เพิ่งจะว่างเขียน ตอนที่ 4 มาแล้วครับ
ตอนที่ผ่านมา
ตอนที่ 1 : MAX มากที่สุด
https://ppantip.com/topic/41835564
ตอนที่ 2 : MIN น้อยที่สุด
https://ppantip.com/topic/41840571
ตอนที่ 3 : MODE ฐานนิยม
https://ppantip.com/topic/41849509
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 4 : Standard deviation ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
พอผมได้ยินคำตอบของโม้ดในสมองของผมเริ่มเต็มไปด้วยคำถาม หลากหลายเรื่องราววนเวียนไปมา แต่ก็ไม่มีคำตอบสักเรื่อง
ที่ชัดที่สุดคือ โม้ดไม่ใส่ถุงยางกับมิน
ทำไม ทำไม ทำไม
ทีกับผม มินให้ผมใส่ถุงยางตลอดเลยนะ ไม่ยอมให้สดเลยสักครั้ง
แต่เรื่องนี้แม้จะชัดที่สุดแต่ก็ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ เพราะเมื่อถุงยางที่ผมเจอนั้นไม่ใช่ของโม้ด แล้วมันของใครกัน?
ผมกับโม้ดมองหน้ากัน ในใจน่าจะคิดเหมือนกันแล้วด้วย เพราะเราเลิกพูดคุยกัน รีบตรงไปที่ห้องของมินทันที
“มินๆ เปิดประตูหน่อย”
โม้ดเปิดฉากเคาะประตูห้องอย่างแรง จนมินรีบเปิดออกมา
“มีอะไรอีก?” มินเปิดประตู แล้วเอ่ยขึ้นทันที แต่ว่าพอเห็นผมเธอก็นิ่งมองไปวูบหนึ่ง พูดต่อเพียงแค่ว่า “อ้าว แม็กซ์?”
ผมกับโม้ดไม่ตอบคำถามเธอ แถมโม้ดก้าวเข้าไปในห้องเลย ผมก็ตามเข้าไปข้างใน
เมื่อเข้าห้องแล้วโม้ดถามมินอย่างไม่รีรอ
“นี่เธอคบกับเขาด้วยเหรอ?”
“เขา” ในที่นี้ก็หมายถึงผมนั่นแหละ
มินมองหน้าโม้ดและผม สีหน้าของเธอเรียบเฉยราวกับไม่ได้ตกใจสักเท่าไร
“จับได้แล้วเหรอ”
“มันเป็นยังไงล่ะมิน” โม้ดว่าต่อด้วยอารมณ์
มินก็เล่าว่าเจอกับผมได้อย่างไร เริ่มคบตอนไหน ซึ่งคำตอบของเธอก็เป็นตามจริง ไม่ได้มีการโกหกประการใด
แต่เมื่อถึงประเด็นสำคัญที่ผมกับโม้ดอยากรู้
“แล้วถุงยางที่เจอเป็นของใคร?” คราวนี้เป็นผมเองที่เป็นคนถาม ผมละเรื่องโม้ดไว้ก่อน เพราะผมอยากรู้เรื่องนี้มากกว่า
มินมองหน้ามองผม ยังไม่ตอบทันที หันไปรอบห้อง ค่อยบอกว่า
“อ้อ ถุงยางในห้องน้ำนั่นน่ะเหรอ น่าจะเป็นของคนอื่นที่ฉันนัดมาแหละ อย่าไปคิดมากเลย พวกนี้มาแค่ครั้งเดียว ไม่ได้สานต่ออะไร เพราะบางทีฉันก็มีอารมณ์นี่นะ แล้วพวกนายสองคนไม่ว่าง ฉันก็ต้องหาคนอื่นให้ตัวเองผ่อนคลายบ้าง”
“เฮ้ย!!! แบบนี้ได้ไง” โม้ดลั่นขึ้นมาทันที “ฉันดีกับเธอขนาดนั้น ทำไมเธอยังมีคนอื่นอีก”
มินมองหน้าโม้ด บอกด้วยเสียงเรียบเฉยกลับว่า
“กล้าพูดนะโม้ด นายน่ะมาหาฉันตอนอยากแค่นั้นแหละ เอาเสร็จก็ไม่ได้สนใจฉันสักเท่าไรด้วย บางทีก็กลับเลยอีกต่างหาก”
โม้ดได้ฟังนิ่งไปทันที มินพูดต่ออีกว่า
“คบมาตั้งหลายปี โม้ดนายจะเอาอะไรอีกล่ะ นายก็ทำอยู่แค่นั้น แทบไม่ได้สนใจเรื่องอื่นของฉันด้วยซ้ำ แค่ฉันยังให้นายเอาก็น่าจะดีเกินพอแล้ว”
คราวนี้โม้ดอึ้งไปยิ่งกว่าเดิม ดูเหมือนเขาน่าจะทำอย่างที่มินบอกจริงๆ
ผมเห็นว่าถึงคราวของผมบ้าง เลยถามขึ้นว่า
“มิน… เธอมีโม้ดอยู่แล้ว ทำไมยังต้องมีเราด้วยล่ะ มินก็น่าจะรู้ว่าเราจริงจังกับมินแค่ไหน ทำไม… ทำไมมินถึงทำแบบนี้?”
