ที่รัก
ที่ อยากบอกนิ่มน้อง นวลนาง
รัก จึ่งอยากชิดปราง กลิ่นแก้ม
ที่ ห่วงอย่าเมินหมาง แก่พี่
รัก หนึ่งเจ้าช่วยแย้ม ต่อถ้อยร้อยความ
นานแล้วที่พี่นี้ ลุ่มหลง
ไม่หน่ายหมายพะวง ซึ่งเจ้า
รักยังยั่งยืนยง เชยชื่น
หวงห่วงทุกค่ำเช้า ไม่ได้สุขใจ
รักแต่ใจไม่กล้า เผยคำ
ช้าที่พาเก็บงำ ซ่อนไว้
คิดทนหม่นระกำ อกพี่
อั้นเอ่ยกลัวห่างให้ พี่นี้ทุกข์ตรม
เหมือนราวพราวพร่างน้ำ ค้างพฤกษ์
เย็นย่ำยามคิดนึก ดื่มได้
พอราวรุ่งเลยดึก หายห่าง
รู้แก่ใจแค่ได้ ยิ่งเศร้าชีวี
ราวเทพไท้ส่งให้ อุ้มชู
หลงยิ่งยอดพธู คู่เคล้า
แสนดีมิ่งไพรู หวงห่วง
หวาดหวั่นใครแย่งเจ้า พี่นี้ชวดเชย
ที่ ทำ ประจำมา ก็มิกล้า จะเผยใจ
รัก ปอง ตระกองให้ หฤทัย พิไรครวญ
ที่ คิด คะนึงหา ผิวะ พา ประจักษ์หวน
รัก นาง กระจ่างถ้วน รติล้วน บ่คลอนคลาย
ที่ คิดคะนึงฝัน เพราะมิหวั่นและมั่นหมาย
รัก ภักดิ์สลักชาย ลุสลายละลายรั้ง
ที่ คิดนิมิตหวง อุระห่วงพะวงหวัง
รัก ต่อก็คงยัง สติสั่งกมลปอง
ที่หลงพะวงหมาย มิเคยหน่ายคลายภิรมย์
ที่รักจักชื่นชม เพ้อเพียงลมตรมเช้าค่ำ
รักให้ใจไม่กล้า แสนจะช้าว่าเก็บงำ
รักเอยไม่เผยคำ กลัวอกช้ำต้องทำใจ
น้ำค้างพร่างใบพฤกษ์ พอยามดึกนึกชิมได้
รุ่งรางจางหายไป รู้เศร้าใจในชีวี
เทพไท้ได้เสริมส่ง รักแล้วหลงตรงเจ้านี้
สุดสวยด้วยแสนดี อย่าหนีพี่นี้ไปเลย
ที่รัก
ผูกสมัคร ทักมั่น รำพันขอ
ผูกสัมพันธ์ ฝันใฝ่ ใคร่เคลียคลอ
ผูกรักต่อ ทอสาน ผ่านม่านใจ
ที่รัก
พิศเพียงพักตร์ ทักทวง ทรวงหวามไหว
พิศเพียงเพ้อ เผลอจอง ปองหทัย
พิศเพียงใด ไหนหนอ ขอชื่นเชย
ที่รัก
เฝ้าฟูมฟัก รักใคร่ ให้เฉลย
เฝ้าเขียนกานท์ อ่านกลอน อ้อนเหมือนเคย
เฝ้าเอื้อนเอ่ย เผยคำ ย้ำหัวใจ
ที่รัก
โปรดสงสาร ร้าวร้านหนัก อย่าผลักไส
โปรดเมตตา ปรานี อย่าหนีไกล
โปรดรับพี่ นี้ไว้ ไม่คลอนคลาย
ที่รัก
ท้วงทายทัก จักจอง เมียงมองหมาย
คล้ายข้อความ ยามยวน เชิญชวนชาย
ร้อยเรียงร่าย พ่ายแพ้ นวลแน่นอน
ที่รัก
พานพบพักตร์ รักร้อย อ่อยอิงอ้อน
เคียงคมขำ จำจมจินต์ อินไออร
วาดวิงวอน นอนแนบหนุน อุ่นอกเอย
นานแล้วที่ พี่หลง คงไม่หน่าย
นานแล้วที่ พี่หมาย ได้ฝืนข่ม
นานแล้วที่ พี่รัก จักชื่นชม
นานแล้วที่ พี่ภิรมย์ ตรมเช้าค่ำ
โอ้ที่รัก ทักทรามวัย ใจมิกล้า
โอ้ที่รัก ชักช้า กว่าเผยพร่ำ
โอ้ที่คิด จิตวิตก กลัวอกช้ำ
โอ้ที่เอ่ย เฉลยคำ จะช้ำใจ
อย่า เหมือนอย่าง น้ำค้างหล่น บนใบพฤกษ์
อย่า เลยดึก นึกจะดื่ม ปลื้มกินได้
อย่า เลือนลา ครารุ่งราง จางหายไป
อย่า รู้แน่ ตรมแก่ใจ ในชีวี
ที่รัก หนอ เพราะเทพไท้ ได้เสริมส่ง
ที่รัก หลง คงดีซึ้ง ตรึงใจพี่
ที่รัก หวง ห่วงเจ้าด้วย สวยอย่างนี้
ที่รัก พี่ อย่ามีใคร แย่งไปเอย
หลงภิรมย์ชมทรามวัยไม่กล้าเผย
หวังเฉลย เอ่ยสมัคร
ที่รัก
เอย
ขอได้รับความสุขในร้อยกรองและบทเพลงครับ
ที่รัก