สวัสดีคะ เรื่องที่เราจะเอาพูดก็คือละครชีวิต เรามีพี่น้อง3คนรวมเราด้วย พี่ชายคนโตพ่อกับเเม่จะตามใจมากที่สุด ส่วนเรากับน้องฝาแฝดจะไม่ค่อยเท่าไหร่ เริ่มเรื่องเลยก็คือ พี่เราไปทำผู้หญิงคนนึงท้อง แต่พี่ชายเราก็ยอมรับนะคะ (*ผู้หญิงคนนั้นเป็นสาวร้านอาหารแถวบ้านเราเรียกเเบบนี้ก็เหมือนใครมาซื้อก็ขายนั้นเเหละ*) เเต่เราไม่เคยดูถูกนะว่าเขาจะมาจากไหน เราเองก็พาเขาไปฝากท้อง ด้วยความที่อยู่กับพี่เราประมาณ 2เดือน เเต่ตอนไปฝากก็คือหมอบอกท้องได้4เดือน เราคือเลิ่กลั่กเเต่ก็ไม่ได้บอกให้ใครรู้ เพราะพี่ก็ยอมรับไปเเล้ว พี่ชายของเราก็หน้าจะหลงจะรักเขา
เเหละ ส่วนตัวของเราเองก็มีสามีก่อนที่พี่สะไภ้จะมาอยู่ตอนนั้นเราเเต่งงานได้2ปีแล้ว เราก็ตั้งใจไว้เเล้วเเหละว่าอยากมีลูก พอเราท้องก็เอาเรื่องไปบอกพ่อกับเเม่ เรื่องมันก็เกิดขึ้นตั้งเเต่นี้ พ่อก็คอยถามพี่สะไภ้ตลอดว่ามีเงินซื้อนมบำรุงไหม ยื้นเงินให้ตลอด พี่สะไภ้ก็เอามาพูดให้เราฟังตลอดว่าเออเนี้ยพ่อให้เงินไปซื้อนู้นซื้อนี้อีกเเล้วนะ เราก็เริ่มเกิดความน้อยใจเเล้วว่า เราก็ท้องเหมือนกันพ่อให้เงิน20บาทไปนมเราก็ดีใจเเล้วอะ เเต่นี่พ่อไม่เคยถามเลย ตอนเราคลอดพ่อก็ไม่เคยมาดู ((ส่วนตัวเราไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกับพ่อเลยเราไม่เคยเถียงพ่อเลยด้วยซ้ำ)) ลูกเราออกจากโรงพบาล พ่อก็ไม่เคยอุ้มเลยนะ ส่วนมากพ่อจะเลี้ยงหลานให้พี่สะไภ้ ตอนนี้ลูกเราอายุจะเข้า3ปีเเล้ว ตอนจะกินข้าวก็เลี้ยงเเค่หลานอีกคนมากินพอเรามองหน้าลูกเราเเล้วเเบบ นั่นก็หลานเหมือนกันเขาก็หิวนะทั้งๆที่นั่งเล่นอยู่ด้วยกันไม่คิดจะเรียกกินข้าวบ้างเลยหรอ ซื้อขนมก็มักจะซื้อให้เเค่คนๆเดียว เราเห็นเเบบนี้เเทบทุกวันเราเลยเหนื่อยใจ เรายังหาสาเหตุไม่เจอเลยว่าทำไมพ่อถึงไม่รักลูกของเรา เเละเรื่องนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราคิดไปเองมันคือความจริง คุณเเม่คงเข้าใจใช่ไหมว่าเลี้ยงลูกคนเดียวมันเหนื่อยจริงๆ เเค่ลูกของเราก็เหนื่อยมากเเล้วเเต่มันก็ยังมีเรื่องให้เหนื่อยกว่านั้นอีกคือ สะไภ้จะไม่เลี้ยงลูกเท่าไหร่ก็เเบบปล่อยเลยตามเลยจะไปก็เเล้วเเต่เเบบนี้ ไม่จะคอยมานั่งดูนั่งเฝ้านะ แต่เราก็ต้องรับบทบาทคุณเเม่ลูก2 เลี้ยงทั้งลูกเเล้วก็ทั้งหลาน มีวันนึงเราอดไม่ได้จริงก็เลยเรียกให้พี่สะไภ้มาเอาเพราะว่าเด็กมันตีกันเดี๋ยวจะหาเราทำร้ายลูกเขาอีก อีนี้เรียกเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมมา เลยด่าไปชุดนึง อี
กูก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะคิดว่ากูว่างตลอดเลยใช้ไหมตัวเองนอนเเหกให้พัดลมเปาสลายกูตั้งเเต่ตื่นนอนจนจะนอนอีกรอบเเล้วยังไม่ได้อาบน้ำเลยอี
โมโหเเบบสุดๆ แต่ก็เหมือนเดิมเด็กมันไม่รู้เรื่องอะไรอยู่เเล้วเเต่ไอ้พี่สะไภ้นี้ก็เกินไป พ่อเรานี้ก็เป็นปี่เป็นขลุ่ยเข้าดีจริงๆ ทุกวันนี้เราก็ช่าง
เเล้วเเต่จะเป็นเหอะรำคาญ เชื่อว่าหลายคนต้องเป็น 😂
คุณเคยมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ไหม ลองมาฟังเรื่องของเราก่อนนะ.
