ผมทำงานล่ามญี่ปุ่น และต้องทำงานกับหมอเป็นส่วนใหญ่ หมอบางคนก็อธิบายง่าย ๆ กระชับ ๆ ใช้คำง่าย ก็แปลง่าย หมอบางคนก็เวิ่นเว้อ อธิบายยืดยาว จนบางครั้งผมก็รู้สึกว่ามันเกินความจำเป็นที่คนไข้จะต้องรู้ (ยกเว้นคนไข้ถามขึ้นมานั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง) หมอบางคนก็เหมือนกับกำลังเล็กเชอร์นักศึกษาแพทย์เลย ศัพท์แพทย์มาเต็ม อธิบายกลไกการทำงานของยาบางตัวแบบละเอียด

ทีนี้ผมก็รู้สึกว่ามีบางครั้งที่หมอหรือคนอื่นในโรงพยาบาลไม่เข้าใจล่าม อย่างหมอบางคนที่อธิบายขั้นตอนการรักษาอะไรบางอย่าง ซึ่งบางทีผมไม่เคยเจอ ก็นึกภาพไม่ออกว่ามันคือยังไง  บางทีผมเลยต้องถามเพิ่มเติมว่ามันคือยังไงนะครับ หมอบางคนก็อธิบายให้เห็นภาพมากขึ้น หมอบางคนก็ชอบพูดแบบว่า "คุณก็แปลตามที่ผมพูดไปนั่นแหละ" ซึ่งบางครั้งมันก็ไม่ได้ไง การแปลไม่ใช่ว่าแค่รู้ภาษาแล้วจะทำได้ บางครั้งมันต้องมีความรู้ในเรื่องที่จะแปลด้วย และภาษามันไม่ได้แปลกันตรงเป๊ะ ๆ คำต่อคำ ตัวต่อตัวแบบนั้น

หรือจะมีหมอบางคน อันนี้พี่ล่ามภาษาอื่นเป็นคนเจอ คือหมอบางคนจะเจอคนไข้บางชาติบ่อยจนพอจำคำศัพท์เกี่ยวกับโรค หรือคำง่าย ๆ ในภาษานั้นได้บ้าง บางทีคนไข้พูดออกมาเขาก็รู้แล้วว่าคนไข้จะสื่ออะไร แต่ทีนี้มีหมอคนหนึ่งรู้คำว่าหอบหืดในภาษาอาหรับ แต่วันนั้นคนไข้พูดว่าไม่ใช่หอบหืด หรือไม่ได้เป็นหอบหืดอะไรสักอย่างนี่แหละ ซึ่งหมอก็ไม่ได้รู้คำว่า ไม่ใช่ หรือไม่ได้เป็นในภาษานั้น พอล่ามแปลไป หมอดันบอกว่าก็เขาพูดอยู่ว่าหอบหืด 

นอกเหนือจากนั้นก็อาจจะเป็นในเรื่องมุมมองมากกว่า อย่างผมเคยเจอเจ้าหน้าที่คนหนึ่งในโรงพยาบาลที่เขาต้องทำงานเกี่ยวกับตัวเลข เขาก็บอกว่าล่ามสบาย ไม่ต้องทำงานเกี่ยวกับตัวเลข แต่ผมไม่ได้มองแบบนั้น ผมมองว่าแต่ละอาชีพก็มีมุมเครียดแตกต่างกันไป อย่างผมอาจจะมองว่าหมอ พยาบาล สบายเพราะไม่ต้องแปล ได้ใช้ภาษาไทยอย่างเดียว แต่อย่างหมอก็อาจจะมีความเครียด โดยเฉพาะเวลาต้องรักษาคนไข้อาการหนัก อะไรแบบนั้น

แล้วสำหรับคนอาชีพอื่น มีอะไรบ้างไหมที่คนอื่นมักไม่เข้าใจ หรือเข้าใจผิดเกี่ยวกับอาชีพของคุณ