เราขอใช้พื้นที่นี้เป็นการระบายอารมณ์ของเรานะคะ..
.
.
.
คือเรารู้สึกว่าตั้งเเต่เรามาอยู่กับเเม่ เรามีนิสัยที่เปลี่ยนไปมากตอนอยู่กับยาย เพื่อนเราก็ชอบคิดว่าเรางอลอะไรรึป่าวเพราะเราชอบนั่งนิ่งๆหรือเเบบเดินไปไหนก็ได้โดยไม่บอก ไม่รอเพื่อนเลยมันก็งงๆ เเล้วเดี๋ยวนี้เราก็เหม่อลอยบ่อยเลยด้วย เเล้วก็ก็จะรำคาญเวลามีคนมาพูดมากใส่กับทุกคนเลยเเม่ก็ด้วยเพื่อนก็ด้วย เเต่ไม่ได้เป็นตลอดนะเเค่มาๆหายๆ ตั้งเเต่เราเรียน ปวช เทอม1ตอนนี้เทอม2 เหมือนเเย่ลงจากการเจออะไรไม่รู้ในชีวิตน่าเบื่อมากๆ เเต่ก็ช้วยไม่ได้เรายังเรียนอยู่ ยังเด็กทำอะไรไม่ได้เลย ทำไมชีวิตเราดูเเย่จังคะ ตอนเราสอบได้คะเเนนไม่ดีหรือไม่เป็นที่พอใจเเม่ก็พูดมากถามเยอะ พอได้เกรดดีๆเขาก็พูดถามอยู่นั้นเเหละ เเถมลงเฟสอวดคนอื่นด้วยเราไม่ชอบเลยค่ะ เเบบนี้ เเล้วก็เราโดนด่าเเทบจะทุกวันเพราะเราไม่ใช่ลูกผู้หญิงในอุดมคติของเเม่ เราเป็นเด็กที่ชอบเล่นเกมการเรียนเเต่ก่อนเคยกลางบ้าง เเย่บ้าง เเต่ตอนนี้เราเล่นเกมก็จริง เราเอาเกรด4 ให้เขาก็เเล้วเเล้วเขาเคยสัญญากับเราด้วยเเต่เขาก็ทำให้ไม่ได้ เขาชอบด่าพ่อเก่าเราให้เรา ฟังเเล้วก็ด่าเราว่านี้เหมือนพ่อเลย โกหก คือเราอยากจะเถียงมากๆเลยโดนเเทบทุกวันกับคำนี้เเต่ เรารู้เข้าใจว่าเเม่ไม่ฟังเเละไม่เคยด้วย เราเเย่ขนาดนั้นเลยหรอ เราเเค่เป็นคนพูดไม่เก่ง เเต่ก่อนเราร่าเริง เเต่หลังจากเราโดนตีนอะไรเนี่ยเเหละจำไม่ได้ยายบอกว่าเราก็อยู่ เเต่บ้านไม่ไปไหนเลยยายบอก ตอนนั้นเด็กมากน่าจะเพราะไปทำไข่เขาเเตก เเหละปัจจุบันเราก็เก็บตัวอยู่เเต่โลกออนไลน์ตลอด เช่น ดิสคอส คุยกับเพื่อนสมัยเด็กในส่วนใหญ่ สมัยเด็กคือเจอกันตั้งเเต่ อนุบาล เเต่เราก็ไม่อยากเล่าให้ฟัง กลัวมันเศร้าก็เคยพูดเเหย่ๆเล่นว่าเเม่บ่นเเล้วพวกมันก็เคยได้ยินตอนเเม่บ่นเราตอนเล่นเกมด้วย เราปิดไมค์ไม่ได้ค่ะเพราะเเม่จะให้วางโทรศัพท์ ไม่งั้นเขาก็จะหาว่าไม่สนใจเขา เเล้วก็เปรียบว่าเราเหมือนพ่อเก่า บ่นเเค่นี้เเหล่ะค่ะ
เราว่าเราเเย่ลง
.
