วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 1
https://ppantip.com/topic/42013516
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 2
https://ppantip.com/topic/42015167
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 3
https://ppantip.com/topic/42018138

ระหว่างที่จักรพันธ์กับธนัชยังคงคุยกัน ถกกันเพื่อให้แน่ใจว่าจักรภพควรมาเป็นบอดี้การ์ดให้ศรีจิตราหรือไม่
ศรีจิตรารู้สึกกังวลใจมาก เธออยากจะตัดไฟแต่ต้นลม ไม่อยากใก้ลชิดจักรภพเลย 
ถ้าใกล้ชิดกัน แล้วเกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน แล้วจะมีประโยชน์อะไร ตอนนี้คนในสังคม
รู้กันหมดแล้วว่าเธอคือภรรยาของจักรพันธ์ อนาคตก็แค่เลิกกับเขา ก็แค่นั้น
เส้นทางระหว่างเธอกับจักรภพเหมือนจะเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกันได้ 
การใกล้ชิดกันจึงไม่เป็นผลดี แต่ไม่ว่าเธอจะคิดอย่างไร จักรพันธ์กับธนัชก็ได้ข้อสรุปแล้วว่า
จักรภพคือบอดี้การ์ดที่ดีที่สุดของศรีจิตรา

ตอนที่รถแล่นเข้าวิลล่าพาเลซ ศรีจิตราตื่นเต้นมากที่รู้ว่าเธอกำลังจะไปที่เพดานดาว
สถานที่อยู่ของจักรภพ ในวิลล่าพาเลซมีอาคารสวย ๆ มากมาย หลายคนอยู่ตึก
แต่จักรภพอาศัยอยู่คนเดียวที่เพดานดาว สถานที่พักด้านหลังสุดของวิลล่าพาเลซ

พอรถแล่นเลยหัวโค้งของหมู่อาคาร ด้านหลังวิลล่าพาเลซมีบรรยากาศคล้าย ๆ ป่า
สถานที่อบอุ่นมาก แล้วรถก็แล่นลึกเข้าไปจนมาถึงสะพานสวย พอข้ามพ้นสะพานไป
จะพบกับธารน้ำตกยาว หลังจากนั้น พวกเราก็มาถึงเพดานดาว

เพดานดาวเป็นเรือนไม้ชั้นเดียว แต่มีขนาดใหญ่พอสมควร ที่น่าทึ่งคือจักรภพสร้างมันขึ้นมากับมือ
พอพวกเขาเข้าไป ห้องแรกแทนที่จะเป็นห้องรับแขก แต่ดันเป็นครัวรับแขก
ทางซ้ายสุดของเรือนกลับเป็นครัวรับแขก และมีโต๊ะเก้าอี้อยู่ชุดหนึ่ง
จักรภพนั่งอยู่ตรงนั้น แค่เห็นเขา ศรีจิตราก็ใจเต้นแรงแล้ว 

จักรภพลุกขึ้นยืน ยิ้มต้อนรับทุกคน เขาบอกให้ทุกคนนั่งรอก่อน เขาจะทำกาแฟให้ดื่ม
พอกาแฟพร้อม ธนัชก็เล่าทุกอย่างให้เขาฟังอย่างละเอียด จักรภพถึงรู้ว่ามันคือการแต่งงานหลอก ๆ
ช่วงที่จักรพันธ์ขอตัวไปสูบบุหรี่ด้านนอก ธนัชก็บอกจุดประสงค์ที่แท้จริงที่ศรีจิตรายอมทำแบบนี้
แล้วก็มาถึงเวลาที่ธนัชกับจักรพันธ์ต้องขอตัวกลับกันก่อน ธนัชเป็นคนออกความเห็นว่า
"คุณศรีกับนายควรทำความคุ้นเคยกันหน่อยนะ คุณศรีฝากท้องกับมันได้เลยนะ
มันทำอาหารอร่อยมาก แล้วนายไปส่งคุณศรีที่ตึกใหญ่ด้วยนะ อย่าลืมล่ะ"

