ความเคลื่อนไหววันที่ 1 
20.15 น. ณ ร้านแครอล

จินตหรากำลังเช็ดโต๊ะอยู่ที่ร้านแครอล วันนี้เธอไม่ได้คิดอะไรมาก
อาจมีบ้างนิดหน่อยเมื่อเห็นภาพชุดที่ป่าเดือนพันดาวปล่อยออกมา
ภาพของจักรพันธ์นั้นดูดีมาก จนเธออดคิดถึงวันเก่า ๆ ไม่ได้

วันเก่า ๆ มันมีภาพจำดี ๆ เยอะ เธอยังจำได้ถึงเสน่ห์ของเขา
มันยังคงตราตรึงอยู่ในใจ แน่ล่ะ มันผ่านมาแล้ว แล้วมันจะไม่กลับมาอีก
เธอรู้สึกว่าเธอควรจะทำใจได้แล้ว ตอนนี้นาถรพีก็เอาธุรกิจไปเป็นของตัวเองจนหมด

ทุกวันนี้ เธอต้องดูแลตัวเอง และควรจะเลิกสนใจคนอื่น ยังไงเธอก็ต้องรอด
เธอต้องตั้งใจทำงาน ร้านแครอลยังให้โอกาสเธอ เธอควรรับไว้
และตั้งใจทำทุกอย่างให้ดีที่สุด

ขณะที่เธอกำลังเช็ดโต๊ะอยู่ เสียงประตูด้านหน้าก็ดังขึ้น
"ร้านแครอลยินดีต้อนรับค่ะ"
เมื่อจินตหราเงยหน้าขึ้น เธอสบตากับศรีจิตรา
จินตหราตกใจมาก เธอตั้งตัวไม่ทัน เธอหันไปทางด้านหลัง
เตรียมจะหนีออกทางประตูหลัง แต่ธนัชก็ยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว

"วันนี้ผมเหมาร้านแล้วครับ ท่านผู้จัดการรับทราบแล้ว
เธอสองคนควรนั่งคุยกันดี ๆ เพื่อรับทราบข้อเท็จจริงที่ควรรู้ เข้าใจนะครับ"

จินตหราไม่มีทางเลือก เธอจำต้องนั่งคุยกับศรีจิตรา
ศรีจิตราค่อย ๆ เล่าเรื่องทุกอย่างโดยละเอียด เรียงลำดับเป็นขั้นเป็นตอน
จนจินตหราเริ่มเข้าใจ

"เราทุกคนเป็นห่วงเธอมากนะ" ศรีจิตราพูดขึ้น
จินตหรายังนิ่งอยู่ ศรีจิตราจึงพูดต่อ "โดยเฉพาะคุณจักรพันธ์
เขาทั้งรักและห่วงเธอมากนะ และยังคิดถึงเธอตลอด ทุกข์ใจมาก
เมื่อทราบว่าเธอต้องเผชิญอุปสรรคอย่างโดดเดี่ยว"

จินตหราเริ่มน้ำตาคลอ แต่ก็ยังไม่ได้กล่าวอะไร
ศรีจิตราเอื้อมมือไปจับมือของจินตหรา "พวกเราปล่อยให้เธออยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่ได้
โดยเฉพาะคุณจักรพันธ์ เขาเองก็ทนไม่ได้ ตอนนี้ที่เขาไปเดินป่า
ก็เพราะต้องช่วยแยกคุณจักรพรรดิออกจากคุณวรรณา เขาไม่ได้ไปเที่ยวเล่น
ฉันเลยใช้โอกาสนี้มาคุยกับเธอ เพราะถ้าเขามาเอง เธอก็คิดจะหนีอย่างเดียว
คนเรา จะหนีอะไรก็หนีได้นะ แต่หนีความรู้สึกของตัวเองไม่ได้หรอก"

"ใช่ ฉันเคยหนี แต่ก็เพราะฉันเข้าใจผิด" จินตหราเริ่มกล่าวขึ้น
"ต้องขอบคุณเธอมากที่ทำให้ฉันตาสว่าง"

"ไม่เป็นไรหรอก เราคนกันเอง"

ศรีจิตราพูดต่อว่า "สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากขอร้อง คืนนี้เธอต้องไปกับเรานะ"

จินตหรานิ่งไปนิดนึงก่อนจะถามว่า "แล้วฉันจะไปอยู่ในฐานะอะไร"
"ฐานะจริง ๆ ก็ต้องเป็นคนรักของคุณจักรพันธ์ แต่ฐานะที่คนอื่นเข้าใจ
ก็คือเลขาส่วนตัวของฉันและคุณจักรพันธ์"

