เราจะเป็นคนที่อยู่ในครอบครัวที่ไม่อบอุ่นเลยค่ะ พ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่เด็ก เรากับพี่ชายถูกเลี้ยงดูมาโดยพ่อของเรา แต่พ่อเป็นคนอารมณ์ร้อนค่ะขัดอะไรเค้าก็ไม่ได้ ต้องทำตามที่เค้าอยากให้ทำ เพราะเค้าใช้ความรุนแรง ตบตีอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ในชีวิตนี้เราไม่เคยได้ทำอะไรที่เราอยากทำเลย
       
คนรอบข้าง ญาติพี่น้อง เพื่อนร่วมห้อง(เรียกว่าเพื่อนได้มั้ยไม่รู้เพราะว่าไม่เคยคุยกัน เป็นแค่คนที่นั่งเรียนในห้องเดียวกัน) เหมือนจะไม่เอาเราเลยค่ะ ย่ากับอา ไม่เคยปฏิบัติดีกับเราเลย มีแต่ตำหนิ ไม่เคยชวนกินข้าว มีกับข้าวก็แอบไว้กลัวเรากิน ผลไม้ซื้อมาก็แอบ จนเราแอบมาร้องไห้บ่อยๆ ส่วนเพื่อนร่วมห้อง สายตาพวกเค้าดูเหมือนจะไม่ชอบเราเลย เวลามีงานกลุ่มถ้าเพื่อนกลุ่มที่เราสนิทไม่มา ก็จะไม่มีใครเอาเราไปทำงานกลุ่มด้วยเลย สายตาพวกเค้าเวลาสบตาด้วย เหมือนมีแต่ความเกลียดชัง ทั้งๆที่เราเองยังสงสัยว่าเราไปทำอะไรให้พวกเขา

คำพูดและการกระทำมากมายที่ทำร้ายจิตใจเราล้วนมากจากคนใกล้ชิด คำนินทาที่บังเอิญไปได้ยินก็เป็นคนในบ้านตัวเองที่พูด ทำไรก็ไม่ได้ผิดไปหมด ตำหนิทุกอย่าง ไม่เคยได้ดั่งใจพวกเค้าเลยสักนิด ดีแต่ด่าแต่ว่า ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกกันเลย โดนมาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยมีใครเอ็นดูเราเลย ต่างจากลูกคนอื่น ครอบครัวพวกเค้ารักกัน ญาติก็ดีต่อกัน

ไปไหนก็ไม่ได้(ในที่นี้ไม่ใช่ไปเที่ยวนะคะ หมายถึงไปจากบ้าน อยากหนีจากสังคมแบบนี้)เพราะยังเรียนไม่จบ ยังไม่บรรลุนิติภาวะ จะจุกอกตายแล้วค่ะ ทนมาได้ไงก็ไม่รู้เราเข้าใจว่ามันก็ต้องมีบ้างที่คนจะไม่ชอบเรา แต่ที่ผ่านมาคือทุกคนไม่ชอบเราเลย ขนาดญาติกันแท้ๆยังเกลียดเราเข้าไส้ เราหมดคนให้พึ่งพาเลยค่ะ ไม่มีใครให้ปรึกษาเรื่องแบบนี้เลย นอนไม่หลับ ทุกข์ เราร้องไห้กับเรื่องพวกนี้อย่างเดียวเลย และมีแค่เรื่องพวกนี้ที่ทำให้เราร้องไห้ เรื่องอื่นเราตายด้านไปแล้ว

ใครที่อ่านจบก็ขอบคุณนะคะ เรามาแชร์ชีวิตที่เต็มไปด้วยความหดหู่ เพราะเหมือนเกิดมาอยู่แต่กับสิ่งลบๆ ไม่มีที่พึ่ง 😊🙏🏻