ล้มโต๊ะผู้ชุมนุมตาย

ดนัย. เปิดใจเหตุการณ์พฤษภาราชประสงพี่ทิ้งมวลชนคนแรก?

วีระกานต์. ความจริงไม่ได้ออกแต่ว่ามีการประชุมคืนวันที่9 ในตู้คอนเทนเนอร์ผมเอามติจากที่ไปเจรจามากับหลายคน(เขาขอไม่ให้พูดชื่อเขา)ตั้งแต่28 มีนาต่อเนื่องมาสุดท้ายแล้วก็มาจบว่าเอาละผมรับเงื่อนไขรัฐฯจะยุบสภาฯเลือกตั้งใหม่14 พฤศิจิกาผมพิจารณาแล้วว่ารับได้

ดนัย. ตามแนวกินข้าวทีละคำ? น่าจะรับ?

วีระกานต์. คือเงื่อนไขชุมนุมเมื่อ12 มีนาเราขอให้รัฐบาลยุบสภาเมื่อต่อรองได้มาจนกระทั่งรัฐบาลยอมยุบสภาผมก็ถือว่าบรรลุเป้าหมาย

ดนัย. ทำไมแกนนำด้วยกันถึงไม่ยอม?

วีระกานต์. อันนี้ก็พูดมากไม่ได้แต่พูดน้อยว่าเขามีเงื่อนไขปลีกย่อยแถมเข้ามาซึ่งผมมีความเห็นว่าเงื่อนไขปลีกย่อยที่ว่านั้นนะ

ดนัย. มันเป็นเรื่องของอารมณ์ไม่ใช่เรื่องของเหตุผล?

วีระกานต์. แล้วก็จะไม่คุ้มกับสิ่งที่คาดว่าจะเกิดขึ้นเพราะผมบอกว่าสถานการณ์เมื่อผมอ่านทั้งหมดแล้วเนี่ยะการปราบรุนแรงจะต้องเกิดขึ้นการบาดเจ็บล้มตายจะเกิดขึ้นเพราะฉนั่นเราจะต้องสงวนทุกชีวิตอย่าเสี่ยงเลยหยุดตอนนี้ดีกว่า

ดนัย. อย่าเอามวลชนเป็นเดิมพันในเกมส์ที่หน้าตักมันสูงเกินไปแล้ว

วีรกานต์. ครับเราก็บอกว่าบรรลุเป้าหมายแล้วนี่
จะไปเลือกตั้งกันไงหยุดเนี่ยะเพื่อจะไปหาเสียงเลือกตั้งกัน

ดนัย. อย่าไปต่อสร้อยตามแรงอารมณ์ทำไม?

วีระกานต์. เขาก็มีเงื่อนไขของเขาซึ่งต้องเข้าใจเขาแหละก็เมื่อเป็นเช่นนั้นกันการต่อรองก็มาถึงจุดสำคัญผมก็บอกว่าถ้าอย่างนั้นนะพวกเราโหวตกันโหวตกันเดี๋ยวนี้ทุกคน

ดนัย. ประมาณ?

วีระกานต์. ประมาณ20 คนถ้าจะอยู่ต่อไปก็อยู่ถ้าจะหยุดก็หยุดซึ่งในขณะนั้นเนี่ยะผมซาวเสียงมาแล้วก่อนหน้านั้นสักชม. สองชม. ก็เสียงข้างมากคือได้รับเลือกตั้งแล้วก็หยุดการชุมนุมผมมั่นใจว่าอย่างนั้น

ดนัย. เสียงข้างมากยอมแล้วคือยอมถอย?

วีระกานต์. บัดนี้ผมก็กำลังบอกว่าอะถ้างั้นเดี๋ยวเราโหวตกันก็มีคนเสนอว่าอย่าเพิ่งโหวตเลยยังมีเวลาอีกเล็กน้อยก็เรากลับไปคิดทบทวนกันก่อนเพราะที่ประชุมเวลานั้นเวลาประมาณ4-5 ทุ่มผมบอกก็ดีเหมือนกันเรื่องใหญ่เรื่องคอชาดบาดตายของคนทุกคนก็เรามาโหวตพรุ่งนี้ก็แล้วกัน

ดนัย. วันที่10 ?

