เกริ่นเรื่องก่อนนะคะ
คบกับแฟนมา4ปี เราเป็นพนักงานเอกชนเงินเดือน 20k มีภาระแค่เรื่องรถยนต์ของตัวเองเดือนละ6k
แฟนเป็นข้าราชการ เงินเดือน10k แต่ต้องกู้มาให้พ่อแม่ เหลือประมาณ3-4kต่อเดือน
ช่วง1-3ปีที่ผ่านมา อดทนกันมาตลอดเลยค่ะ ทางบ้านจะส่งเงินมาช่วยแฟนเราบ้าง ในส่วนของค่าใช้จ่ายส่วนตัวของแฟนรวมถึงค่ากิน เดือนละ3-4k
เราจะจ่ายเยอะกว่าไม่ว่าจะของใช้ส่วนตัวของเขาและเรา เพราะเห็นว่าเราเงินเดือนเยอะกว่า
ช่วยอะไรได้ก็ช่วยกัน เพราะเราก็มีภาระ ไม่ได้มีมากพอที่จะเปย์เขา คือให้ได้เท่าที่ให้ได้
แต่พอระยะหลังคือปีที่4นี้ ช่วงโควิด ทางบ้านเขารายได้น้อยลง เลยไม่ได้ส่งเงินมาช่วยแฟนเราเลย
เราเลยสงสารแฟน รวบรวมเงินมาขายของเล็ๆน้อยๆ เพื่อให้มีเงินเพิ่มขึ้นเขาจะได้ไม่ลำบาก เพราะลำพังเงินเดือนของเขา จ่ายหนี้สินส่วนตัวก็หมดแล้ว
เราช่วยกันขายของ ได้เงินมาส่วนใหญ่ให้เขาไว้กินไว้ใช้ นอกจากเราจะอยากได้อะไรจะขอเขาบ้างครั้งคราว
แต่ประเด็นสำคัญที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดคือ ทางบ้านเขารู้ว่าขายของกันพอมีรายได้ เขาขอเงินแฟนเราตลอดเลยค่ะ
เกือบทุกเดือนอย่างต่ำ1-2k ซึ่งรายได้ขายของประมาณเดือนละ 3-4kเท่านั้น
มันทำให้เราอึดอัดว่า เราช่วยลูกคุณทำมาหากินเพื่อให้เขาไม่ลำบากขนาดนี้ ทำไมต้องมาสร้างภาระเพิ่มให้เขาอีก
ซึ่งบ้านเขาก็ยังใช้ชีวิตปกตินะคะ ไม่ได้ดูขัดสน ยังกิน เที่ยว กินอาหารดีๆ แต่กลับมาขอเงินแฟนเราตลอด บางครั้งก็ขอให้ซื้อของให้
เรารู้สึกไม่แฟร์กับเราเลย เราลำบาก เราเหนื่อย กว่าจะได้เงินแต่ละบาท
ส่วนของเรา เราก็ไม่เคยเรียกร้อง แต่กลับเอาเงินที่หามาด้วยกันไปให้ครอบครัวอย่างเดียว
เราเข้าใจคำว่ากตัญญูนะคะ แต่นี่จะอดตายกันอยู่แล้ว เราก็ช่วยจนสุดตัวแล้ว
มันทำให้เรารู้สึกเห็นแก่ตัวขึ้นมาค่ะ เราไม่อยากแบ่งเงินที่หามากับครอบครัวเขา เราจะแบ่งในส่วนของเราครึ่งๆ
เขาอยากจะให้พ่อแม่เขาก็ให้ในส่วนเขาไป พอถึงเวลา อยู่ด้วยกันเราก็สงสารเขาอีก ก็เข้าเสต็ปเดิม
ปัญหาคือ กับทางบ้านเขา เขาจะให้ได้หมดทุกอย่างเลยค่ะ แต่กับเราเขาจะเอาแต่ใจกับเราตลอด
จะต้องขอให้เราเลี้ยงข้าว ให้เราซื้อของให้ ซึ่งเขาจะใช้ของเกินตัวมาก ครอบครัวเขาก็เป็น
เรารู้สึกว่าเราถูกเอาเปรียบในทุกๆด้าน เพราะเขาไม่เคยห่วงใยหรือใส่ใจอะไรเราเลย ไม่ว่าจะเจ็บป่วยหรือเป็นอะไรเขาไม่เคยสนใจ
เขาไม่เคยช่วยเหลืออะไรเราสักอย่างแม้จะเป็นผู้ชาย ซ่อมของ เปลี่ยนหลอดไฟ งานบ้าน เขาไม่เคยทำ
เราทำหมดทุกอย่าง จนรู้สึกเหนื่อยเกินไปที่จะอยู่กับคนนี้ รู้สึกเขาเป็นภาระในชีวิต
แต่ที่อยู่กับเขาเพราะเขาไม่เคยเหลวไหลหรือนอกใจเรา
พอมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องเราเลยไม่อยากไปต่อกับเขาแล้ว แต่ใจรักเขาอยู่นะคะ
เราจะจัดการปัญหาทั้งหมดยังไงดี
ถ้าไม่อยากไปต่อกับแฟนแล้วเพราะเรื่องเงิน เห็นแก่ตัวมากไหมคะ?
คบกับแฟนมา4ปี เราเป็นพนักงานเอกชนเงินเดือน 20k มีภาระแค่เรื่องรถยนต์ของตัวเองเดือนละ6k
แฟนเป็นข้าราชการ เงินเดือน10k แต่ต้องกู้มาให้พ่อแม่ เหลือประมาณ3-4kต่อเดือน
ช่วง1-3ปีที่ผ่านมา อดทนกันมาตลอดเลยค่ะ ทางบ้านจะส่งเงินมาช่วยแฟนเราบ้าง ในส่วนของค่าใช้จ่ายส่วนตัวของแฟนรวมถึงค่ากิน เดือนละ3-4k
เราจะจ่ายเยอะกว่าไม่ว่าจะของใช้ส่วนตัวของเขาและเรา เพราะเห็นว่าเราเงินเดือนเยอะกว่า
ช่วยอะไรได้ก็ช่วยกัน เพราะเราก็มีภาระ ไม่ได้มีมากพอที่จะเปย์เขา คือให้ได้เท่าที่ให้ได้
แต่พอระยะหลังคือปีที่4นี้ ช่วงโควิด ทางบ้านเขารายได้น้อยลง เลยไม่ได้ส่งเงินมาช่วยแฟนเราเลย
เราเลยสงสารแฟน รวบรวมเงินมาขายของเล็ๆน้อยๆ เพื่อให้มีเงินเพิ่มขึ้นเขาจะได้ไม่ลำบาก เพราะลำพังเงินเดือนของเขา จ่ายหนี้สินส่วนตัวก็หมดแล้ว
เราช่วยกันขายของ ได้เงินมาส่วนใหญ่ให้เขาไว้กินไว้ใช้ นอกจากเราจะอยากได้อะไรจะขอเขาบ้างครั้งคราว
แต่ประเด็นสำคัญที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดคือ ทางบ้านเขารู้ว่าขายของกันพอมีรายได้ เขาขอเงินแฟนเราตลอดเลยค่ะ
เกือบทุกเดือนอย่างต่ำ1-2k ซึ่งรายได้ขายของประมาณเดือนละ 3-4kเท่านั้น
มันทำให้เราอึดอัดว่า เราช่วยลูกคุณทำมาหากินเพื่อให้เขาไม่ลำบากขนาดนี้ ทำไมต้องมาสร้างภาระเพิ่มให้เขาอีก
ซึ่งบ้านเขาก็ยังใช้ชีวิตปกตินะคะ ไม่ได้ดูขัดสน ยังกิน เที่ยว กินอาหารดีๆ แต่กลับมาขอเงินแฟนเราตลอด บางครั้งก็ขอให้ซื้อของให้
เรารู้สึกไม่แฟร์กับเราเลย เราลำบาก เราเหนื่อย กว่าจะได้เงินแต่ละบาท
ส่วนของเรา เราก็ไม่เคยเรียกร้อง แต่กลับเอาเงินที่หามาด้วยกันไปให้ครอบครัวอย่างเดียว
เราเข้าใจคำว่ากตัญญูนะคะ แต่นี่จะอดตายกันอยู่แล้ว เราก็ช่วยจนสุดตัวแล้ว
มันทำให้เรารู้สึกเห็นแก่ตัวขึ้นมาค่ะ เราไม่อยากแบ่งเงินที่หามากับครอบครัวเขา เราจะแบ่งในส่วนของเราครึ่งๆ
เขาอยากจะให้พ่อแม่เขาก็ให้ในส่วนเขาไป พอถึงเวลา อยู่ด้วยกันเราก็สงสารเขาอีก ก็เข้าเสต็ปเดิม
ปัญหาคือ กับทางบ้านเขา เขาจะให้ได้หมดทุกอย่างเลยค่ะ แต่กับเราเขาจะเอาแต่ใจกับเราตลอด
จะต้องขอให้เราเลี้ยงข้าว ให้เราซื้อของให้ ซึ่งเขาจะใช้ของเกินตัวมาก ครอบครัวเขาก็เป็น
เรารู้สึกว่าเราถูกเอาเปรียบในทุกๆด้าน เพราะเขาไม่เคยห่วงใยหรือใส่ใจอะไรเราเลย ไม่ว่าจะเจ็บป่วยหรือเป็นอะไรเขาไม่เคยสนใจ
เขาไม่เคยช่วยเหลืออะไรเราสักอย่างแม้จะเป็นผู้ชาย ซ่อมของ เปลี่ยนหลอดไฟ งานบ้าน เขาไม่เคยทำ
เราทำหมดทุกอย่าง จนรู้สึกเหนื่อยเกินไปที่จะอยู่กับคนนี้ รู้สึกเขาเป็นภาระในชีวิต
แต่ที่อยู่กับเขาเพราะเขาไม่เคยเหลวไหลหรือนอกใจเรา
พอมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องเราเลยไม่อยากไปต่อกับเขาแล้ว แต่ใจรักเขาอยู่นะคะ
เราจะจัดการปัญหาทั้งหมดยังไงดี