เกาะกลางคลองมีมหาวิทยาลัยตั้งอยู่ กามีอาถูกว่าจ้างให้วาดภาพแลดูอีกแม่ของภารโรงเฒ่าที่มหาวิทยาลัยนั้น
ผู้ว่าจ้าง "แลดูอีกไม่ยอมให้ใครวาดภาพเขา"
กามีอา "ว่ามา"
ผู้ว่าจ้าง "อีว่าถ้าวาดแล้วอีจะตัวแตกตาย"
กามีอา "เลยจะฆาตกรรมโดยการวาดภาพสินะหนอย เราไม่รับทำงานนี้หรอก"
ผู้ว่าจ้าง "เจ้าก็เชื่อเรื่องเหลวไหลนี่ด้วยรึ เราเสียเวลาคุยงานมาก"
กามีอา "งั้นฟ้องศาลเบย"
เมื่อถึงวันพิจารณาคดี
ศาล "ผู้ว่าจ้างมีเจตนาฆาตกรรมแลดูอีกจริง ศาลตัดสินให้จ่ายค่าเสียหายแก่กามีอาเสีย"
ผู้ว่าจ้าง "เพี้ยนกันไปมาก เราไม่จ่ายไรทั้งสิ้น"
ศาล "งั้นกามีอาต้องไปวาดภาพแลดูอีก เลิกศาล"
กามีอา "แปลก ๆ ไงไม่รู้อะนะ"
ผู้ว่าจ้าง "ตกลงจะเอาไง จะให้เราจ่ายค่าเสียหายให้เจ้าหรือเจ้าจะไปวาดภาพแลดูอีกล่ะ"
กามีอา "ไม่มีทางเลือก เราก็ต้องไปวาดภาพแลดูอีกละ"
ภารโรงเฒ่า "ก็งง ๆ เหมือนกัน แต่จะวาดภาพแม่เราเราก็เตือนไว้อย่างนึงละกัน"
กามีอา "ว่ามา"
ภารโรงเฒ่า "อย่าให้แม่เรารู้ตัวเด็ดขาด ไม่งั้นแม่เราจะปล่อยหมามากัดเจ้าตาย"
กามีอา "แสดงว่ามีคนเคยพยายามวาดแล้ว และโดนหมากัดตายกันไปหลายรายแล้ว"
ภารโรงเฒ่า "39 รายมาแล้ว"
ดังนั้นกามีอาจึงต้องคอยแอบดูหน้าแลดูอีกและจำไว้เพื่อจะเอาไปวาด
แลดูอีก "เจ้ามองหน้าเราเพื่อจำไปวาดใช่ไหม?"
กามีอา "อ้าว รู้ตัวแล้ว"
แลดูอีก "บอกรายละเอียดมา"
กามีอา "เจ้าคิดว่าเราจะโง่ว่าแผนการณ์ให้เจ้าหาวิธีแก้ปัญหาแบบผู้ร้ายในหนังสืองั้นรึ เราวาดภาพเจ้าไปเมื่อ 30 นาทีที่แล้วแล้ว"
แลดูอีก "แบบอ๊อกซีมีเดียสสินะ ร้ายมาก"
กามีอา "แต่นั่นก็แสดงให้เห็นถึงว่า ที่ว่าวาดแล้วตัวจะแตกตายนั้นไม่จริง"
แลดูอีก "เจ้าก็คิดว่าเราจะโง่แบบคนร้ายในหนังสือเหมือนกันนั่นแหละ เราตัวแตกตายตั้งกะ 30 นาทีที่แล้วแล้ว"
กามีอา "ตรงหน้านี่คือโฮโลแกรม 3 ดีล้ำ ๆ อะนะ?"
