จขกท. อายุ 67 ปี อาศัยอยู่คนเดียวในบ้านกลางสวนผลไม้มานานกว่า 30 ปีแล้ว  มีหลานและเพื่อนบ้านที่คอยดูแลกัน ดังต่อไปนี้ 
      1.   หลานสาวแท้ ๆ  ลูกของพี่สาวคนเดียวแต่ตอนนี้มีครอบครัวอยู่ในตัวเมืองห่างกัน 20 กว่า กิโล ใช้เวลาเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมงถ้ารถไม่ติด  ทั้งหลานและสามีจะแวะเวียนมาเยี่ยมเป็นครั้งคราวพร้อมข้าวปลาอาหารและของใชัจำเป็น  ถ้าเจ็บไข้ได้ป่วยก็ส่งหยูกยามาให้
      2.   หลานชายลูกของพี่ชายบุญธรรมซึ่งเป็นอิสลามอยู่ห่างกัน 10 กว่า กิโล มาเยี่ยมและเอาผลไม้ในสวนที่ปลูกไว้ซึ่งสวน จขกท. ไม่มี เช่น ทุเรียนป่า ส้มแขก มาให้ทุกปีทำเหมือนเช่นที่รุ่นพ่อของหลานเคยทำเมื่อสมัยพ่อของ จขกท.ยังมีชีวิตอยู่  บางเทศกาลที่มีงานบุญของอิสลามก็แบ่งปันอาหารมาให้ด้วย นอกจากนี้เวลามีงานทำสวนที่ยาก ๆ เช่น ขึ้นเก็บผลไม้ เงาะ ลองกอง ก็เรียกไหว้วานให้ช่วยทำได้  บางโอกาสก็ช่วยขับรถพาไปทำธุระในเมือง
      3.   เพื่อนบ้านอยู่ตรงข้ามสวนหลังที่หนึ่ง สองคนแม่ลูก แม่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับ จขกท. เป็นช่างตัดเสื้อผ้าสตรี ลูกสาวรับจ้างซักรีด คอยเอาใจใสดูแลบ้านให้เวลาไม่อยู่   คอยรับหน้าเวลามีคนมาถามหาว่ามาทำอะไร ธุระอะไร (ที่สวนมีรั้วรอบขอบชิด) มีครอบครัวนี้เท่านั้นที่ไม่ใช่ญาติแต่สามารถเข้านอกออกในได้  เคยฝากเอาอาหารให้สุนัขเวลาปิดบ้านไปท่องเที่ยวนานหลายวัน  เคยจ่ายค่าไฟฟ้าแทนเมื่อตอนที่พนักงานเก็บเงินมาเก็บช่วงที่ไม่อยู่บ้านซึ่งตอนนั้นยังไม่จ่ายผ่านธนาคาร คอยรับพัสดุและจดหมายลงทะเบียนให้ทุกครั้ง  เคยฝากซื้อกับข้าวจากตลาดนัดเมื่อเวลา จขกท.ไม่สบายออกไปไหนไม่ได้
      4.   เพื่อนบ้านอยู่ตรงข้ามสวนหลังที่สองและสาม  มีอัธยาศัยต่อ จขกท.ดีพอสมควรแต่ไม่เท่าเพื่อนบ้านในข้อ 3.
            อยากถามความคิดเห็นว่าการที่ จขกท. แบ่งปันสิ่งของต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นอาหาร ผลไม้ ของฝากเวลาไปเที่ยวให้แก่เพื่อนบ้านในข้อ 3. มากกว่าและบ่อยกว่าเพื่อนบ้านในข้อ 4. จะดูเป็นการลำเอียงหรือเลือกที่รักมักที่ชังหรือไม่