ขอนบ่มีเห็ด บ่มีใครไปผ่อ เป็นภาษากำเมือง หรือภาษิตกำเมืองที่เรียกกันว่าผญา ( ผะ หยา ) จริงๆแล้วถ้าออกเสียงในฟิล์มหรือสำเนียงล้านนาภาษาเจียงใหม่ จะต้องพูดว่า
ขอน บ่ หมี เห้ด - บ่ หมี ไข ไป ผ่อ
คือขอนไม้ที่ไม่มีเห็ดขึ้นก็จะไม่มีใครไปดู เปรียบได้กับคนเฒ่าคนแก่ที่ไม่มีผลประโยชน์หรือมรดกทรัพย์สินเงินทองก็จะไม่ได้รับการเหลียวแลจากลูกหลาน
ถ้าขอนไม้ที่มีเห็ดขึ้นมีของกินได้ถึงจะอยู่ไกลแสนไกลก็มีคนดั้นด้นไปหา
...
วันนี้มีของดีมาแบ่งกันกินครับ เห็ดหล่ม น้ำพริกเห็ดหล่ม
ไปถวายอาหารพระอาจารย์ที่วัดมาครับ พระท่านเมตตาบอกว่ามีเห็ดหล่มขึ้นที่หลังวัดให้ไปเก็บมา ลูกชายผมก็เลยเก็บกลับบ้านซึ่งปรกติแล้วไม่มีความรู้เรื่องเห็ดป่า แต่ก็ได้กินทุกปี หลากหลายชนิดที่ขึ้นอยู่ในวัดป่า พระท่านก็เมตตาเอาให้ญาติโยมเก็บมากิน
ได้มาถาดนึง ถึงไม่มากแต่ก็พอได้กิน เห็ดหล่มจัดว่าเป็นเห็ดหายาก รสชาติดี กลิ่นหอมและมีราคาสูง
วันนี้เราจะมาทำน้ำพริกเห็ดหล่มกัน แบบบ้านๆหรือหัวไร่ปลายนา ไม่ได้ใช้เครื่องปรุงอะไรนัก
ล้างเห็ดหล่มให้สะอาด ถ้าจะกินค่อยล้างนะครับ ถ้ายังไม่กินก็เก็บไว้กับคราบดินคราบไม้ ล้างแล้วก็เอาปิ้ง ห่อใบตองปิ้งหรือนึ่ง ของผมวันนี้ใช้การนึ่งให้สุก ส่วนที่จะทำน้ำพริกก็ซอยเป็นชิ้นเล็กๆ อันที่เหลือไว้กินเป็นผักแนมก็ไม่ต้องซอย
หอม กระเทียม พริก เอาปิ้งให้สุกหอม โขลกรวมกัน ใส่น้ำปลาปรุงรส เติมน้ำปลาร้าหน่อย เอาเห็ดที่ซอยแล้วใส่ลงไปโขลกเบาๆพอให้เข้าพริก ตักใส่ถ้วย กินกับข้าวเหนียว จริงๆแล้วถ้าได้หน่อไม้ต้มมากินเป็นเพื่อนกันจะเข้ากันดีมาก ข้าวหมดหม้อไม่รู้ตัว
อ้ำ
เราจะปล่อยคนเฒ่าคนแก่ของเราให้เดียวดายได้จริงเหรอ ?
ถึงแม้ว่าเค้าจะมีเห็ดหรือไม่มีเห็ดก็ตาม คุณค่าของมนุษย์วัดกันที่ตรงไหน ความเป็นครอบครัวมีค่าน้อยกว่าทรัพย์สินเงินทองจริงหรือเปล่า ผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคยเลี้ยงดูอุ้มชูเรามาจะถูกทิ้งร้างไร้คนเหลียวแล เราทำแบบนั้นได้ลงคอรึเปล่า
ลองคิดดูว่าถ้าเราอายุมากขนาดกลายเป็นปู่ย่าตายาย เราอยากนั่งกินข้าวกับลูกหลานหรือกินข้าวคนเดียว บางทีก็กับแมวซักตัว หมาซักสองตัว เราอยากอยู่โดยไม่มีครอบครัวจริงหรือ ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากอยู่ในสภาวะแบบนั้น คือผู้ชราที่ไม่มีลูกหลานมาดูแล
ใครยังมีญาติผู้ใหญ่เหลืออยู่ ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันก็แวะไปเยี่ยมเยียนท่านบ้างนะครับ เชื่อซิว่าท่านอยู่กับเราได้อีกไม่นานหรอก
ชีวิตก็มีครรลองของมัน อีกไม่นานเราก็จากโลกสวยงามใบนี้ไปเหมือนๆกัน
ความเหงาฆ่าเขาอย่างช้าๆ
ถ้ารู้สึกว่าเรายังมีหัวใจ อย่าปล่อยใครให้ถูกทิ้งอยู่คนเดียว
...