แลดูอีก "ไม่ใช่ เราคือ 1 ในแฝดที่ต้องคอยสลับตัวกันโผล่มา"
กามีอา "เหลวไหลมาก นิ้วเจ้าสมบูรณ์ทุกนิ้วเพราะงั้นไม่มีทางเป็นไปได้"
แลดูอีก "นิ้วก้อยเท้าเราขาดไปนิ้วนึงน่ะ"
กามีอา "แสดงว่าเคยติดคุกแล้วแหกคุกมาแล้ว"
นิทานก่อนนอน 93
ผู้ว่าจ้าง "แลดูอีกไม่ยอมให้ใครวาดภาพเขา"
กามีอา "ว่ามา"
ผู้ว่าจ้าง "อีว่าถ้าวาดแล้วอีจะตัวแตกตาย"
กามีอา "เลยจะฆาตกรรมโดยการวาดภาพสินะหนอย เราไม่รับทำงานนี้หรอก"
ผู้ว่าจ้าง "เจ้าก็เชื่อเรื่องเหลวไหลนี่ด้วยรึ เราเสียเวลาคุยงานมาก"
กามีอา "งั้นฟ้องศาลเบย"
เมื่อถึงวันพิจารณาคดี
ศาล "ผู้ว่าจ้างมีเจตนาฆาตกรรมแลดูอีกจริง ศาลตัดสินให้จ่ายค่าเสียหายแก่กามีอาเสีย"
ผู้ว่าจ้าง "เพี้ยนกันไปมาก เราไม่จ่ายไรทั้งสิ้น"
ศาล "งั้นกามีอาต้องไปวาดภาพแลดูอีก เลิกศาล"
กามีอา "แปลก ๆ ไงไม่รู้อะนะ"
ผู้ว่าจ้าง "ตกลงจะเอาไง จะให้เราจ่ายค่าเสียหายให้เจ้าหรือเจ้าจะไปวาดภาพแลดูอีกล่ะ"
กามีอา "ไม่มีทางเลือก เราก็ต้องไปวาดภาพแลดูอีกละ"
ภารโรงเฒ่า "ก็งง ๆ เหมือนกัน แต่จะวาดภาพแม่เราเราก็เตือนไว้อย่างนึงละกัน"
กามีอา "ว่ามา"
ภารโรงเฒ่า "อย่าให้แม่เรารู้ตัวเด็ดขาด ไม่งั้นแม่เราจะปล่อยหมามากัดเจ้าตาย"
กามีอา "แสดงว่ามีคนเคยพยายามวาดแล้ว และโดนหมากัดตายกันไปหลายรายแล้ว"
ภารโรงเฒ่า "39 รายมาแล้ว"
ดังนั้นกามีอาจึงต้องคอยแอบดูหน้าแลดูอีกและจำไว้เพื่อจะเอาไปวาด
แลดูอีก "เจ้ามองหน้าเราเพื่อจำไปวาดใช่ไหม?"
กามีอา "อ้าว รู้ตัวแล้ว"
แลดูอีก "บอกรายละเอียดมา"
กามีอา "เจ้าคิดว่าเราจะโง่ว่าแผนการณ์ให้เจ้าหาวิธีแก้ปัญหาแบบผู้ร้ายในหนังสืองั้นรึ เราวาดภาพเจ้าไปเมื่อ 30 นาทีที่แล้วแล้ว"
แลดูอีก "แบบอ๊อกซีมีเดียสสินะ ร้ายมาก"
กามีอา "แต่นั่นก็แสดงให้เห็นถึงว่า ที่ว่าวาดแล้วตัวจะแตกตายนั้นไม่จริง"
แลดูอีก "เจ้าก็คิดว่าเราจะโง่แบบคนร้ายในหนังสือเหมือนกันนั่นแหละ เราตัวแตกตายตั้งกะ 30 นาทีที่แล้วแล้ว"
กามีอา "ตรงหน้านี่คือโฮโลแกรม 3 ดีล้ำ ๆ อะนะ?"
แลดูอีก "ไม่ใช่ เราคือ 1 ในแฝดที่ต้องคอยสลับตัวกันโผล่มา"
กามีอา "เหลวไหลมาก นิ้วเจ้าสมบูรณ์ทุกนิ้วเพราะงั้นไม่มีทางเป็นไปได้"
แลดูอีก "นิ้วก้อยเท้าเราขาดไปนิ้วนึงน่ะ"
กามีอา "แสดงว่าเคยติดคุกแล้วแหกคุกมาแล้ว"