สวัสดีเรา ชื่อ นาน่า เราเป็นเด็กคนหนึ่งที่โตมาในครอบครัวแยกทางกัน เราอยู่กับแม่และพ่อเลี้ยง เรามีพี่น้อง4คน เราพี่คนโต เราเลี้ยงน้องเราทุกคนด้วยตัวเอง เราอายุ18ปี เราชอบวาดภาพ เราอยากเรียนสถาปัตยกรรม แต่ครอบครัวไม่ให้เรียน เราโตมากับคำว่าลูกติด ไม่มีใครชอบเรา น้องเราทั้งสามคนรวมแม่และพ่อเลี้ยงนามสกุลเดียวกัน แต่เราคนละนามสกุลอยู่คนเดียว เขาเลยไม่ชอบเรามากนัก เรื่องเกิดขึ้นเพราะกีฬาสี เราชอบวาดภาพ เราเลยเป็นหัวหน้าฝ่ายศิลป์ ของพรรคสีเราชอบเวลามีครชมผลงานเรา แต่ต้องเหนื่อยหน่อย กว่าจะสวยงามได้ ต้องกลับบ้าน 1ทุ่ม ทุกวัน จนวันนี้เราเหนื่อยมาก เพราะมีการแข่งขันฟุตบอลของโรงเรียนแล้วเราเป็นบอลบอย หรือคนเก็บบอลข้างสนาม พอเรากลับมาถึงบ้าน เรากินข้าวตอน19:30 แล้วเราก็เผลอนอน 21:30 เราโดนแม่ด่าว่า นอนทำไม กินแล้วนอน ไม่ได้เหนื่ิยอะไร น้องช่วยพ่อทำงานแต่ไม่ทำ
ไร อย่าบ่นว่าเหนื่อย ทำแต่กีฬาสี ไม่สนใจ
ไรอย่างอื่น เราก็บอกว่าเราเหนื่อย เราง่วง แล้วเหมือนแม่ไม่พอใจ แกบอกว่าเราเถียง แกเอารถจักรยานของเด็ก{พลาสติก}ยกฟาดใส่หัวเราหลายรอบ จนจักรยานหักสอง ไม่พอแก ชกหน้าเรากับศีรษะเรา ผลักเรา พอปู่เข้ามาห้าม เราบอกถ้าเลี้ยงเราไม่ไหว ส่งเราไปอยู่กับย่าก็ได้ แม่ก็บอกว่าย่าไม่เอาหัวไม่มีใครเอากูก็ไม่เอา แล้วแกก็โทรหาย่าเรา เล่าอีกแบบ เล่าให้เราผิด ย่าเราบอกว่า เอาลูกมาให้ แม่เลี้ยงก็ได้ {เดิมที่เราอยู่กับย่าตั้งแต่เกิดจน13ปี เราตัดสินใจมาอยู่กับแม่แต่ตัดสินใจผิด} 5ปีที่เราอยู่กับท่าน เราไม่มีความสุขเลย เพื่อนในห้อง มองหาเราอยู่ดีกินดี ไม่มีอะไรให้เครียด บ้านเราเป็นบ้านที่จะพอมีฐานะ แต่เราอยากบอกว่าเราเหนื่อยมาก พอเราจะเรียนต่อมหาวิทยาลัยบอกไม่มีเงืนส่งเรียน แต่กับน้องค่าเทอมเท่าไหร่จ่ายให้หมด เรียนเอกชนทุกคนยกเว้นเราเราเรียนโรงเรียน ม.ปลาย ค่าเทอม800 เราจ่ายเอง เราขอขอบคุณทุกคนที่มาอ่านกระทู้เรานะ
ไม่มีใครอยากเลี้ยงฉัน