เมื่อต้องอยู่กันสองคน ศรีจิตราเริ่มทำตัวไม่ถูก จักรภพจึงถามขึ้น
"คุณหิวหรือยังครับ"
"ค่ะ" ศรีจิตราตอบสั้น ๆ
"เดี๋ยวผมทำอาหารให้นะครับ รอไม่นานหรอก"
มันเป็นคำพูดที่อบอุ่นมากสำหรับศรีจิตรา เธอมองเขาเดินไปตรงตู้เย็น แล้วเอาของออกมา
วางไว้ตรงครัว ตอนทำครัว เขาหันหลังให้กับศรีจิตรา เธอมองด้านหลังของเขา
วันนี้แปลกที่เธอไม่ได้หลงรูปร่างหรือหน้าตาของเขา แต่เธอกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความอบอุ่น

จักรภพอยู่คนเดียวที่เพดานดาว หนุ่มผมยาวที่ทำกาแฟอร่อยและทำอาหารเป็น
ธนัชบอกว่าเขายังเก่งเรื่องการชกมวย คาราเต้ และยูโดด้วย 
ศรีจิตรามองด้านหลังของจักรภพจนเพลิน ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว
แล้วเขาก็นำสปาเกตตี้ปลาสลิดมาให้เธอ 1 จาน และของเขาอีก 1 จาน
"ลองชิมดูนะครับคุณศรี"
"ค่ะ"

หลังจากนั้นก็เงียบกันทั้งคู่ จักรภพจึงทำลายความเงียบ
"คุณแน่ใจเหรอครับว่าพี่สาวคุณเคยทำงานกับเรา"
"ค๋ะ แน่ใจค่ะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดี
"เออะ ต้องขอโทษด้วยนะครับถ้าผม ..."
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณถามได้"

"เออ แล้วคุณอยู่กับพี่สาวสองคนเหรอครับ"
"ค่ะ หลังจากพ่อกับแม่เสียชีวิตแล้ว ฉันกับพี่ต้องไปอยู่กับญาติห่าง ๆ ในสลัมค่ะ"
จักรภพนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า
"ผมเข้าใจดีครับ หลังจากพ่อกับแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้ว พวกเราก็เปลี่ยนไป"
"พวกเรา?"
"ครับ พี่พันธ์เริ่มเมาหนัก แล้วก็เจ้าชู้หนักมาก พี่พัด พี่จักรพรรดิอ่ะครับ ก็ดันแต่งงานแบบสายฟ้าแล่บ
ส่วนผมก็หันมาสร้างเพดานดาวเพื่อให้ชีวิตมันไปต่อได้"

"ทำไมถึงเรียกที่นี่ว่าเพดานดาวละคะ"
"คุณตามผมมาสิครับ"
ศรีจิตราเดินตามจักรภพไป เขาพาเธอไปทางขวาซึ่งมีห้องอยู่สองห้อง 
"คุณหลับตาก่อนสิครับ" ศรีจิตราหลับตา จักรภพจับมือเธอเดินเข้าไปในห้อง ๆ หนึ่ง
เขาพาเธอนั่งลงตรงเก้าอี้ผ้าใบแล้วเอนกายนอนลงไป 

"ลืมตาได้แล้วครับ" พอศรีจิตราลืมตาก็พบกับดาวนับพัน ห้องนี้เพดานเป็นกระจก
พอตกดึก ถ้ามานอนบนเตียงผ้าใบ ก็จะพบดาวนับพัน

"สวยจังเลยค่ะ สวยมาก ๆ"
จักรภพนอนบนเก้าอี้ผ้าใบตัวข้าง ๆ "ผมชอบห้องนี้มากครับ จึงเรียกที่นี่ว่าเพดานดาว"
ตอนนั้นศรีจิตราอบอุ่นหัวใจมาก เธออยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ ชั่วนิรันดร์