาได้ สักพัก  แต่เรามีลูก  แล้วเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ช่วงนึงหลังคลอด ซึมเศร้า เลยกลับมาอยู่บ้าน  ซึ่งก็ทำให้แม่เราที่หายป่วยดีขึ้นด้วย ตากับยายไม่เหงา แต่ติดแค่เรื่องพ่อเรา เวลาเงินหมุนไม่ทัน หรือเอาที่เราไปก่อน พอเราเอาคืนก็ว่าเรา....เราซื้อของเข้าบ้านทุกเดือน  เพราะในส่วนอื่นเราไม่ได้ช่วยเยอะ ส่วยแม่เรามีก็ให้บ้าง .
คือเงินเดือนเราน้อยเพราะเป็นลูกจ้างทั่วไป แต่เราไม่ได้กวน เค้า ก็หายืมหาหมุนเอง  ลูกเราเราก็จ้างเค้าเลี้ยงบ้านใกล้ๆ อีกไม่กี่เดือนแกก็ไม่ไหวเพราะอายุเยอะ  กำลังลังเล ว่าจะกลับมาอยุ่เอื้อที่ซื้อ หรืออยู่บ้านที่ตากับยายครง แล้วแม่เราก็อาการดีขึ้น แต่ค่าใช้จ่ายเยอะ เราไม่มีรถ
*** เราแค่เสียใจ เวลาที่มีเรื่องเงินพ่อเรามักจะทำกับเราไม่ดี  บางทีมันกระทบจิตใจ ปาเงินใส่หน้ามั่งเวลาเราถามดีๆ  พูดจาแย่ๆ ใส่มั่งประชดประชัน  เราได้แต่หลบเลี้ยง  เรามีน้องน้องเงินเดือนเยอะแต่ไม่เคยเหลียวแลที่บ้านมากมาย  แต่ที่เรายังอยู่บ้านเราห่วงเค้าทั้งสองคน แค่นั้นเอง  บวกกับลูกเราไม่เหงามีตากับยาย มันแค่ไม่รู้จะคุยกับใคร เลยมาลงพันทิพย์
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่