วีระกานต์. วันนี้เรากลับไปพักผ่อนแล้วตัดสินใจอนาคตตัวเองแต่ผมต้องบอกข้อหนึ่งนะข้อเท็จจริงที่ทุกคนจะไม่รู้มาก่อนคือถ้าหากมติออกมาว่าเราจะชุมนุมต่อไปผมเชื่อว่าจะมีคนเจ็บและคนตายซึ่งผมไม่อาจจะร่วมรับผิดชอบด้วยได้แล้วและผมขอหยุดถ้าโหวตเป็นอย่างนั้นผมขอหยุดและผมไม่ขึ้นเวทีแต่อยู่ข้างล่างจะเป็นเสื้อแดงธรรมดาถอดหมวกแกนนำออก

ก็ปรากฎว่าเราก็พักกันจนเช้าวันรุ่งขึ้นวันที่10 คนที่เคยบอกผมว่าจะโหวตให้ผมเนี่ยะเขาเปลี่ยนเสียงหมดแล้วขอโทษนะท่านประธานผมโหวตตามที่เคยบอกกับท่านไม่ได้ขอโทษด้วย

ดนัย. มีคำอธิบายไหม?

วีระกานต์. อ้าไม่มีเวลาจำกัดผมรู้มีอะไรเกิดขึ้นแต่ว่าเมื่อเป็นเช่นนั้นก็เลยเขียนจดหมายฉบับหนึ่งขึ้นและส่งเข้าไปในที่ประชุมในวันที่10 ว่าซึ่งผมไม่เข้าประชุมแล้วนะผมบอกทางโทรศัพท์แล้วว่าเป็นอันว่าไม่เข้าเพราะรู้มติแล้วว่าชุมนุมต่อ

เขียนจดหมายเพื่อไปเตือนสติกันอีกรอบหนึ่งว่าโดยประสบการณ์ที่ผ่านมาผมเชื่อมั่นเหลือเกินว่าปราบรุนแรงแน่เพราะงั้นเราสงวนชีวิตคนไว้เถอะก็ไปเลือกตั้งกัน

ผมเปรียบเหตุการณ์ว่าเราเดินกันมานานเนี้ยะเหมือนกับเราขึ้นรถไฟสายเชียงใหม่-กรุงเทพฯเราบอกผู้โดยสารมาตลอดทุกสถานีว่าใครที่มากะเราเราไปสันตินะอหิงสานะไม่มีใครพกอาวุธไปนะห้ามพกเพราะฉะนั้นสิ่งนี้คือสิ่งที่เราได้ทำกันมาอย่างดีตลอดเส้นทาง

แต่มันมาถึงวันที่10 เมษาเกิดบาคเจ็บล้มตายไป25 ศพเราก็เห็นแล้วว่ามันไม่สันติแล้วบัดนี้มาถึงวันที่10 มันจะมากขึ้น

ดนัย. 10 เมษาถึง10 พฤษภาฯมันมาถึงในเชิงปริมาณและจะแรงกว่าเก่า?

วีระกานต์. เราถึงบางซื่อแล้วผมเห็นว่าจากสถานีบางซื่อถึงหัวลำโพงเนี่ยะมีระเบิดผมบอกเลยบอกว่าขอหยุดตัวเองก่อนไว้ที่สถานีบางซื่อมีคนเขาเห็นด้วยกับผมอย่างอดีศรเพียงเกศบอก“ผมลงบางซื่อ” วิสาคันทัพบอกว่า“ผมลงบางซื่อ” กอแก้วด้วย

ผมก็ไปย้ำด้วยจดหมายเนี้ยะอีกครั้งหนึ่งแต่จะไม่ให้สัมภาษณ์สื่อว่าผมไม่ขึ้นเวทีเพราะมันจะทำให้เกิดความแตกแยกในหมู่ประชาชนเสียขบวนดารต่อสู้ผมจะเงียบนิ่งข้างเวทีและรับหน้าที่ติดต่อระหว่างทีมรัฐบาลกับแกนนำเพื่อให้ได้พูดจากันต่อจากผมผมไม่ได้หนีไปไหน

ดนัย. ในที่สุดจดหมายน้อยที่เข้าไปในที่ประชุมแกนนำ10 พฤษภา53 ก็ไม่ได้ผล?