มินหันมองผม เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนึ่งที่แตกต่างจากที่เธอพูดกับโม้ดว่า
“ก็นายดูแลฉันดีมาก แถมมาช่วงที่ฉันไม่มีใครคอยดูแล มีคนเอาใจใส่ฉันแบบนี้ ฉันเลยยอมให้นายเข้ามาอยู่ในชีวิตฉันได้ ถึงตอนนั้นฉันจะคบกับโม้ดแล้วก็เถอะ”
ผมมองเธอ ฟังที่เธอพูดอย่างตั้งใจ
“ตอนแรกฉันก็คิดว่าเล่นๆ คบไปสักพักก็คงบอกเลิกนายเอง เพราะคนอย่างฉันไม่เหมาะกับนายหรอก แต่นายกลับไม่ยอมไปไหนทั้งที่หลายครั้งฉันทำเป็นไม่สนใจแล้ว ไม่เคยจะโกรธอะไรฉันเลย ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไง แล้วนายเองก็นะ ทำไมต้องยึดติดกับฉันด้วยล่ะ ถ้าเอาเวลาที่มายุ่งกับฉัน ไปตั้งใจเรียนน่าจะดีกว่า เพราะตอนนี้นายก็เกรดตกลงไปด้วย ฉันไม่คิดจะจริงจังกับนายหรอก บอกไว้ตรงนี้เลย”
ได้ฟังคำตอบของเธอ ผมนิ่งไปเลย มันก็จริงอย่างเธอว่า ผมเองมัวแต่สนใจเธอจนไม่ได้สนใจเรียนหรือสนใจเรื่องอื่น เหมือนเอาชีวิตของตัวเองไปไว้ที่เธออย่างเดียว
ผมกับโม้ดตอนนี้เหมือนทำอะไรไม่ถูก เพราะแม้มินจะทำไม่ถูก แต่สิ่งที่เธอพูดขึ้นมาหลายอย่างเกี่ยวกับเราทั้งคู่ก็ไม่ได้ผิด
แน่นอนว่าทั้งหมดไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดเลย มันห่างจากสิ่งที่น่าจะเป็นไปได้จากคำตอบที่ผมคิดว่ามินจะตอบ ค่า Standard deviation ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในวิชาสถิติจากเหตุการณ์นี้ มันมีค่าออกห่างจากค่าเฉลี่ยที่ผมอยากให้เป็นมากๆ
แล้วมินจ้องหน้าพวกเราทั้งสองพูดต่อว่า
“ฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นคนมีความต้องการสูง ทั้งเรื่องความรักและเรื่องบนเตียง ฉันเองก็ทำผิดแหละที่ปิดบังเรื่องพวกนี้กับพวกนาย ต้องโกหกพวกนายไว้ตลอดไม่ให้รู้เรื่อง เอางี้ไหม คบกันแบบสามคนแบ่งๆกันไปเลย เอาไหม?”
ผมกับโม้ดได้ฟังคำถามของมินนิ่งไปยิ่งกว่าเดิมอีก แล้วมินยังพูดต่ออีกว่า
“เวลาเรื่องบนเตียงก็ 3P เลยก็ได้นะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก แบบนั้นเอาไหมล่ะ?””
