ตอนนี้ตกงาน ไม่มีเงิน.. สมัครได้แต่ละที่.ก็มีเหตุให้ไม่สามารถไปเริ่มงานได้ เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการเดินทาง เงินเก็บที่เหลือก็หมดไปกับค่าหอ ค่ากินประทังในช่วงตกงาน และทยอยใช้หนี้นอกระบบให้ที่บ้าน ถ้าไม่จ่ายไปก็ไม่รู้ว่าเจ้าหนี้จะทำอะไรไม่ดีกับคนในบ้าน
มืดแปดด้าน ไม่รู้จะหันไปขอความช่วยเหลือจากใคร.. ญาติพี่น้องไม่มีใครช่วย ตื่นแล้วก็ร้องไห้ ร้องไห้จนเพลียหลับเป็นแบบนี้มาหลายเดือน  ตอนนี้จะหางานรับจ้างที่จ่ายสดรายวันรายสัปดาห์แต่ก็ยากเย็น จะไปศูนย์ราชการประกันสังคมเพื่อใช้สิทธิ์รับเงินคนว่างงาน ไม่มีค่ารถเดินทาง
จะขายมือถือไป ก็ทำไม่ได้ มันจำเป็นในการใช้หางาน ติดต่อครอบครัว
จะไปยื่นกู้ขอสินเชื่อธนาคารเอามาโปะหนี้นอกระบบ แต่ก็ติดเรื่องเอกสารต่างๆ
ไปขอข้าววัดดีไหม ไปอาศัยนอนวัด (เผื่อตอนที่เจ้าของหอไล่ออก)​ แต่เดี๋ยวนี้เขาคงไม่ให้คนแปลกหน้าเข้าไปอาศัยนอนเป็นผู้หญิงด้วย แล้วพระก็ไม่รู้พระดีรึไม่ดี
ออกไปอยู่ถนนให้รถเฉี่ยวรถชนดีไหม หรือทำความผิดอะไรแล้วไปติดคุก เข้าเรือนจำดี จะได้มีที่นอนมีข้าวกิน มีเพื่อนรวยหลายคน แต่เขาก็ไม่ช่วยอะไรเรา แต่ก็เข้าใจเพราะเงินเขามีสิทธิ์จะช่วยไม่ช่วยก็ได้.. 
คนเราสามารถกินแต่น้ำเปล่าได้นานสุดกี่วัน ถ้ากินแค่น้ำ1เดือน ร่างกายจะแย่ลงขนาดไหน (ถ้าได้งานอีกครั้ง แล้วไม่ติดปัญหาเดินทาง ก็คงต้องทำแบบนั้น กินน้ำเปล่าจนกว่าจะถึงวันเงินออก ถึงมันจะยังได้เงินไม่เยอะ.. 
ตอนนี้รู้สึกแค่ข้าวคลุกน้ำปลา มาม่า มันก็โคตรอร่อย.. 
ตายดีไหม.. ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะดีขึ้น
ใจนึงก็ไม่อยากตาย ไม่อยากเครียด ไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว.. อยากหลับไปเลย..เพื่อไม่ต้องตื่นมาเจออะไรแบบนี้อีก
แต่ความเป็นจริงก็ทำไม่ได้... 
.. ยังอยากกลับมาอัพเดตกระทู้อีกครั้ง อยากบอกพวกเขา.. ให้คนที่ได้อ่านและคนที่ให้กำลังใจ ทั้งจากปัจจุบันและอนาคตอันใกล้ที่เข้ามาอ่านเพิ่ม.. ว่า ทุกอย่างมันดีขึ้นแล้ว..ขอบคุณทุกๆคน.. 
ไม่รู้จะมีชีวิตมีโอกาสจะก้าวผ่านปัญหาไปจนถึงวันนั้นไหม..