คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมโดนพ่อแม่ทิ้งไว้ให้อยู่กับ ปู่และย่า ตั้งแต่ 1 ขวบจนตอนนี้ ก็23ใกล้24 แล้ว ช่วงแรกๆ ก็มีมาหาบ้าง ส่งเงินให้บ้าง แต่พอผม อายุ ได้11-12ปี พวกเขาก็ไม่เคยติดต่อ มาหา หรือส่งเงินมาให้ และไม่สนว่าผมจะอดหรือจะมีกินหรือไม่ จนตอนอายุ 20ปี ผมเริ่มมีงานทำ แม่ก็โทรมาขอเงิน เอาน้องมาอ้าง ก็ให้ไป พออายุ 22 พ่อก็เสียไป ก็มีเสียใจเล็กน้อย พอตอนนี้ แม่ก็ป่วยหนัก แล้ว นิสัยเดียวกันกับพ่อ ไม่ฟัง ห้ามอะไรไม่ฟัง ผมก็ไม่สนใจ เอาจริงอาจจะเณรคุณจริงๅ แต่ผมคิดว่า ถ้ามีคนถามว่า เณรคุณ เขาอุสาห์อุ้มท้องเกิดมาตั้ง9เดือน แต่ถามผมรึเปล่าว่า อยากเกิดมาไหม เขาแค่9เดือน ผมทรมานมา 23ปี โดนล้อ ต่างๆนานาๆ คนที่ผมควรเลี้ยงควรนึกถึง คือ คนที่เลี้ยงผมมาต่างหาก ทั้งเงิน ทั้งอะไรถึงแม้เขาจะไม่ค่อยมี แต่เขาก็ให้ได้ทุกอย่าง ออกมาทำงานไม่มีเงินกินข้าว เขาก็โทร แล้ว หาโอนมาให้ แต่แม่ตัวเอง ขออะไรไม่เคยได้ สักอย่าง
พ่อแม่ที่ทิ้งเราตั้งแต่เด็ก ไม่เคยนึกถึง ว่าเราจะเป็นยังไง ถ้าเราไม่สนใจ จะเณรคุณไหม