.
.
คือเรารู้สึกว่าตั้งเเต่เรามาอยู่กับเเม่ เรามีนิสัยที่เปลี่ยนไปมากตอนอยู่กับยาย เพื่อนเราก็ชอบคิดว่าเรางอลอะไรรึป่าวเพราะเราชอบนั่งนิ่งๆหรือเเบบเดินไปไหนก็ได้โดยไม่บอก ไม่รอเพื่อนเลยมันก็งงๆ เเล้วเดี๋ยวนี้เราก็เหม่อลอยบ่อยเลยด้วย เเล้วก็ก็จะรำคาญเวลามีคนมาพูดมากใส่กับทุกคนเลยเเม่ก็ด้วยเพื่อนก็ด้วย เเต่ไม่ได้เป็นตลอดนะเเค่มาๆหายๆ ตั้งเเต่เราเรียน ปวช เทอม1ตอนนี้เทอม2 เหมือนเเย่ลงจากการเจออะไรไม่รู้ในชีวิตน่าเบื่อมากๆ เเต่ก็ช้วยไม่ได้เรายังเรียนอยู่ ยังเด็กทำอะไรไม่ได้เลย ทำไมชีวิตเราดูเเย่จังคะ ตอนเราสอบได้คะเเนนไม่ดีหรือไม่เป็นที่พอใจเเม่ก็พูดมากถามเยอะ พอได้เกรดดีๆเขาก็พูดถามอยู่นั้นเเหละ เเถมลงเฟสอวดคนอื่นด้วยเราไม่ชอบเลยค่ะ เเบบนี้ เเล้วก็เราโดนด่าเเทบจะทุกวันเพราะเราไม่ใช่ลูกผู้หญิงในอุดมคติของเเม่ เราเป็นเด็กที่ชอบเล่นเกมการเรียนเเต่ก่อนเคยกลางบ้าง เเย่บ้าง เเต่ตอนนี้เราเล่นเกมก็จริง เราเอาเกรด4 ให้เขาก็เเล้วเเล้วเขาเคยสัญญากับเราด้วยเเต่เขาก็ทำให้ไม่ได้ เขาชอบด่าพ่อเก่าเราให้เรา ฟังเเล้วก็ด่าเราว่านี้เหมือนพ่อเลย โกหก คือเราอยากจะเถียงมากๆเลยโดนเเทบทุกวันกับคำนี้เเต่ เรารู้เข้าใจว่าเเม่ไม่ฟังเเละไม่เคยด้วย เราเเย่ขนาดนั้นเลยหรอ เราเเค่เป็นคนพูดไม่เก่ง เเต่ก่อนเราร่าเริง เเต่หลังจากเราโดนตีนอะไรเนี่ยเเหละจำไม่ได้ยายบอกว่าเราก็อยู่ เเต่บ้านไม่ไปไหนเลยยายบอก ตอนนั้นเด็กมากน่าจะเพราะไปทำไข่เขาเเตก เเหละปัจจุบันเราก็เก็บตัวอยู่เเต่โลกออนไลน์ตลอด เช่น ดิสคอส คุยกับเพื่อนสมัยเด็กในส่วนใหญ่ สมัยเด็กคือเจอกันตั้งเเต่ อนุบาล เเต่เราก็ไม่อยากเล่าให้ฟัง กลัวมันเศร้าก็เคยพูดเเหย่ๆเล่นว่าเเม่บ่นเเล้วพวกมันก็เคยได้ยินตอนเเม่บ่นเราตอนเล่นเกมด้วย เราปิดไมค์ไม่ได้ค่ะเพราะเเม่จะให้วางโทรศัพท์ ไม่งั้นเขาก็จะหาว่าไม่สนใจเขา เเล้วก็เปรียบว่าเราเหมือนพ่อเก่า บ่นเเค่นี้เเหล่ะค่ะ