สุดสวาทดั่งสิ้น ฤทัย
ร้อนรุ่มราวสุมไฟ เร่าร้อน
ยามพรากซึ่งหักใจ ถอนไถ่
รักนี่ไฉนย้อน เล่ห์ร้ายรุมทรวง
เกิดกับใครที่นี้ ความรัก
ใจห่วงหวงยิ่งนัก แน่แท้
คืนรักที่ใจภักดิ์ ไร้ชื่น
มิยั่งยืนเกินแก้ กว่ากล้ำฝืนตรม
พรากรักไปที่ได้ ขอคืน
หวงห่วงยากสุดฝืน ขื่นช้ำ
บุญเราไม่สมกลืน ขมขื่น
คิดคู่ชมข่มกล้ำ ที่ต้องร้าวรอน
ยอมแม้เธอที่พลั้ง พลาดไป
ยังซื่อตรงอภัย ใฝ่เฝ้า
โศกศัลย์คร่ำครวญใจ ยังมั่น
ใจที่รักเร่เร้า ไขว่คว้าขอคืน
สิ้นสุดสวาทลอย ขณะคอยชะรอยเฝ้า
ใจร้อนระรึงเร้า กวะเร่าพระเพลิงรน
รักนี้ไฉนลวง อุระห่วงลุทรวงหม่น
แดพรั่นประหวั่นวน มน(ะ)ก่นทุรนเชย
ห้วงห่วงสวาทขาด เพราะประมาทมิอาจเผย
ยั่งยืนมิคืนเคย ผิวเอ่ยเฉลยความ
ไร้ชื่นกมลตรม บ่มิสมภิรมย์หวาม
พรากรักประจักษ์ยาม กวะตามนิยมเนา
สุดสวาทขาดลอย รักทำคอยพลอยร้อนเร่า
ดวงใจดั่งไฟเผา เขาพรากเราอับเฉาทรวง
ยากนักจะหักใจ รักของใครใครก็หวง
ชีพวายไม่คลายทวง ใจยังหวงห่วงรักคืน
สวาทขาดฤทัย คืนรักไปหม่นไร้ชื่น
ยากยั้งมิยั่งยืน ต้องกล้ำกลืนฝืนอกตรม
พรากรักควักจากทรวง ที่แหนหวงห่วงขื่นขม
คิดคู่ชื่นชู้ชม บุญไม่สมตรอมตรมใจ
หม่นไหม้ใจรอนรอน ขาดคลายคลอนนอนร้องไห้
ผิดพลั้งยังอภัย ใครเล่าใครให้พรากกัน
จงรู้อยู่เถิดหนา คร่ำครวญหาพาโศกศัลย์
ซื่อตรงคงผูกพัน รอรักนั้นฉันขอคืน
สุดสวาทขาดรอนใจร้อนเร่า
ดั่งดวงใจโดนไฟเผารักร้าวร่วง
ราวรักนี่นี้ไฉนใครก็หวง
ตายก็ยังรั้งแนบทรวงทวงรักคืน
ห่วงสวาทขาดกลางจางจากใจ
ถูกเขาแก่งแย่งไปหม่นไร้ชื่น
ให้มาเชยชิดกันพลันเรียกคืน
มิยั่งยืนกลืนกล้ำฝืนช้ำตรม
เพียงพรากรักควักใจไปจากทรวง
รักที่หวงห่วงไว้ให้ขื่นขม
ทรมานพาลผิดคิดคู่ชม
บุญไม่สมตรมช้ำกล้ำกลืนไกล
ห่วงสวาทขาดคลายคล้ายแคลนคลอน
ปวดใจราวร้าวรอนนอนร้องไห้
เธอนั้นเป็นเช่นรักสลักใจ
ผิดพลั้งไปอภัยเธอเสมอมา
โอ้รักนี้ที่ใครให้พรากกัน
สุดโศกศัลย์พลันเศร้าเฝ้าครวญหา
ใจเดียวถือซื่อตรงคงบูชา
กรุณาข้าเถิดหนอขอรักคืน
สุดสวาทขาดไปให้ห่วงหา
กรุณาข้าเถิดหนอ ขอรักคืน
ขอให้มีความสุขในทุกวันครับ
ขอรักคืน