สวัสดีค่ะ ตอนนี้ยอมรับว่าเรามีเรื่องหนักใจมากเลยค่ะ เราเพิ่งแต่งงานกับแฟนไป เราคิดว่าตลอดว่าการแต่งงาน คือทุกสิ่งทุกอย่างของความสุข
แต่พอเอาเข้าจริง มันรู้สึกทุกข์ทุกวันเลยค่ะ คิดตลอดเลยว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะไม่แต่งเด็ดขาด

เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟน นิสัยค่อนข้างต่างกันมาก เค้าเป็นคนไม่มีภาวะผู้นำอะไรเลยค่ะ ทุกเรื่องจะต้องให้เราเป็นคนตัดสินใจเองตลอด
แต่ถึงแม้เค้าจะตัดสินใจเอง 99% เรื่องนั้นจะต้องพลาดตลอด เค้าไม่ใช่คนเจ้าชู้นะคะ แต่แค่เค้าเป็นคนที่พึ่งพาไม่ได้สักเรื่องค่ะ
เราซึ่งเป็นผู้หญิงต้องทำตัวเข้มแข็งตลอดเวลา ซึ่งเราจะไม่สามารถอ่อนแอได้เลย 

เราเคยจับเค้ามานั่งคุยด้วยกันหลายครั้งมากค่ะ แต่สุดท้ายทุกอย่างมันก็เหมือนเดิม เราเชื่อเลยค่ะว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงนิสัยเค้าได้
เค้าเป็นคนไม่มีวินัยอย่างมาก ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ถ้าเจ้าหนี้ไม่โทรมาทวงก็ไม่จ่ายค่ะ อย่างเช่น ค่าเนตบ้าน ค่าผ่อนรถ หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เค้ามีเงินนะคะ
และทุกอย่างในชีวิตของเค้าต้องขึ้นอยู่กับแม่ค่ะ และแม่เค้าก็เป็นบุคคลที่ค่อนข้างอารมณ์จะสวิงหน่อยค่ะ ซึ่งเรารู้สึกว่าเรารับไม่ไหวกับเรื่องนี้มาก

เค้าเป็นคนที่บ้านรวยมากค่ะ แม่ตามใจตลอด แต่เค้าจะชอบใช้เงินในทางที่ไม่มีประโยชน์ ซึ่งบ้านรวย เท่ากับเราต้องสบายใช่ไหมคะ?
แต่ไม่เลยค่ะ เราต้องหาเงินใช้เองทุกบาททุกสตางค์ค่ะ เค้าแทบไม่ได้มาช่วยเหลืออะไรเราเลย มีแต่เวลาที่เค้าลำบาก เราจะเป็นคนแรกเสมอที่คอยเชื่อเหลือเค้า ไม่ว่าจะเป็นเค้าหรือแม่เค้า แต่พอถึงเวลาเราแย่ เค้ากลับนิ่งเฉย ด้วยความที่เค้าเป็นคนไม่ค่อยจะมีวุฒิภาวะสักเท่าไร ทั้งที่อายุ32 แล้ว

เราเหนื่อยและไม่มีความสุขเลยค่ะ เราเหมือนตัวคนเดียวตลอดเวลา เวลาเราจะตัดสินใจทำอะไร เค้าไม่สามารถเป็นที่ปรึกษาให้เราได้เลย
เราอยากเลิกมาก แต่ติดที่อะไรหลายๆอย่าง ไม่อยากให้ครอบคร้วเราไม่สบายใจ ไม่อยากให้คนรอบข้างนินทาว่า เพิ่งแต่งเอง ทำไมถึงเลิก

เราจะต้องคิดบวกกับเรื่องนี้ยังไงดีคะ เราคิดว่าเราทนไม่ไหวกับความรู้สึกนี้แล้ว มันเหนื่อยมากจริงๆค่ะ