ความเจริญในธรรมให้ยิ่งขึ้นไปนั้น มาจากการสำรวมกาย วาจา และใจ ซึ่งเป็นส่วนที่สำคัญใช่ไหมครับ

คิดเอาเองว่า เมื่อสำรวมกาย กรรมที่จะไปกระทบกับใครๆย่อมไม่มี
เมื่อสำรวมวาจาดีแล้ว ย่อมไม่ไปกระทบโสตใด และ
เมื่อสำรวมใจดีแล้ว ก็จะตรึกนึกตรองคำว่า โลก สรรพสิ่งรอบข้างตรงตามความเป็นจริงได้เร็ว
น่าจะเป็นเช่นนั้นไหมครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่