เธอ . คนที่เจ็บช้ำระกำรัก
ทุกข์หน่วงหนักทรวงในให้หม่นหมอง
เสมือนสิ้นกลิ่นอายจักหมายปอง
น้ำตานองรักร้าวคราววิกฤต
"
เธอ . พำนักพักนอนรอนความเศร้า
ล้อมรุมเร้าเรือนกายรายรอบจิต
ไร้วันใหม่ทางใหม่ในชีวิต
พลอยครุ่นคิดคร่ำโศกภาพโลกลวง
""
เธอ . พักผ่อนนอนหลับห้องหับทิพย์
ชมดาววิบแวววอมในอ้อมสรวง
รื่นรสรินกลิ่นผกาบุปผาปวง
ลิ้มผึ้งรวงหวานลิ้นจินตนามี
"""
เธอ . นั้นชำระกายในธารพร่อง
ฟังไผ่พ้องเสียงสังคีตดีดสี
ฟังลำนำนกร้อยถ้อยพาที
ระเรื่อยรี่จักจั่นปั้นเรื่องราว
""""
ปฐพีแผ้วผ่องก่องประภาส
ริ้วทองสาดรายรอบขอบคิ้วหาว
น้ำในธารกลอกกลิ้งภาพพริ้งพราว
เธอ . นอนยาวหลับใหลไร้ชีพจร
**** คนที่เจ็บช้ำระกำรัก ****