เเหละ ส่วนตัวของเราเองก็มีสามีก่อนที่พี่สะไภ้จะมาอยู่ตอนนั้นเราเเต่งงานได้2ปีแล้ว เราก็ตั้งใจไว้เเล้วเเหละว่าอยากมีลูก พอเราท้องก็เอาเรื่องไปบอกพ่อกับเเม่ เรื่องมันก็เกิดขึ้นตั้งเเต่นี้ พ่อก็คอยถามพี่สะไภ้ตลอดว่ามีเงินซื้อนมบำรุงไหม ยื้นเงินให้ตลอด พี่สะไภ้ก็เอามาพูดให้เราฟังตลอดว่าเออเนี้ยพ่อให้เงินไปซื้อนู้นซื้อนี้อีกเเล้วนะ เราก็เริ่มเกิดความน้อยใจเเล้วว่า เราก็ท้องเหมือนกันพ่อให้เงิน20บาทไปนมเราก็ดีใจเเล้วอะ เเต่นี่พ่อไม่เคยถามเลย ตอนเราคลอดพ่อก็ไม่เคยมาดู ((ส่วนตัวเราไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกับพ่อเลยเราไม่เคยเถียงพ่อเลยด้วยซ้ำ)) ลูกเราออกจากโรงพบาล พ่อก็ไม่เคยอุ้มเลยนะ ส่วนมากพ่อจะเลี้ยงหลานให้พี่สะไภ้ ตอนนี้ลูกเราอายุจะเข้า3ปีเเล้ว ตอนจะกินข้าวก็เลี้ยงเเค่หลานอีกคนมากินพอเรามองหน้าลูกเราเเล้วเเบบ นั่นก็หลานเหมือนกันเขาก็หิวนะทั้งๆที่นั่งเล่นอยู่ด้วยกันไม่คิดจะเรียกกินข้าวบ้างเลยหรอ ซื้อขนมก็มักจะซื้อให้เเค่คนๆเดียว เราเห็นเเบบนี้เเทบทุกวันเราเลยเหนื่อยใจ เรายังหาสาเหตุไม่เจอเลยว่าทำไมพ่อถึงไม่รักลูกของเรา เเละเรื่องนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราคิดไปเองมันคือความจริง คุณเเม่คงเข้าใจใช่ไหมว่าเลี้ยงลูกคนเดียวมันเหนื่อยจริงๆ เเค่ลูกของเราก็เหนื่อยมากเเล้วเเต่มันก็ยังมีเรื่องให้เหนื่อยกว่านั้นอีกคือ สะไภ้จะไม่เลี้ยงลูกเท่าไหร่ก็เเบบปล่อยเลยตามเลยจะไปก็เเล้วเเต่เเบบนี้ ไม่จะคอยมานั่งดูนั่งเฝ้านะ แต่เราก็ต้องรับบทบาทคุณเเม่ลูก2 เลี้ยงทั้งลูกเเล้วก็ทั้งหลาน มีวันนึงเราอดไม่ได้จริงก็เลยเรียกให้พี่สะไภ้มาเอาเพราะว่าเด็กมันตีกันเดี๋ยวจะหาเราทำร้ายลูกเขาอีก อีนี้เรียกเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมมา เลยด่าไปชุดนึง อี