สวัสดีครับ ผมชื่อมังกรนะ อายุ 21ปีผมมีเรื่องอยากจะระบาย คือผมไปทำงานอยู่ร้านสุกี้ชื่อดังร้านหนึ่ง ตำแหน่งเซอร์วิส(พาร์ทไทม์) ผมทำงานที่นั่นมาประมาณ 1ปี กับอีก 6เดือน เวลาผมทำงาน ผมจะลุยเต็มที่ตลอด เหนื่อยแค่ไหนผมก็ยังไหว แต่มันก็มีเรื่องราวต่างๆมากมาย จนเรื่องสุดท้าย ผมถูกให้พ้นสภาพ โดยให้เหตุผลว่า ผมมีส่วนร่วมในการขโมยวัตถุดิบของร้าน เป็นเนื้อสัตว์ ซึ่งผมไม่กินเนื้อสัตว์ใหญ่ตั้งแต่วันตรุษจีนที่ผ่านมา และผมตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่กินอีกเลย แต่ผมกลับถูกกล่าวหา ผมรู้ตัวผมดี ว่าผมไม่ได้ทำ ผมเอาชีวิตของผมเป็นประกันได้เลย ต่อให้ผมปฏิเสธยังไงสุดท้ายผมก็ต้องรับผิด ทั้งๆที่ผมไม่ได้ร่วมมือกับเพื่อนผมเลย วันที่7เค้าเรียกผมไปคุย ผมก็ยืนเสียงแข็ง ว่าผมไม่ได้ทำ ยังไงผมก็ไม่ยอม แต่ทุกคนรู้มั้ยเค้าบอกผมว่าอะไร เค้าบอกว่า ถ้าไม่ยอมก็ไปแจ้งตำรวจแล้วก็ฟ้อง ทีแรกผมก็ว่าจะฟ้องและดำเนินคดี แต่มีอีกประโยคหนึ่งที่เค้าพูดออกมาว่า "ถ้าแจ้งตำรวจ เพื่อนผมอีก2คนก็ต้องติดคุก แล้วให้ผมไปสู้คดีเอา" พอผมได้ยินแบบนั้น ผมคิดอะไรไม่ออกเลย และนิ่งไปพักนึง เค้าก็ให้ผมโทรคุยกับเพื่อนก่อน ผมก็เล่าให้เพื่อนฟังว่า เป็นแบบนี้อย่างนี้นะ ผมเข้าใจเพื่อนผมนะ เพราะมันไม่ได้เจตนาให้ผมต้องเดือนร้อน ผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันไปขโมยอะไร ยังไง ตอนไหน ผมรู้อีกทีก็ตอนที่ผมกลับบ้านต่างจังหวัด  กลับเข้าเรื่องต่อนะครับ พอผมคุยกับเพื่อนเสร็จ ผมก็ตัดสินใจ ผมต้องยอมรับในความผิดที่ผมไม่ได้ทำ ผมต้องจำใจยอมรับในสิ่งที่ผมไม่รู้เรื่อง เมื่อเค้าวางเกมมาแล้วว่าพวกทั้ง3คนต้องผิด จะให้ผมทำยังไงได้ จริงๆแล้วเค้าแทบไม่มีหลักฐานอะไรที่เอาผิดผมได้เลยด้วยซ้ำ มีแค่หลักฐานเดียวที่เค้าเอาผิดผมได้ ก็คือถาพที่ผมซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปกินข้าวกับเพื่อน ตอนพักเบรค ในวันที่เกิดเหตุ เค้าพยายามแค่ไหน ที่จะหาหลักฐานมาเอาผิดผมอะ ทั้งๆที่แทบทุกคนในร้านก็รู้ว่าผมไม่กินเนื้อสัตว์ใหญ่ และผมก็ไม่ได้สนใจในอาหารที่มีเนื้อสัตว์ใหญ่อยู่แล้ว แล้วผมจะไปขโมยมาทำไม จริงๆแล้วถ้าผมสู้ผมก็พอมีทางที่จะชนะคดีอยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายเค้าก็เอาเพื่อนมาล่อผม เพื่อให้ผมยอมรับ สุดท้ายแล้วผมก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ เพื่อให้เพื่อนผมไม่ต้องติดคุก เค้าคงรู้ว่าผมรักเพื่อนผมแค่ไหน สุดท้ายแล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้ ผมเชื่อว่ามีคนใส่ร้ายผม แต่ผมคงพูดไม่ได้เพราะเดี๋ยวผมจะโดนหมิ่นประมาท ผมถูกพ้นสภาพ และอายัดเงินเดือนที่ยังไม้ได้รับทั้งหมด ผมรู้สึกสิ้นหวังมาก ผมทำอะไรไม่ได้เลย ความยุติธรรมมันอยู่ตรงไหน ทุกคนรู้มั้ย เค้าส่งเรื่องแจ้งไปสำนักงานใหญ่ ทั้งๆที่ไม่ได้มีการตักเตือนหรือบอกกล่าวอะไรเลย แล้วก็พยายามหาหลักฐานเพื่อมาเอาผิดพวกผมทั้ง3คน แน่นอนว่าเพื่อนคนนึงมีความผิดแน่นอน ส่วนอีกคนผมไม่แน่ใจ แต่ผมไม่ผิดแน่ๆ สุดท้ายเค้าก็บีบให้ผมต้องยอมรับความผิดให้ได้ ผมทำงานมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของผม แต่ผมกลับถูกมองว่าทำผิด โลกนี้มันมีความยุติธรรมอะไรเหลืออยู่บ้างครับ ผมจะจำเอาไว้เป็นบทเรียน และผมจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับร้านนี้อีกเลย จนกว่าผมจะได้รับความยุติธรรมทั้งหมด

ผมขอย้ำอีกครั้งนึงนะครับ ว่าผมไม่ได้เป็นผู้ที่มีส่วนรู้ร่วมคิดกับการขโมยวัตถุดิบของร้านในเหตุการณ์นี้เลยแม้แต่น้อย ผมเอาชีวิตเป็นประกันได้เลยครับ 

ใครอยากรู้อะไรเพิ่มเติม หลังไมค์มาได้นะครับ ผมจะตอบทุกคำถามเลย #สุกี้ชื่ิอดัง