แม่เรามีเราตอนอายุ 16 เราถูกปู่กะย่าเลี้ยงมาตั้งแต่ออกจากรพ.ตั้งแต่แม่คลอดจนถึง ม.6 พ่อกับแม่ทำงาน และช่วงอายุ 3-7 ขวบพ่อแม่ก็เอาเรามาเลี้ยงอีกบ้านตอนนั้นอยู่กะพ่อแม่เลยระหว่างที่อยู่พ่อต้องไปทำงานต่างจังหวัด จะต้องอยู่กะแม่สองคน แม่ชอบตีเรา ตีเราได้ทุกวัน ตอนเด็กจำฝังใจเลยแล้วพ่อแท้ๆ เราดันมาเสียชีวิตจากโรคภัยไข้เจ็บตอน 7 ขวบ เราเลยได้กลับมาอยู่กับปู่ย่า ส่วนแม่ก็ไปทำงานที่ต่างจังหวัด เราเลยไม่รู้สึกผูกพันธ์อะไรกับแม่เลย ไม่ร้องตามใดๆ ดีใจที่ได้อยู่กะปู่ย่า ในทุกๆปิดเทอม แม่จะมารับเราไปอยู่ด้วย เราได้เห็นแม่มีแฟนใหม่หลายคน เพราะแม่อายยุยังน้อย จนเราโตเราได้โลกส่วนตัวของเรามีแฟน มีเพื่อน ต้องบอกก่อนว่าแม่ไม่เคยออกค่าใช้จ่ายในการเรียนหรือค่าขนมเราเลย จะเป็นทางปู่กับย่ามากกว่า จนม.3 ปู่เราได้เสีย เลยอยู่กับย่า จนย่าสงสัยเราได้ถึงม.4 ยายเลยส่งเสียเราจนจบ ม.6 พอขึ้นมหาลัยเรากู้เรียนเอา หาเงินงานทำระหว่างเรียน ค่าหอต่างๆ 
พอปี 2 เราได้ป่วยหนักเข้า รพ. แม่เราได้เข้ามาดูแลเราพร้อมพ่อเลี้ยง (คนปัจจุบัน) จดทะเบียนกะแม่เรียบร้อย ประมาณ 6 เดือนที่เรามาอยู่บ้านพ่อเลี้ยง แม่เราก็ดี เราดรอปเรียน ไปเทอมนึง รักษาตัว แล้วก็กลับไปเรียนต่อ พ่อเลี้ยงเราดูเจ้าระเบียบ นิสัยชอบบังคับ ห้ามทุกอย่าง ทำเหมือนเป็นพ่อเราจริงๆ ส่วนแม่ก็เชื่อพ่อเลี้ยง เขาพูดอะไรก็เชื่อไปหมด เรารู้สึกอึดอัดและไม่ชอบทั้งพ่อและแม่ (มีต่อ)