…………………………………….จบตอน
M&M&M Story ( 18+) ตอนที่ 4 : Standard deviation ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ตอนที่ผ่านมา
ตอนที่ 1 : MAX มากที่สุด
https://ppantip.com/topic/41835564
ตอนที่ 2 : MIN น้อยที่สุด
https://ppantip.com/topic/41840571
ตอนที่ 3 : MODE ฐานนิยม
https://ppantip.com/topic/41849509
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 4 : Standard deviation ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
พอผมได้ยินคำตอบของโม้ดในสมองของผมเริ่มเต็มไปด้วยคำถาม หลากหลายเรื่องราววนเวียนไปมา แต่ก็ไม่มีคำตอบสักเรื่อง
ที่ชัดที่สุดคือ โม้ดไม่ใส่ถุงยางกับมิน
ทำไม ทำไม ทำไม
ทีกับผม มินให้ผมใส่ถุงยางตลอดเลยนะ ไม่ยอมให้สดเลยสักครั้ง
แต่เรื่องนี้แม้จะชัดที่สุดแต่ก็ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ เพราะเมื่อถุงยางที่ผมเจอนั้นไม่ใช่ของโม้ด แล้วมันของใครกัน?
ผมกับโม้ดมองหน้ากัน ในใจน่าจะคิดเหมือนกันแล้วด้วย เพราะเราเลิกพูดคุยกัน รีบตรงไปที่ห้องของมินทันที
“มินๆ เปิดประตูหน่อย”
โม้ดเปิดฉากเคาะประตูห้องอย่างแรง จนมินรีบเปิดออกมา
“มีอะไรอีก?” มินเปิดประตู แล้วเอ่ยขึ้นทันที แต่ว่าพอเห็นผมเธอก็นิ่งมองไปวูบหนึ่ง พูดต่อเพียงแค่ว่า “อ้าว แม็กซ์?”
ผมกับโม้ดไม่ตอบคำถามเธอ แถมโม้ดก้าวเข้าไปในห้องเลย ผมก็ตามเข้าไปข้างใน
เมื่อเข้าห้องแล้วโม้ดถามมินอย่างไม่รีรอ
“นี่เธอคบกับเขาด้วยเหรอ?”
“เขา” ในที่นี้ก็หมายถึงผมนั่นแหละ
มินมองหน้าโม้ดและผม สีหน้าของเธอเรียบเฉยราวกับไม่ได้ตกใจสักเท่าไร
“จับได้แล้วเหรอ”
“มันเป็นยังไงล่ะมิน” โม้ดว่าต่อด้วยอารมณ์
มินก็เล่าว่าเจอกับผมได้อย่างไร เริ่มคบตอนไหน ซึ่งคำตอบของเธอก็เป็นตามจริง ไม่ได้มีการโกหกประการใด
แต่เมื่อถึงประเด็นสำคัญที่ผมกับโม้ดอยากรู้
“แล้วถุงยางที่เจอเป็นของใคร?” คราวนี้เป็นผมเองที่เป็นคนถาม ผมละเรื่องโม้ดไว้ก่อน เพราะผมอยากรู้เรื่องนี้มากกว่า
มินมองหน้ามองผม ยังไม่ตอบทันที หันไปรอบห้อง ค่อยบอกว่า
“อ้อ ถุงยางในห้องน้ำนั่นน่ะเหรอ น่าจะเป็นของคนอื่นที่ฉันนัดมาแหละ อย่าไปคิดมากเลย พวกนี้มาแค่ครั้งเดียว ไม่ได้สานต่ออะไร เพราะบางทีฉันก็มีอารมณ์นี่นะ แล้วพวกนายสองคนไม่ว่าง ฉันก็ต้องหาคนอื่นให้ตัวเองผ่อนคลายบ้าง”
“เฮ้ย!!! แบบนี้ได้ไง” โม้ดลั่นขึ้นมาทันที “ฉันดีกับเธอขนาดนั้น ทำไมเธอยังมีคนอื่นอีก”
มินมองหน้าโม้ด บอกด้วยเสียงเรียบเฉยกลับว่า
“กล้าพูดนะโม้ด นายน่ะมาหาฉันตอนอยากแค่นั้นแหละ เอาเสร็จก็ไม่ได้สนใจฉันสักเท่าไรด้วย บางทีก็กลับเลยอีกต่างหาก”
โม้ดได้ฟังนิ่งไปทันที มินพูดต่ออีกว่า
“คบมาตั้งหลายปี โม้ดนายจะเอาอะไรอีกล่ะ นายก็ทำอยู่แค่นั้น แทบไม่ได้สนใจเรื่องอื่นของฉันด้วยซ้ำ แค่ฉันยังให้นายเอาก็น่าจะดีเกินพอแล้ว”
คราวนี้โม้ดอึ้งไปยิ่งกว่าเดิม ดูเหมือนเขาน่าจะทำอย่างที่มินบอกจริงๆ
ผมเห็นว่าถึงคราวของผมบ้าง เลยถามขึ้นว่า
“มิน… เธอมีโม้ดอยู่แล้ว ทำไมยังต้องมีเราด้วยล่ะ มินก็น่าจะรู้ว่าเราจริงจังกับมินแค่ไหน ทำไม… ทำไมมินถึงทำแบบนี้?”
