คบกับสามีมา3ปีกว่า จดทะเบียนสมรสได้2ปี พึ่งมีลูก 7เดือน ตั้งแต่มีลูก นิสัยเขาเริ่มเปลื่ยน ไม่เหมือนตอนเป็นแฟนกัน เริ่มเห็นนิสัยแย่ๆๆของเขาเยอะขึ้น เขาไม่รับผิดชอบไรเลย เราจะส่งลูกให้แม่เลี้ยงแม่โอเค แต่ทางสามีไม่โอเคเพราะอยู่ไกล เขาบอกว่าให้เราเลี้ยงลูกเดี๋ยว เขาเลี้ยงเราเอง ไม่ต้องทำงาน ยิ่งนานเข้า นิสัยเขาเริ่มเปิดเผยมากขึ้น ทะเลาะกันทุกวัน หนูเลี้ยงลูกคนเดียว 24.ชั่วโมง เหนื่อยมาก เขาไม่เคยช่วยเลี้ยงลูกเลย อุ้มเเปปวาง ไม่มีความอดทนเลย เขาเป็นคนขี้โมโห อารมณ์ร้อน ขี้งอน นิสัยเหมือนผู้หญิงทุกอย่าง จะให้หนูยอมเค้า ขอโทษเขาทั้งๆที่ไม่ผิดไรเลย อะไรก็เป็นหน้าที่หนูหมด ของใช้ อาหารการกินลูก หนูต้องรับผิดชอบหมด ต้องด้นรนหาตังซื้อให้ลูกหมด เขาไม่เคยออกตัง เงินเดือนออกก็ไม่ให้ใช้คนเดียวหมด ทั้งๆที่หนูไม่ได้ทำงานอะ ต้องมาออกตังเองหมดเลย ล่าสุดทะเลาะกันเรื่องเล็กมาก เขาต้องไปซ้อมรถ ที่เขาทำงานของพี่ชายเขา น้องไม่มีรถพาลูกไปหาหมอ หนูบอกเขาตั้งเเต่เนินๆว่าต้องพาลูกไป รถยนต์ที่บ้านมี แต่เขาไม่ไป เขาเลือกงานเขาก่อนลูก จริงๆพาไปส่งแล้วกลับดูรถก็ได้แต่เขาไม่ทำ เขาเลือกไม่ตอบ จะซ้อมเเต่รถ ลูกควรมาก่อน งงกับตรรกะผู้ชายคนนี้ เขาผิดเแทนที่เขาจะขอโทษ อธิบายเหตุผล แต่เขาเลือกเก็บผ้าไปอยู่กับน้า เลือกทิ้งลูกกับหนูไว้ หนูรักเขามาก ทุ่มเทกับเขาทุกอย่าง ตอนเป็นเขาดีมาก ดีมากจนอยากฝากชีวิตไว้กับเขา เลยตัดสินใจมีลูกด้วยกัน คิดว่าอยากสร้างอนาคตไปกับเขา หนูรู้สึกเเย่มาก ดิ่งมากจนไม่อยากอยู่แล้ว พอเห็นหน้าลูกก็อดสงสารเขาไม่ได้ ตอนนี้สามีเขาไม่ติดต่อมาเลย ไม่พิมว่าจะเอายังไง จะหย่าหรือยังไงเขาไม่ตอบอะไรเลย เหมือนเขาทิ้งให้เราหาวิธีจัดการเอง ตอนเขาลำบากหนูช่วยเหลือเขาหมด พอมาวันนี้เขาทิ้งเราไปเลย เราจะผ่านจุดนี้ไปยังไงหรอค่ะ หนูร้องไห้ทุกวัน
ควรทำไงดีค่ะ ตอนนี้ดิ่งมากเลยค่ะ