คือเราอยู่กับ แม่ ตา ยาย พี่ ซึ่งเราเป็นเด็กที่ซนมากๆ จนยายเรารำคาญเเละมีการถกเถียงกัน ตอนเด็กเราไม่ยับยั้งใต เวลาโดนยายดุก็จะเถียงกลับทันที บางครั้งก็มีคำหยาบ เเต่วันไหนดีกันก็จะไปนั่งเล่นกับยายนวดหลังบ้างเล่านู่นนี่ให้ฟังบ้าง แต่ตอนนี้ยายเราเสียได้1ปีเเล้ว 
 1วันก่อนยายเสียเป็นช่วงดึกซึ่งเรากับเเม่ทะเลาะกัน เเล้วเราใส่หูฟัง ยายเราใช้ให้เอาของเเต่เราไม่ได้ยินยายเลยพูดดังๆเราหงุดหงิดเลยบอกว่า โอ้ย เเล่วเราก็ไปนอนกับแม่ที่อีกห้อง พอเช้ามาเรายังไม่ทันได้ขอโทษหรือพูดอะไรกับยายเลยเเต่ยายก็หลับแบบไม่มีสติ เพราะโรคที่ยายเป็นเป็นเดือนเเล้วก็เสียเลย  เรารู้สึกผิดมากจนถึงทุกวันนี้ ยิ่งแม่เเละตาชอบเล่าช่วงที่ยายเลี้ยงเเละดูเเลเรา บวกกับที่บางทีความทรงจำดีๆเเละร้ายๆที่เกิดขึ้นกับเราเเละยายก็พุดขึ้นมา จนทำให้เราเศร้ามากและอยากเจอยายมากๆ อยากที่จะขอโทษทุกสิ่งที่ทำมา 
ส่วนตอนนี้เราสนิทกับตามากสุดเพราะ ทะเลาะกับแม่ทุกวัน เรากับแม่ไม่ถูกกันเลย เเต่พอไปนั่งเล่นกับตา เราสามารถกดอารมณ์ตัวเองได้อยู่หมัดเลยเเหละ เราก็กำลังกังวลว่าถ้าท่านเสียเราจะอยู่ยังไงในเมื่อ เราสามารถพึ่งพาได้เเค่คนเดียวเเล้ว

เเต่ที่หลักๆเลยคือเราคิดถึงยายมากค่ะ ทำยังไงดีคะที่จะสามารถส่งคำขอโทษไปถึงท่านไม่ว่าจะทำบุญ หรือสวดมนต์ นั่งสมาธิ หรือทำพิธีต่างๆ ช่วยชี้เเนะเราหน่อยค่ะ