เนื่องมาจากกระทู้ก่อนที่ได้ตั้งคำถามไว้รื่องรักทางไกลที่มีเเล้วรู้สึกสึกเหมือนไม่มี

ทำให้เราตัดสินใจซื้อตั๋วเพื่อบินไปหาเค้าค่ะ เพราะคิดว่าการได้พบกันอีกรอบคงจะดี หรือทำให้เค้านึกถึงเรามากขึ้น ระหว่าง3เดือนเราบอกเค้าตลอดค่ะว่าจะพยายามทำงานให้มากขึ้นจะไปหางานเพิ่มก่อนทำงานหลักpart time (เป็นงานทำความสะอาด2ชั่วโมงตอนเช้าก่อนไปเรียนค่ะ เเละเลิกเรียนไปทำงานหลักต่อ) เเละพยายามทำอาหารไปทานเองที่มหาวิทยาลัย+ทานวันละ1-2มื้อ พยายามลดของทานเล่นจะได้มีเงินเก็บ เเล้วพอเค้าบอกคิดถึงก็ยิ่งมีกำลังใจค่ะสุดท้ายเก็บเงินซื้อตั๋วไปหาเค้าอีกรอบได้เเล้วค่ะ โดยเป็นการเเบ่งซื้อค่ะ ตั๋วขาไป
ยอมเอาสร้อยทองชิ้นเเเรกที่ซื้อไว้ตอนอายุ15ไปขายค่ะ ขากลับใช้เงินเก็บที่เหลือหักจากคชจจากเงินเดือนค่ะ +ซื้อของฝากให้เค้า ขอโทษที่เล่าตรงนี้ละเอียดนะคะเเต่รู้สึกว่าเราทุ่มมากๆ (เเต่เค้าไม่รู้ค่ะว่าเราเอาทองไปขาย+อดมื้อกินมื้อ)

อีก6วันบินเเล้วค่ะเราส่งตั๋วไปให้เค้าดู เค้าอ่านไม่ตอบใจเราเริ่มไม่ดีเเล้วเราบินไปหาได้เเค่3วันค่ะเพราะเปิดเทอมเเล้ว+ทำงาน เราเลยถามเค้าอีกรอบ ว่าเราต้องจองโรงเเรมไหมหรือเธอจะจองอพาทเม้นให้เราเหมือนครั้งก่อน เค้าตอบกลับมาเเค่3วันนั้นเค้าทำงาน อาจไม่ได้มาเจอเพราะยุ่งๆ  แต่ก่อนนหน้านั้นเค้าบอกว่าโอเคนะมาหาได้เค้าก็อยากเจอ เเต่พอเค้าบอกเเบบนี้เอาตรงๆช็อกค่ะทำไรไม่ถูกเลย ของฝากกระเป๋าพร้อมบินมาก เราควรทำยังไงต่อดีคะ จะทิ้งตั๋วดีไหมคะหรือว่าไปดีคะเผื่อโชคดีจะได้เจอ ตอนนี้ทรมานมากค่ะ เหมือนโดนหักหลัง