คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราย้ายไปเรียนม.ต้นที่ต่างจังหวัด ซึ่งแม่อยากให้เราเรียนที่นั้นเพราะมียายกับป้าคอยดูแล ตอนแรกๆมันก็ดีค่ะ มียายและป้าคอยดูแลเป็นห่วงเป็นใยมีญาติๆเอ็นดู แต่หลังๆญาติกับป้าก็เอาเราไปนินทากันสนุกปากเลยค่ะ ว่าเกลียดเราบ้าง เราไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้บ้าง พวกเขานินทาเราอยู่หน้าบ้านซึ่งเราได้ยิน จนเราเก็บความอดทนไว้ไม่ไหวจึงเลือกที่จะบอกให้แม่รู้ว่าป้ากับญาตินินทาเรายังไง หลังจากที่แม่ได้รู้ว่าเราโดนคนในครอบครัวและญาตินินทาจึงติดต่อไปถามญาติคนนั้นว่า เราไปทำอะไรให้ถึงต้องเกลียดต้องชังกันขนาดนี้ญาติกันแท้ๆ หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นป้าและญาติอีกหลายๆคนก็เกลียดเรากันเป็นแถบเลยค่ะซึ่งไม่รู้ว่าทำไม เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้พวกเขาต้องเกลียดเลยด้วยซ้ำ เราเสียใจมากๆที่ป้ากับญาติที่เรารักและเคารพดันนินทาเราอย่างสนุกปากแบบไม่นึกถึงความรู้สึกของคนถูกนินทาเลยสักนิด ไอเราก็เป็นคนคิดมากอยู่แล้วพอเจอเริ่องนี้เข้าก็รู้สึกน้อยใจที่เราไม่ค่อยเป็นที่รักของใครเลยทั้งๆที่ไม่เคยพูดจาหยาบคายหรือทำพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเลยด้วยซ้ำ