นามรูปปริจเฉทญาน
1. จำเป็นต้องเกิดตลอดเวลาไหม คือเกิดแล้วเห็นเด็ดขาดไปเลย ไม่กลับมาอีก
2. จำเป็นต้องเห็นแยกกันหมดไหม เช่น เห็นกาย แยกจากจิต (ในสมาธิ) จำเป็นต้องเห็น สังขาร สัญญา แยกจากจิตไหม
เช่น ถ้านั่งสมาธิ แล้ว จิตมองกายหายใจ เป็นอิสระ ปล่อยวางสิ่งที่เกิดจากกายได้ เช่นไม่บังคับกายก็ได้ ปล่อยกายนั่งไปอย่างนั้น
แต่ถ้าเป็นความคิด ความจำ เกิดขึ้น จะหลงเพ่งไปสักขณะ แล้วถึงรู้สึกตัว
3. เราเห็นกายแยก เราจะเห็น ความคิด ความจำ แยกออกมาเหมือนลักษณะเดียวกันหรือไม่ เช่นเห็นความคิดไม่ใช่ตัวเรา เห็นความจำไม่ใช่ตัวเรา
ทั้งขันธ์ห้า ความยากในการแยก จะเหมือนกันไหม (เหมือน เวทนา กับ ร่างกายจะง่ายกว่า)
นามรูปปริจเฉทญาน
1. จำเป็นต้องเกิดตลอดเวลาไหม คือเกิดแล้วเห็นเด็ดขาดไปเลย ไม่กลับมาอีก
2. จำเป็นต้องเห็นแยกกันหมดไหม เช่น เห็นกาย แยกจากจิต (ในสมาธิ) จำเป็นต้องเห็น สังขาร สัญญา แยกจากจิตไหม
เช่น ถ้านั่งสมาธิ แล้ว จิตมองกายหายใจ เป็นอิสระ ปล่อยวางสิ่งที่เกิดจากกายได้ เช่นไม่บังคับกายก็ได้ ปล่อยกายนั่งไปอย่างนั้น
แต่ถ้าเป็นความคิด ความจำ เกิดขึ้น จะหลงเพ่งไปสักขณะ แล้วถึงรู้สึกตัว
3. เราเห็นกายแยก เราจะเห็น ความคิด ความจำ แยกออกมาเหมือนลักษณะเดียวกันหรือไม่ เช่นเห็นความคิดไม่ใช่ตัวเรา เห็นความจำไม่ใช่ตัวเรา
ทั้งขันธ์ห้า ความยากในการแยก จะเหมือนกันไหม (เหมือน เวทนา กับ ร่างกายจะง่ายกว่า)