อยากระบายอยากปรึกษาเพื่อนๆมากๆ เครียดเสียใจหน่วงหัวใจ ไม่ว่ายามเรามีหรือไม่มีจนแทบจะอด😔เสียใจไม่ใช่เพราะตอนนี้จนลงแต่เสียใจในคำพูดแม่ที่สุด ไม่เคยบอกเล่าให้ใคร แม้แต่เพื่อนก็ไม่เคยเล่า รู้สึกอึดอัดมาก เลยอยากลองตั้งกระทู้ถามเพื่อนๆดู อย่างน้อยพวกเราก็ไม่รู้จักกัน ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นใคร เราคิดตลอดเวลาว่าทุกวันนี้เนรคุณแม่เอยู่รึเปล่าเปนลูกที่ไม่ค้ำคูณแม่จริงๆอย่างที่แม่พูดไหม เราให้เงินแม่แต่แม่ไม่พอใช้ ตั้งแต่แต่งงานมาตอนนี้15ปี ไม่เคยมีเดือนไหนทีไม่ให้แม่ รายได้เราไม่ได้มากเราแล้วเราไม่มีเงินเดือนเพราะเคยบอกแฟนว่าถ้าแต่งงานไปเงินเดือนทั้งหมดขอส่งให้แม่ ทุกวันนี้ก็แค่อาศัยกินอยู่กับลูกกับแฟนไม่ได้ขอเงินแฟนซื่อของช๊อปปิ้งอะไรเพราะเคยสัญญากับสามีว่าแค่แต่ละเดือนส่งให้แม่ก็เพียงพอแล้ว ตัวเราก็ไม่อยากได้อะไร แค่ขอส่งให้แม่ก็จะสบายใจโล่งใจ เราส่งให้แม่..15ปีแล้วเดือนละ2*****ส่งตรงสิ้นเดือนทุกเดือน แต่มีเดือนนึงที่ส่งช้าไป2วัน เราโดนแม่บอกว่าคนเนรคุณไม่ใส่ใจพ่อแม่มันไม่มีทางเจริญ เราบอกแม่ว่าเงินดือนแฟนออกช้าไป1วัน แม่บอกว่าไม่ใช่ปัญหาของแม่เพราะแกต้องกินต้องใช้หมาแมวรอค่ายาค่าอาหารๅ ทุกๆเดือนเราโอนเงินให้แม่ไม่เคยลดไม่มีสักครั้งในชีวิต😟พอกลางเดือนใกล้ๆสิ้นเดือนแม่จะเริ่มบ่นลำบาก เราก็ต้องเจียดเงินค่ากับข้าวที่สามีให้ไว้สำหรับซื้อกับข้าวให้ลูกแแบส่งเพิ้มให้2000-5000แม่บอกว่าแม่ไม่เคยสบายกับเค้าแก่แล้วยังต้องลำบาก มีลูกไอ้เราก็หวังพึ่ง พึ่งไม่ค่อยได้เลย ไม่ค่อยได้อะไรสักเท่าไหร่จากคนเปนลูก เวลาเราได้ยินแม่พูดแบบนี้เราปวดใจที่สุดเราเหมือนน้ำตาตกในแม้แต่ตอนนีที่พิมอยู่เราก็น้ำตาใหล เพราะว่า5เดือนหลังมานี่แฟนถูกไล่ออกจากงานเพราะสุขภาพแกแย่ลงแล้วแก่แล้ว เราให้แฟนยืมมเงินน้องชายส่งให้แม่ ช่วง5เดือนหลังมานี่และให้แม่เท่าเดิมตือ26000แต่เราไม่มีเพิ่มให้แม่กลางเดือนเวลาแม่เงินหมดแม่บอกว่าแม่เพัยงพอแล้วแม่ไม่อบากได้เพิ่มแต่พอกลางเดือนทีไรแม่จ ะเปลี่ยนไปแม่จะมีตำพูดไม่เหมือนเดิม เราก็จะรู้ว่าแม่เงินคงใกล้หมดแล้วเพราะหางเสัยงแม่เวลาที่พุดกับเราหางเสียงแม่สะบัดๆ แล้วเรียกเราว่า'เทอ'เวลาต้นเดือนเราส่งเงินให้แม่ๆไม่หงุดหงิดแม่จะอารมดีแล้วจะแทนคัวเองว่าแม่กับหนูลูกเราถึงได้รู้ว่าแม่กำลังไม่พอใจเราอยู่เพราะแม่เรียกเราว่าทอกับชั้น😔แม่บอกว่าไม่กล้าบอกใครว่าลูกแต่งงานอยู่ต่างประเทศอายเค้าที่ลูกอยู่ต่างประทศแล้วทำไมยังให้แม่ลำบาก