ขอนบ่มีเห็ด บ่มีใครไปผ่อ
ขอน บ่ หมี เห้ด - บ่ หมี ไข ไป ผ่อ
คือขอนไม้ที่ไม่มีเห็ดขึ้นก็จะไม่มีใครไปดู เปรียบได้กับคนเฒ่าคนแก่ที่ไม่มีผลประโยชน์หรือมรดกทรัพย์สินเงินทองก็จะไม่ได้รับการเหลียวแลจากลูกหลาน
ถ้าขอนไม้ที่มีเห็ดขึ้นมีของกินได้ถึงจะอยู่ไกลแสนไกลก็มีคนดั้นด้นไปหา
...
วันนี้มีของดีมาแบ่งกันกินครับ เห็ดหล่ม น้ำพริกเห็ดหล่ม
ไปถวายอาหารพระอาจารย์ที่วัดมาครับ พระท่านเมตตาบอกว่ามีเห็ดหล่มขึ้นที่หลังวัดให้ไปเก็บมา ลูกชายผมก็เลยเก็บกลับบ้านซึ่งปรกติแล้วไม่มีความรู้เรื่องเห็ดป่า แต่ก็ได้กินทุกปี หลากหลายชนิดที่ขึ้นอยู่ในวัดป่า พระท่านก็เมตตาเอาให้ญาติโยมเก็บมากิน
ได้มาถาดนึง ถึงไม่มากแต่ก็พอได้กิน เห็ดหล่มจัดว่าเป็นเห็ดหายาก รสชาติดี กลิ่นหอมและมีราคาสูง
วันนี้เราจะมาทำน้ำพริกเห็ดหล่มกัน แบบบ้านๆหรือหัวไร่ปลายนา ไม่ได้ใช้เครื่องปรุงอะไรนัก
ล้างเห็ดหล่มให้สะอาด ถ้าจะกินค่อยล้างนะครับ ถ้ายังไม่กินก็เก็บไว้กับคราบดินคราบไม้ ล้างแล้วก็เอาปิ้ง ห่อใบตองปิ้งหรือนึ่ง ของผมวันนี้ใช้การนึ่งให้สุก ส่วนที่จะทำน้ำพริกก็ซอยเป็นชิ้นเล็กๆ อันที่เหลือไว้กินเป็นผักแนมก็ไม่ต้องซอย
หอม กระเทียม พริก เอาปิ้งให้สุกหอม โขลกรวมกัน ใส่น้ำปลาปรุงรส เติมน้ำปลาร้าหน่อย เอาเห็ดที่ซอยแล้วใส่ลงไปโขลกเบาๆพอให้เข้าพริก ตักใส่ถ้วย กินกับข้าวเหนียว จริงๆแล้วถ้าได้หน่อไม้ต้มมากินเป็นเพื่อนกันจะเข้ากันดีมาก ข้าวหมดหม้อไม่รู้ตัว
อ้ำ
เราจะปล่อยคนเฒ่าคนแก่ของเราให้เดียวดายได้จริงเหรอ ?
ถึงแม้ว่าเค้าจะมีเห็ดหรือไม่มีเห็ดก็ตาม คุณค่าของมนุษย์วัดกันที่ตรงไหน ความเป็นครอบครัวมีค่าน้อยกว่าทรัพย์สินเงินทองจริงหรือเปล่า ผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคยเลี้ยงดูอุ้มชูเรามาจะถูกทิ้งร้างไร้คนเหลียวแล เราทำแบบนั้นได้ลงคอรึเปล่า
ลองคิดดูว่าถ้าเราอายุมากขนาดกลายเป็นปู่ย่าตายาย เราอยากนั่งกินข้าวกับลูกหลานหรือกินข้าวคนเดียว บางทีก็กับแมวซักตัว หมาซักสองตัว เราอยากอยู่โดยไม่มีครอบครัวจริงหรือ ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากอยู่ในสภาวะแบบนั้น คือผู้ชราที่ไม่มีลูกหลานมาดูแล
ใครยังมีญาติผู้ใหญ่เหลืออยู่ ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันก็แวะไปเยี่ยมเยียนท่านบ้างนะครับ เชื่อซิว่าท่านอยู่กับเราได้อีกไม่นานหรอก
ชีวิตก็มีครรลองของมัน อีกไม่นานเราก็จากโลกสวยงามใบนี้ไปเหมือนๆกัน
ความเหงาฆ่าเขาอย่างช้าๆ
ถ้ารู้สึกว่าเรายังมีหัวใจ อย่าปล่อยใครให้ถูกทิ้งอยู่คนเดียว
...