วัดจากตัวเอง
แต่ก่อนฟังเทศน์ คิดว่าคือการรู้ตัวขึ้นมาแวบหนึ่ง หรือเปลี่ยนมุมมอง มองว่าร่างกายไม่ใช่ตัวเอง

แต่หลัง ๆ นั่งสมาธิ เหมือนไม่ใช่
มันจะมีทำใจแบบหนึ่ง คือ จิตจะนิ่ง ๆ มองกายเป็นอีกส่วนต่างหาก (ตัวก็จะนิ่งด้วย เหมือน "ปล่อย" ร่างกายทำงานไป)

มันจะต่างกับอีกแบบที่เคยเป็นคือ
ถ้านั่งไปแล้ว จะวูบแล้วหลุดออกมา มองเวทนา มองกายนิ่ง ๆ แล้วจะอยู่นาน สักพักเลย ออกมาใจก็จะนิ่ง ๆ อิ่ม ๆสักพัก

แต่อันหลังจากอยู่นานกว่า ต่างกับอันแรก จะเป็นชั่วขณะ อยู่ที่ทำใจวางสมาธิ มากกว่า อันที่สองจะใช้เวลามากกว่า เหมือนอันแรกเป็นเทคนิค

เลยไม่รู้ว่า ถูกไหม ใครเคยเป็นบ้าง

ดังนั้นเลยคิดว่า ขณิกสมาธิ ไม่น่าใช่การเปลี่ยนมุมมอง หรือ รู้ตัวขึ้นมาแวบ
ขอความรู้