วีระกานต์. เขาก็ยังยืนยันเหมือนเดิมชุมนุมต่อ

ดนัย. จุดเปลี่ยนน่าจะเกิดขึ้นคืนวันที่9 พฤษภา53 หลังจากประชุมและดึงจังหวะการโหวตหลังจากนั้นแค่ชม.หรือ2 ชม.เกิดการพูดคุยกันระหว่างใครบางคนกับใครบางคนในกลุ่มแกนนำและจุดเปลี่ยนเกิดขึ้นประมาณสักตี1 ตี2 ตามเวลาก็คือข้ามมาถึงวันที่10 พฤษภาเพราะโทรศัพท์จากต่างประเทศพี่ก็รู้?????!!!!????

วีระกานต์. ก็มีมีมี

ดนัย. มีชัดเจนถามจริงๆพี่สายหนึ่งต้องการอะไรในสถานการณ์ขณะนั้นพี่ยังอ่านออกคนที่บินสูงอย่างต่างประเทศเขาอ่านไม่ออกเหรอว่าเที่ยวนี้ถ้าเดินพลาดเนี้ยะมาเดิมพันด้วยเลือดเนื้อด้วยชีวิตของเพื่อนพีน้องที่มาร่วมชุมนุมกันที่ราชประสงค์

วีระกานต์. คือคนต่างประเทศเนี้ยะนะอยู่ไกลจากข้อมูลอยู่ไกลจากเหตุการณ์จริงดังนั้นจะให้ดุลย์พินิจเท่ากับคนที่อยู่ในเหตุการณ์“คงไม่ได้” 

ทีนี้คนต่างประเทศต้องรับข้อมูลจากคนในนี่แหละสำคัญว่า“คนที่ให้ข้อมูลคือใครและให้ข้อมูลไปว่าอย่างไร” 

ดนัย. ใครป้อนข้อมูลให้คนแดนไกล?

วีระกานต์. เอาให้เจ้าตัวเขาพูดเองดีกว่า

ดนัย. คุณจตุพร?

วีระกานต์. ยังมีอีกแต่ผมคิดว่าเราให้เจ้าตัวพูดเองจะดีกว่าไม่ใช่จตุพรคนเดียวหรอกอะ“นึกถึงใครก็ได้ที่ชอบบู้ๆหน่อย” 

ดนัย. พี่พอจำเหตุการณ์ครั้งนั่นได้ว่ากี้อริสมันเนี่ยะถึงขนาดกล่าวขู่บนเวทีว่า“ ใครสั่งยุติการชุมนุมนี่จะยิง” 

วีระกานต์. ใช่ใช่ใช่มีกลุ่มหนึ่งเขาคิดจะยึดอำนาจบนเวทีแต่ผมฟังแล้วขำเขามีกันประมาณสัก20 คน

ดนัย. กลุ่มฮาร์ดคอร์ประมาณสัก20 คน?

วีระกานต์. คือเขาดูแล้วว่าพวกผมคงจะรับเงื่อนไขรัฐบาลในไม่ช้าเพื่อจะไปเลือกตั้งแต่กลุ่มเนี่ยะเขาบอกว่าจะใช้กำลังยึดเวที

ดนัย. ตอนนั้นเลยแบ่งเป็นสองกลุ่ม? มีตัวเอกกี้อริสมันต์

วีระกานต์. ยังไม่ใช่ตัวเอกยังมีคนอื่นอีกทั้งขึ้นเวทีและไม่ขึ้นเวที

ที่มา. https://youtu.be/DBKFFu9Yzf8

คำถาม
ใครสั่งล้มโต๊ะการเจรจาเมื่อพฤษภาเบื้องหลังของเหตุการณ์ล้มโต๊ะนั้นยึดซ้อนยึดในกลุ่มแกนนำของเสื้อแดงกันเอง?