แม่พูดแบบนี้ แม่บอกว่าดีนะที่แม่เริ่มทำงานยังมีเพิ่ม5-6000บาท ลำพังเงินของเธอ มันไม่พออะไรเลย ถ้าฉันไม่ได้จากตัวฉันเองที่ทำงาน ฉันคงอดตายแน่ๆเพราะชีวิตชั้นมันพึ่งใครไม่ได้ เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้หรอกอายเค้า ชั้นอดมาก ถ้าไม่มีรายได้จากตัวชั้นเองชั้นคงไม่มีปัญหากินกาแฟเย๋นซื้ออะไรให้ตัวเองบ้าง ตอนนี้ๅเรากำลังลำบากจริงๆถึงต้องเล่าให้แม่ฟังว่ากลางเดือนถ้าแม่ช๊อตหนูส่งเพิมให้ไม่ได้แล้วนะแม่ จริงๆเปนคนไม่เคยบอกความลำบากความเสียใจกับแม่เลยเพราะเดี๋ยวแม่คืดมาก ทุกวันนี้เราได้เงินเรี่ยไรจากญาติๆทางสามีรวมๆแล้วประมาณเกือบ6หมื่น แล้วเอาออกมา2หมื่นส่งให้แม่ . แม่เราเปนคนรักสัตว์มากที่บ้านมีแมวหมาที่แก่ๆมากๆรวมกันน่าจะประมาณ12ตัว แม่บอกว่าอย่าคืดว่าชั้นสบายชั้นมีหมาแมวปวยต้องดูแลอาหารยาสำหรับแมวป่วย ตัวชั้นไม่ได่กินอะไเลย กาแฟสักแก้วยังไม่มีปัญญาจะซื้ออดมาก
เราสะเทือนใจที่สุดเสียใจที่สุดที่เราเกิดมาไม่ได้รวยแบบคนอื่นที่มีเงินส่งให้แม่ได้แค่นี่ ไม่สามารถทำให้ท่านสุขสบายได้อย่างที่ท่านหวัง เราออกรถให้แม่เมื่อสามปีที่แล้วตอนนั้นเรายังไม่ได้ลำบากอะไรแฟนยังมีเงินเดือน แต่ตอนนี้เรากำลังแย่แล้วเราต้งการกำลังใจจากแม่มากๆแต่เราไม่เคยได้สิ่งนั้นเลย ค่ารถแต่ละเดือนประมาณ6000บาทรวมอยู่ในเงินเดือนแม่เราไม่เคยลดเงินเดือนแม่เลย แต่แค่กลางเดือนถ้าแม่เงินหมดเราส่งเพิ่มให้ไม่ได้ แม่ชอบใช้คำบางคำที่ทำให้เราปวดใจมันรู้สึกแย่มากๆ แม่บอกเราเนรคุณมันถึงไปไหนได้ไม่ไกลมันถึงลำบากไงละ เราเลยดิ่งใจคอห่อเหี่ยวทุกข์ใจแล้วเราถามตัวเองตลอกว่าเรานรคุณเหรอทำไมถึงใช้คำแรงๆแบบนี่ตลอด แม่พูดคำนี้มาตลอดว่ามีลูกๆก็ไม่เกื้อหนุน ไม่ค่ำคูณพ่อแม่ . ตอนเรามีแต่งงานแรกๆสิ่งที่เราพอทำได้คือซื้อบ้านให้พ่อๆกับแม่เลิกกันตั้งแค่เราป.2 พ่อเรามีลูกใฟม่กับเมียใหม่พ่อเผนทหารอยู่บ้านแฟลตข้าราชกาลเราก็เลยซื่อบ้านให้พ่อ.
ส่วนแม่เราไม่ได้ให้ค่าสินสอด เราแค่ขอให้สามีเคลียหนี้สินโป๊ะบ้านโป๊ะรถให้แม่แล้วก็ให้เงินเดือนแม่ ซื้อบ้านใหม่ให้แม่อยู่ เราทำได่แค่นั้นจริงๆเราทำเต็มที่สุดกำลังจนตอนนี่เราเหนื่อยมากจริงๆ
ขอบคุณเพื่อนๆที่ต้องมานั่งรับฟังอ่ายอะไรไร้สาระของเรา เราแค่อยากนะบายมันออกมาเพราะเราไม่เคยบอกใครมัยอัดอั้นในใจ
ขอบคุณเพื่อนๆมากจริงๆนะ ที่สละเวลาอ่าน แล้วให้เราบ่นอะไรไร้สาระโดยที่เราก็ไม่ได้รู้จักกัน อย่างน้อย เราก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง