อันนี้ไม่ได้เป็นการเหยียดหรืออะไรนะคะ แค่แบบสงสัย เพราะตัวเราอายุ 24 ปีเป็นฟรีแลนซ์ รายได้ 50k+++ จากการเฉลี่ยทั้งปี คือบางเดือน 180k บางเดือน 10k ก็มี มันไม่ค่อยจะเท่ากันค่ะ ปัจจุบันซื้อห้องเอื้ออยู่ ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันแย่อะไรนะคะ เพราะเราออกจากบ้านมาตั้งแต่ 18 ก็ลำบากมากค่ะ วุฒิแค่ม.6 กว่าจะรอดมาทุกวันนี้ได้ ไม่ใช่เรื่องง่าย อยู่มาหมดแล้วคอนโดเช่า 10k 6k สุดท้ายก็มาซื้อเอื้ออยู่ แต่ไม่ใช่ไม่เคยอยู่นะคะ ตอนลำบากใหม่ๆ ก็มาเช่าอยู่เอื้อ

มันไม่ได้แย่อย่างที่คนอื่นบอกเลยนะเอาจริง หรือเราโชคดีก็ไม่รู้ วิธีเลือกห้องแบบเบสิกก็คือ เอาชั้นที่ไม่สูงเกินไป เพราะอยู่คนเดียว ขึ้นลงเหนื่อย เอาตึกด้านหน้า เพราะคนอยู่เยอะ เดินเข้าออกง่าย พอซื้อเราเอาตึกหน้าใกล้เซเว่น อยู่ชั้นล่างไปเลย ตกแต่งห้องให้สวย ให้ดี ค่อยๆทำ เพราะใช้เงินสดซื้อ หมดตัวเลย ไหนจะซื้อเฟอร์์อีก แต่เป็นคนเน้นแอพส้ม ราคาถูก ไม่เอาแพง ก็ได้ห้องเรียบร้อยน่าอยู่มา หนวกหูบ้าง แต่ก็อยู่ได้ค่ะ อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ ใกล้สวน ใกล้ห้าง คือดีมาก ส่วนรถขายไปก่อนยูเครนรัสเซีย โชคดีมากกกก ไม่เป็นภาระ ไม่ต้องกังวลที่จอด

เราอยู่มาปีกว่าแล้วค่ะ ชีวิตก็ปกติดี แต่มักจะได้ยินว่าแบบเออทำไมไม่ไปซื้อบ้าน เงินเดือนก็เยอะ แล้วดูท่าทางก็ไม่ได้ใช้เงินเยอะ ทำไมคิดน้อยจัง ถ้าไม่ซื้อตอนนี้บ้านจะแพงขึ้นนะรู้ไหม ซื้อมามีแต่กำไร ไม่ซื้อวันนี้จะซื้อวันไหน มีเงินขนาดนี้ทำไมไม่ซื้อ ถ้าพี่มีเท่าน้องนะพี่ซื้อไปแล้ว นั่นนี่ คือโดนเยอะมาก จนแอบสงสัยว่ามันไม่มีคนที่มีเงินอาศัยอยู่ธรรมดาบ้างหรอคะ มันแปลกตรงไหน เอื้ออาทรมันแย่ตรงไหน คือหลายคนพูดกับเราเหยียดมาก แต่อยู่มาก็โอเคนะคะ คอนโดแพงใช่ว่าจะดี ที่จอดก็ต้องแย่งกันอยู่ดี กำแพงบาง เจอห้องข้างเป็นคนจีนแทบกรี๊ด ห้องก็เล็ก ไกลจากตลาด จากความสะดวก ถ้าเอาความสะดวกก็ค่าเช่าแพงขึ้นไปอีก 

เราแอบนอยด์ว่าแบบเราไม่ทะเยอทะยานยังไง คนเคยลำบากมาก่อน ทำไมจะไม่อยากมีบ้าน ไม่อยากมีรถดีๆขับ อย่างน้อยก็ฟาดปากคนที่บ้าน แต่เราจะทำอะไรด้วยอารมณ์และความอยากไม่ได้ ซื้อบ้านก็ต้องมีรถ อย่างน้อยขับออกไปซื้อข้าวกิน ไหนจะค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นแน่นอน ฟรีแลนซ์แบกภาระไปสามสิบปี ตัวคนเดียว หากช็อตขึ้นมา ใครจะช่วย มันต้องคิดให้ดีก่อนจะซื้อ ทุกวันนี้เราไม่ลำบากอะไร มีเงินซื้อทองเก็บทุกเดือน เป็นทองแท่งเก็บทุกเดือน บาทนึงบ้าง สองสลึงบ้าง ไม่ได้ลำบากอะไรเลย ชีวิตดีด้วยซ้ำ ดีที่มีข้าวกินทุกมื้อ อยากจะไปกินในห้างก็มี 

แต่อีกใจนึงมันก็แบบเราคิดถูกไหม เราทำถูกหรือเปล่า หรือเราเอื่อยเฉื่อยไปจริงๆ หรือเราควรซื้อบ้าน เพราะอ้างอิงจากตอนนี้ก็ไม่ลำบากขนาดนั้น แต่มันก็แบบบ้านมันภาระระยะยาวแบบยาว เราไม่อยากผ่อน และคิดว่าถ้าเก็บเงินสดจริงๆน่าจะสักเจ็ดปี ก็น่าจะได้สักสองล้านพอซื้อบ้าน และเหลือเงินซื้อรถสักคัน คือเราอยู่ไหนก็ได้ค่ะ จริงๆมองเป็นเชียงใหม่ ว่าอยากไปที่นั่น ก็ดูราคาบ้าน ดูอำเภอที่อยากไปตลอด แต่มันยังรู้สึกว่าไม่พร้อม แต่มันก็นอยว่าหรือจะเอา หรือจะรอไปก่อน ได้ยินคนมาพูดบ่อยๆมันก็รู้สึกค่ะ 

ควรจะจัดการตัวเองยังไงดีว่าเออเราคิดผิดคิดถูก เราควรพยายามกว่านี้ไหม หรือยังไง มันไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้มาช่วยออก แต่หมายถึงว่ามายเซทเรามันโอเค เอื่อยเฉื่อยไปหรือเปล่า มีใครผ่อนบ้านหมดบ้างไหมคะ อยากบอกอะไรกับเราบ้างไหม