มินหันมองผม เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนึ่งที่แตกต่างจากที่เธอพูดกับโม้ดว่า
“ก็นายดูแลฉันดีมาก แถมมาช่วงที่ฉันไม่มีใครคอยดูแล มีคนเอาใจใส่ฉันแบบนี้ ฉันเลยยอมให้นายเข้ามาอยู่ในชีวิตฉันได้ ถึงตอนนั้นฉันจะคบกับโม้ดแล้วก็เถอะ”
ผมมองเธอ ฟังที่เธอพูดอย่างตั้งใจ
“ตอนแรกฉันก็คิดว่าเล่นๆ คบไปสักพักก็คงบอกเลิกนายเอง เพราะคนอย่างฉันไม่เหมาะกับนายหรอก แต่นายกลับไม่ยอมไปไหนทั้งที่หลายครั้งฉันทำเป็นไม่สนใจแล้ว ไม่เคยจะโกรธอะไรฉันเลย ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไง แล้วนายเองก็นะ ทำไมต้องยึดติดกับฉันด้วยล่ะ ถ้าเอาเวลาที่มายุ่งกับฉัน ไปตั้งใจเรียนน่าจะดีกว่า เพราะตอนนี้นายก็เกรดตกลงไปด้วย ฉันไม่คิดจะจริงจังกับนายหรอก บอกไว้ตรงนี้เลย”
ได้ฟังคำตอบของเธอ ผมนิ่งไปเลย มันก็จริงอย่างเธอว่า ผมเองมัวแต่สนใจเธอจนไม่ได้สนใจเรียนหรือสนใจเรื่องอื่น เหมือนเอาชีวิตของตัวเองไปไว้ที่เธออย่างเดียว
ผมกับโม้ดตอนนี้เหมือนทำอะไรไม่ถูก เพราะแม้มินจะทำไม่ถูก แต่สิ่งที่เธอพูดขึ้นมาหลายอย่างเกี่ยวกับเราทั้งคู่ก็ไม่ได้ผิด
แน่นอนว่าทั้งหมดไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดเลย มันห่างจากสิ่งที่น่าจะเป็นไปได้จากคำตอบที่ผมคิดว่ามินจะตอบ ค่า Standard deviation ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในวิชาสถิติจากเหตุการณ์นี้ มันมีค่าออกห่างจากค่าเฉลี่ยที่ผมอยากให้เป็นมากๆ
แล้วมินจ้องหน้าพวกเราทั้งสองพูดต่อว่า
“ฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นคนมีความต้องการสูง ทั้งเรื่องความรักและเรื่องบนเตียง ฉันเองก็ทำผิดแหละที่ปิดบังเรื่องพวกนี้กับพวกนาย ต้องโกหกพวกนายไว้ตลอดไม่ให้รู้เรื่อง เอางี้ไหม คบกันแบบสามคนแบ่งๆกันไปเลย เอาไหม?”
ผมกับโม้ดได้ฟังคำถามของมินนิ่งไปยิ่งกว่าเดิมอีก แล้วมินยังพูดต่ออีกว่า
“เวลาเรื่องบนเตียงก็ 3P เลยก็ได้นะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก แบบนั้นเอาไหมล่ะ?””
…………………………………….จบตอน