ในป่ามีภูเขาสูงใหญ่เต็มไปด้วยความอุดม ของต้นไม้ และสัตว์ป่า มีเหล่าเสืออาศัยอยู่ ซึ่งอาศัยหากิน จับ กวาง หมูป่า สารพัดสัตว์ใหญ่มาเป็นอาหาร
บนภูเขานั้น เสือ เป็นสัตว์ที่ไม่มีศัตรู ยกเว้น เสือ ด้วยกันเอง ซึ่งส่วนใหญ๋จะมีอาณาเขต ไม่ต้องต่อสู้กัน แต่แล้ววันนึง มีเสือตัวนึง ซึ่งตลอดชีวิต อยู่แต่บนภูเขา เหล่าสัตว์ป่าต่างเกรง เสือด้วยกันก็มองด้วยความเสมอกัน ปกติแล้ว หากเสือจับเหยื่อ จะล่าตัวเดียวลำพัง หากสู้กัน เสือ ก็จะสู้กันแบบ ตัวต่อตัว นั่นคือ ความเป็นเสือ
จวบจนวันนึง เมื่อถึงเวลา เสือตัวนั้นได้เดินหาอาหาร จนเลยเขตแดน ลงมาจากภูเขา ถิ่นของตนเอง และ เมื่อเดินมาไกล เสือ ต้องพบกับ ฝูงสุนัข ซึ่งปกติแล้ว หากสู้กัน แม้จะเป็น สุนัข สอง สาม ตัว ก็ไม่อาจล้มเสือได้ แต่ สุนัข อยู่เป็นฝูงใหญ๋ และ นิสัยสุนัขนั้น คือการ รุม ตามประสา สุนัข
ไม่นานจากที่เผชิญหน้า เหล่าสุนัข เข้ารุมเสือ สุนัขนับสิบกว่าตัว เข้าขย้ำเสือ ที่แม้จะตะปบสุนัขตายได้ ไปหลายตัว แต่สุดท้ายแล้ว เสือ ก็ต้องหนีขึ้นกลับเขาไป บาดเจ็บสาหัส ส่วน สุนัข ที่เหลือจำนวนน้อย ไม่กล้าตามไป แต่ก็ถือว่าชนะ
คนเรามีหลากหลาย หาใช่สามารถใช้วิธีที่มีมารยาท ยุติธรรม แฟร์ๆ เจรจาด้วยได้ไม่ บางครั้ง การหลีกเลี่ยง เกี่ยวข้อง กับคนบางประเภท ที่ไม่เลือกวิธีในการ แย่งชิง ก็ควร ปล่อยสิ่งนั้นไป เพราะโลกนี้ ไม่มีอะไรสำคัญเท่า รักษาตัวเราให้ปลอดภัย
คนเรามีพื้นฐานจริยธรรมที่ต่างกัน ดูแลรักษาตัวให้พ้นจาก ฝูงสุนัขแห่งสังคมไว้เป็นดี
เรื่องสั้น : เสือลงจากเขา สุนัขยังรังแก
บนภูเขานั้น เสือ เป็นสัตว์ที่ไม่มีศัตรู ยกเว้น เสือ ด้วยกันเอง ซึ่งส่วนใหญ๋จะมีอาณาเขต ไม่ต้องต่อสู้กัน แต่แล้ววันนึง มีเสือตัวนึง ซึ่งตลอดชีวิต อยู่แต่บนภูเขา เหล่าสัตว์ป่าต่างเกรง เสือด้วยกันก็มองด้วยความเสมอกัน ปกติแล้ว หากเสือจับเหยื่อ จะล่าตัวเดียวลำพัง หากสู้กัน เสือ ก็จะสู้กันแบบ ตัวต่อตัว นั่นคือ ความเป็นเสือ
จวบจนวันนึง เมื่อถึงเวลา เสือตัวนั้นได้เดินหาอาหาร จนเลยเขตแดน ลงมาจากภูเขา ถิ่นของตนเอง และ เมื่อเดินมาไกล เสือ ต้องพบกับ ฝูงสุนัข ซึ่งปกติแล้ว หากสู้กัน แม้จะเป็น สุนัข สอง สาม ตัว ก็ไม่อาจล้มเสือได้ แต่ สุนัข อยู่เป็นฝูงใหญ๋ และ นิสัยสุนัขนั้น คือการ รุม ตามประสา สุนัข
ไม่นานจากที่เผชิญหน้า เหล่าสุนัข เข้ารุมเสือ สุนัขนับสิบกว่าตัว เข้าขย้ำเสือ ที่แม้จะตะปบสุนัขตายได้ ไปหลายตัว แต่สุดท้ายแล้ว เสือ ก็ต้องหนีขึ้นกลับเขาไป บาดเจ็บสาหัส ส่วน สุนัข ที่เหลือจำนวนน้อย ไม่กล้าตามไป แต่ก็ถือว่าชนะ
คนเรามีหลากหลาย หาใช่สามารถใช้วิธีที่มีมารยาท ยุติธรรม แฟร์ๆ เจรจาด้วยได้ไม่ บางครั้ง การหลีกเลี่ยง เกี่ยวข้อง กับคนบางประเภท ที่ไม่เลือกวิธีในการ แย่งชิง ก็ควร ปล่อยสิ่งนั้นไป เพราะโลกนี้ ไม่มีอะไรสำคัญเท่า รักษาตัวเราให้ปลอดภัย
คนเรามีพื้นฐานจริยธรรมที่ต่างกัน ดูแลรักษาตัวให้พ้นจาก ฝูงสุนัขแห่งสังคมไว้เป็นดี