"และฐานะจริงของเธอตอนนี้คืออะไร"
ศรีจิตรานิ่งคิดนิดนึงก่อนจะตอบว่า "ฐานะจริงของฉันก็คือคนรักของคุณจักรภพ"
"อืม ขอแสดงความยินดีด้วยนะ"
"ตกลงกลับไปด้วยกันนะ อย่าปฏิเสธพวกเราอีกเลย"
จินตหราพยักหน้าแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ทั้งสองลุกขึ้นยืนโผเข้ากอดกัน
ด้วยรอยยิ้มและน้ำตา

20.30 น. ณ วิลล่าพาเลซ

เมื่อสิงหราชมารายงานตัวต่อวรรณา เขาก็ยอมทุกอย่างจริง ๆ 
วรรณาพาเขาไปที่ห้องลับที่อยู่ในห้องส่วนตัว บังคับให้เขาถอดเสื้อออก
ใส่กุญแจมือเขา แล้วเอากุญแจมือไปผูกโยงกับขื่อ

เธอชอบที่สิงหราชอยู่ในท่านี้ มันทำให้เห็นแผงอกของเขาอย่างชัดเจน
รวมถึงหน้าท้องที่แบนราบ มีซิกแพค และยังเห็นขนรักแร้ที่ดกดำ
หน้าตาเขาก็หล่อดี หน้าคม มีเสน่ห์ อย่างน้อยก็เห็นเสน่ห์ที่ต่างจากจักรพรรดิ

เธอชอบผู้ชายที่แข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจ ... เหมือนพ่อ
แต่ลึก ๆ แล้ว เธอเกลียดพ่อ แต่ไม่สามารถจับเขามาลงทัณฑ์ทรมานได้
ผู้ชายคนอื่นที่แกร่งเหมือนพ่อจึงกลายเป็นเหยื่อแทน

ความรู้สึกต่อพ่อจริง ๆ มันมีทั้งรักทั้งเกลียด แต่ความเกลียดมันมาขวาง
ทำให้มองไม่เห็นความรัก วรรณาจึงโหยหาความรักมาก 
เธอรู้สึกโหยหามาตั้งแต่วัยรุ่น และหลงรักทหารรับใช้มากหน้าหลายตา

พ่อไม่เปิดโอกาสให้เธอได้รักพวกเขาเลย พ่อเปิดโอกาสให้เธอลงโทษ
และทรมานพวกเขา เมื่อเธอลองทำดู มันทำให้เธอรู้สึกมีอำนาจ
แต่ก็ทำให้เธอมองเห็นผู้ชายในอีกมิติที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

ผู้ชายที่อดทนต่อการทรมานได้ก็ดูเซ็กซี่ เย้ายวน และน่าลุ่มหลง
เธอจึงใช้หนทางนี้ในการเปิดประตูบานแรกในเรื่องของความสัมพันธ์
คืนนี้ก็เช่นกัน เธอเลือกแส้ที่โหดสุด และเดินอ้อมไปด้านหลังก่อน

เมื่อเห็นแผ่นหลังแกร่งและกว้างของสิงหราชกับเอวที่คอดลง
มันเย้ายวนว่าเขาต้องโดนลงแส้

เมื่อลงแส้จนได้เลือด เธอรู้สึกว่าเสียงร้องของเขามันเซ็กซี่มาก
เป็นเสียงร้องที่แสดงถึงความเจ็บปวด แต่มันก็ดูแมนมาก เย้ายวนมาก
แผ่นหลังแกร่งของผู้ชายแมน ๆ ที่เต็มไปด้วยเลือดมันเซ็กซี่มาก

เธอเดินมาทางด้านหน้า จ้องตาของเขา เธอรับรู้ได้ว่าเขาก็เว้าวอน เรียกร้อง
มันเป็นแววตาที่เธอชอบ ที่สำคัญแววตานี้ดูเถื่อนกว่าจักพรรดิ
เมื่อเรียกร้อง เธอจึงลงแส้ด้านหน้า แส้ที่เธอเสาะหามาจากคุกโบราณของโสฬส
เป็นแส้ที่โหดสุด เจ็บสุด และเรียกเลือดได้ดีที่สุด ผู้หญิงก็สามารถใช้ได้อย่างสะดวก

การลงแส้ด้านหน้ากระตุ้นอารมณ์ของเธออย่างชัดเจน 
เธอได้เห็นหน้าหล่อ ๆ ที่แสดงออกถึงความเจ็บปวด ได้ยินเสียงร้องแมน ๆ
ได้เห็นเลือดบนแผงอกและหน้าท้อง มันทำให้เธอเข้าใกล้ตัวเขามากขึ้น

เธอรู้สึกว่าเธอค้นพบมากกว่าสัตว์เลี้ยง สิงหราชคือทาสที่ดี
ที่น่าจะสร้างความสะใจได้ดีกว่าจักรพรรดิ เธอเรียกว่าเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่

ยิ่งได้เลียเลือดบนแผงอกเขาก่อนจะเอาเกลือมาทา มันกระตุ้นให้การบรรเลง
เพลงรักในค่ำคืนนี้ยาวนานแบบไม่จบไม่สิ้น