เราโตมากับปู่ย่าตั้งเเต่เกิดมาได้5เดือน เขารับเราไปเลี้ยงตั้งเเต่นั้นมาจนโตจบมหาลัย ทั้งส่งเงินให้เรียน จ่ายค่าเทอมให้ ไปรับ-ส่งโรงเรียน จนเราใกล้จบมหาลัย เราไม่ค่อยได้ติดต่อกับเรา เเม่ไม่ได้ส่งเงินให้เราเรียนเเละไม่ได้ดูเเลเราในด้านอื่นๆ มีเเต่ปู่กับย่า เเม่ชอบพูดบ่นด่า เเฉเรื่องเราให้พี่น้องฝั่งเเม่เขาฟัง ทั้งที่มันไม่ควรพูดให้คนอื่นรู้ เเละบางครั้งเขาจะพูดว่า เราโตไปเขาไม่เลี้ยงเราหรอก เราเคยพูดกับเเกเเล้วถ้ามีการงานทำทุกอย่างลงตัวจะส่งเงินให้จ่าย เเต่ชอบพูดประชดจนเราเสียความรู้สึกหลายครั้ง เรามีพี่ชายเเท้คนหนึ่ง เขาโตมาทางฝั่งเเม่ เเม่กลับไม่เคยบ่นว่า ทั้งที่บางครั้งเขาก็ทำผิด เงินเดือนก็ได้เเล้ว ก็ไม่เคยส่งให้เเม่ การกระทำมันคนละอย่าง เเม่บอกพี่ชายลำบากกว่า คือเเบบอะไรอะ จนทำให้เรารู้สึกว่าอิ่มตัวมากๆ บางครั้งเเม่ก็ชอบพูด คนใต้เป็นคนใจดำ เพราะเราโตมากับปู่ย่าที่ใต้ เเม่เป็นคนภาคอื่น บางครั้งก็เริ่มสับสนกับตัวเองเเล้วว่าต้องทำยังไง