สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดอะไรต้องขอโทษด้วยนะคะ เราอายุ15นะคะเรายังเด็กเลยไม่รู้ว่าควรรับมือยังไงต่อกับพ่อแบบนี้
พ่อเราเป็นคนtoxic ชอบทำร้ายร่างกาย พังข้าวของ ดูถูก โวยวาย ใช้แต่อารมณ์ แล้วพ่อชอบต่อว่าด้วยถ้อยคำทำร้ายจิตใจ อันนี้บ่อยมากเลยค่ะ

ขอเล่าเท้าความก่อนนะคะ ตั้งแต่เด็กพ่อเราใช้อารมณ์ตลอด ตั้งแต่เราจำความได้เราไม่เคยถูกกอดหรือถูกบอกรักเลย แทบจะไม่เคยพูดดีๆกับเรา
พูดกับเราดีๆเฉพาะตอนที่อยากให้เราช่วย พ่อเราทุบตีเรามาตั้งแต่ประถม ตอนนี้มัธยมศึกษาปีที่สามแล้วค่ะ พอขึ้นม.สามมาเรารู้สึกว่ามันยิ่งหนัก 
เราพูดอะไรไป เขาก็พูดประชดเราตลอดเหมือนเราออกความคิดเห็นไม่ได้ต้องทำตามเขาสั่งตลอด เวลาโมโหอะไรชอบมาลงที่เราเกือบตลอดบางครั้งก็ลงที่ข้าวของเครื่องใช้ พ่อทุบโทรศัพท์เรามาหลายเครื่องแล้วค่ะ โทรทัศน์เช่นกันค่ะ พอทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ ก็จะใช้อารมณ์อย่างเดียว 
มีหลายเหตุการณ์ที่พ่อทุบตีเราแบบไร้เหตุผล มีครั้งนึงเราคุยกับแม่เรื่องกระโปรงเนตรนารีแม่เราไปเอาขยายให้เอวมันใหญ่ขึ้นแต่เราอยากให้มันลดลงไม่ได้ใหญ่ขึ้น เราเป็นคนผอมแต่ไม่ถึงขั้นผอมมาก เลยคุยกันไม่ลงลอยสักเท่าไหร่ พ่อเราเดินมาแล้วบอกจะเถียงทำไม แล้วเลยอธิบายว่าไม่ได้เถียง
 "ขอบอกไว้ก่อนนะคะข้างบ้านเราจะเป็นคลองตามจริงมีกำแพงกั้นแต่พ่อทุบออกให้เป็นประตูออกไปได้" พ่อเราหยุมหัวเราแล้วลากเราออกประตูจะลากเราลงคลองข้างบ้านแต่แม่ห้ามไว้ทันค่ะ ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากเราได้แต่โทษตัวเองว่าเราเป็นคนทำให้เขาโมโห แล้วเวลาเพื่อนพ่อมาบ้านพ่อมักจะบูลลี่หน้าตาเรา หน้าเหมือนแม่มดบ้าง สิวเยอะบ้าง ตอนนั้นเราอายมากเลยค่ะ มีอีกหลายๆอย่างที่เขาพูดทำร้ายจิตใจเรา ตอนนี้เราพูดอะไรแทบไม่ได้เลยค่ะ 
กลัวพูดไปจะไม่ถูกใจเขา แม่เราช่วยเราตลอดค่ะ แต่ช่วยได้ไม่มากเพราะท่านก็กลัวพ่อเหมือนกัน เราเคยคิดจะจบชีวิตตัวเองหลายครั้ง เราทนไม่ไหวจริงๆ
สำหรับคนอื่นอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่หนักแต่สำหรับเรามันสาหัสจริงๆค่ะ เราไม่รู้ควรทำอย่างไรต่อ เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลยนอกจากเพื่อนที่เราสนิทจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่รับฟังนะคะ แนะนำหรือติเราได้นะคะ จะนำไปคิดแล้วปรับปรุงค่ะ