คือเรื่องมันเป็นอย่างงี้ค่ะที่บ้านมีกันอยู่สามคนเราอายุ15ยายอายุ55ตา60ทุกๆครั้งเวลาที่ตาให้ตังยายย่ยจะชอบบอกว่าตังหายไปพันนึงตลอดแต่ไม่ได้เป็นบ่อยหรอกคะครั้งนี้ครั้งที่สามหรือสีก็ไม่แน่ใจเรารู้ตัวเองเราดีว่าไม่ได้ขโมยแต่เขาก็จะพูดว่าใครเอาไปก็รู้อยู่แก่ใจเราพึ่งจะมาเคลียร์วันนี้วันนี้เป็นวันเกิดเราตาก็ให้ตังเรามา500ให้ยายเราไป9000เเล้วเมื่อกี้ไปตลาดยายเราก็ถามว่เขาให้มากี่เราก็บอกว่า500เขาถามใช่หรอเมื่อกี้ตอนอยู่ที่บ้านเห็นมีเเบงพันด้วยเราบอกไม่มีมีแค่500เขาให้มาซื้อเค้กแล้วยายก็พูดว่าเอ้างั้นเขาก็ให้ฉันมา9000นะสิ(ตอนไปตลาดเขามีแค่8000)พอกลับบ้านมายายก็บอกเดี๋ยวลองถามตาดูตาก็บอกว่าให้9000ยายก็เลยบอกว่าให้ลองไปหาในห้องสิเราก็ไปหาทั่วห้องแล้วไม่เจอเขาก็เลยบอกว่าหายอีกแล้วมันต้องมีคนเอาไปอีกเขาก็ถามประมาณแซวว่าเราเอาไปรึป่าวเดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่ต้องเอาตังไปโรงเรียนเราก็บอกเราไม่ไปได้เอาเขาก็พูดขึ้นมาว่าเองทำให้เขาไม่ไว้ใจเองเราก็ถามไปว่าไปทำอะไรให้ไม่ไว้ใจตอนไหนเวลาหนูเอาไปแม่มีหลักฐานมั้ยเขาก็ไม่พูดเราจะบอกว่าทีหลังเวลาใช้ตังหรือมีเท่าไหร่ก็ถ่ายรูปไว้เลยใช้ไปเท่าไหร่ๆก็จดไว้เขาบอกว่าจะไปจดยังไงก็ว่งไว้แล้วมันหายเขาก็ถามว่างั้นเขาจะไปจังหวะนั้นเราก็ปล่อยโฮรเลยร้องไห้ต่อหน้าเขาแล้วก็นับตังแต่ก็นึกดูเขาบอกเออไม่หายๆเเล้วเราก็พูดสวนไปเลยว่าที่หลังเวลาเขาให้ตังมาก็เก็บไว้ดีๆสิกระเป๋าตังเวลาจะไปไหนก็เอาไปด้วยรู้อยู่ว่าอยู่กันแค่สามคนแต่เวลาตังหายจะมาโทษแต่เราก็ไม่ได้เขาก็ขึ้นเลยเออจะโทษกุรึไงอยู่กันแค่สามคนไม่เอาไปใครจะเอาไปเรื่องพึ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้เลยเราไม่ขอโทษเราด้วยพอเรื่องเกิดเราทนไม่ไหวจริงๆไม่รู้ว่าถ้าเกิดขึ้นอีกไม่รู้จะรับมือยังไงมันรอบแล้วเรารู้แก่ใจตัวเองจริงๆว่าไม่ได้เอาไปที่ผ่านมาตอนเกิดขึ้นเราก้ทำตัวดีๆแล้วพยายามจะไม่ให้เกิดขึ้นอีกแต่มันก็ยังเกิดเราไม่รู้ว่าทำไมต้องเกิดขึ้นกับเราไม่รู้ว่าเป็นเพราะแม่เราม้ิยเพราะเขาดื้อมากตอนเด็กๆเขาก็ขโมยของยายเราแต่ตอนนี้แม่ไม่ทำแบบนินแล้วเขาทำงานหาเงินเลี้ยงน้องอยู่ต่างจังหวัดของเขาไปเอาตรงๆมั้ยเรารักยายเรามากเลยที่ผ่านเวลามีอะไรเขาก็ให้เร่ตลอดพาไปเที่ยวล่าสุดเขาก็ซื้อไอแพดมาให้เราเรียนแต่ไม่ชอบเลยเวลาเขาเก็บแบบนี้วันนี้วันเกิดแท้ๆต้องมานั่งร้องไห้กับเรื่องที่เราไมาได้ผิดอะไรเลยแถมเขาก็ยังโกรธเราอยู่น่าเสียวันเกิดอายุครบ15ปีปีนี้ไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิดช่วยแนะนำกันหน่อยนะคะว่าถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีกเราควรทำยังไงบ้างครั้งถ้ากลับมานั่งคิดถึงเรื่องนี้เราก็คงจะร้องไห้อีก