หนูอยู่กับตายายมาตั้งแต่เด็กๆยอมรับว่าเขาเลี้ยงหนูมาดีจริงๆหนูโตมากับลูกของเขาอายุเราเท่ากันค่ะพอช่วงหนูเริ่มมีแฟนตอนม3ตายายหนูเริ่มเปลี่ยนไปหนูขึ้นม4หนูต้องขอตังแฟนไป รร เพราะตายายไม่ให้ตังไปรรหนูพึ่งเรียนจบเมื่อ2ปีที่แล้วเอาตังไป รร วันละแค่25บาทดีหน่อยก็40ทุกๆวันหนูต้องตื่นตี1ขับรถเครื่องไปส่งของคนเดียวทางเปี่ยวมาก30-40กิโลบางทีไปกับลูกของเขาส่วนมากจะไปคนเดียวเพราะเขาบอกว่าลูกของเขาไม่สบายบ้างปวดท้องปวดหัวบ้างแต่ถ้าไปกับลูกให้ตังลูกไป รร วันละ200แต่หนูไม่ให้ถ้าให้มากสุดคือ40บาท3วันต่อมาถามหนูว่า40บาทที่ให้ไปหมดยังหนูต้องไปหางานทำกับแฟนเสาร์อาทิตย์กว่าจะได้ไปเขาจะบังคับให้ทำงานบ้านก่อนถึงจะไปทำงานได้แล้วงานก็ต้องไปทำแต่เช้ากับข้าวเช้าเย็นต้องรอให้ลูกเขากินก่อนถึงจะได้กินบางทีทำงานได้วันละ100เขาบอกให้หาตังมาจ่ายค่าน้ำค่าไฟ500ทั้งๆที่เราก็เรียนอยู่แค่ตังไป รร ยังไม่พอเลยเราน้อยใจมากๆแต่ตอนนี้ชีวิตดีขึ้นมากแล้วแต่ก็คอยมาขอเงินจากเราบ่อยๆเราก็ให้บ้างตอนที่เราหมั้นกำแฟนเรายายเราเอาทองหมั้นไปขายส่วนเร็วๆนี้จะแต่งยายเราขอเงินเราสามารถให้ได้ค่ะแต่เราแค่คิดว่าถ้าเขาดีกับเราบ้างพูดดีๆกับเราหน่อยบางทีจัดงานเลี้ยงฉลองหรือมีอะไรที่บ้านไม่เคยโทรบอกเราให้ไปกินถูกหวยเขารู้ทั้งหมู่บ้านมาบอกเราว่าไม่ถูกแต่แจกเงินให้คนอื่นไปทั่วไม่ให้หลานตัวเองบางทีก็น้อยใจนะเหมือนมีแค่ครอบครัวแฟนกับแม่เราที่ยังรักเราวันที่ป้าเสียเราช่วยออกตังช่วยงานศพทำกับข้าวซื้อโน้นนี่แต่แกะซองมาแจกทุกคนไม่ให้เราคนเดียวพ่อขอพัดลมให้เราตัวเดียวยังไม่ให้เลยแต่พอมีเรื่องลำบาลลูกๆของเขาไม่ช่วยมีแต่เราให้ตังไปปลดหนี้3หมื่นลูกไม่เคยให้ตังไม่เคยซื้อข้าวสารมีแต่เราทำความดีแต่ไม่เคยเห็นเลยต่อไปนี้เราควรจะเห็นแก่ตัวบ้างดีไหม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