สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเรากับครอบครัวนับวันยิ่งเเย่ลงเรื่อยๆเลยค่ะ  ครอบครัวเรามีคุณเเม่ พ่อเลี้ยง คุณตา คุณยาย เเละน้องชายค่ะ คุณพ่อเราเสียไปตอนเรา 5-6 ขวบ เราอยู่กับเเม่ 2 คน จนประมาณ 10 ขวบ ก็มีพ่อเลี้ยงค่ะเเละก็มีน้องชาย 1 คน ขอเล่าก่อนนะคะว่าเรากับเเม่เนี่ยไม่มีอะไรเหมือนกันเลยสักอย่างทั้งนิสัย ความคิด ความชอบ ทัศนคติ เลยทำให้คุยกันทีไรก็ทะเลาะกันเถียงกันตลอดเป็นเเบบนี้ตั้งเเต่เด็กๆเเล้ว เราเลยไม่ค่อยสนิทกับเเม่เท่าไหร่ค่ะ คุยกันได้เเต่เรื่องทั่วๆไปสารทุกข์สุขดิบบ้างเรื่องเรียนบ้าง กับพ่อเลี้ยงน้องชาย เเละคุณตา ก็คุยกันได้ค่ะเเต่ก็ไม่สนิทเหมือนกันคุยเเบบถามคำตอบคำ เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์มันเริ่มเเย่ลงตั้งเเต่ตอนคุณยายเราเสียไปตอนเราอายุ 16 ค่ะ  คุณยายเป็นคนเดียวที่เรารู้สึกว่าท่านเข้าใจเเละรู้จักตัวเราดีที่สุดอยู่กับท่านเเล้วรู้สึกสบายใจมาก พอท่านเสียไปเรารู้สึกไม่เหลือใครเลยค่ะทั้งๆที่บ้านก็ยังมีทั้ง เเม่ พ่อ ตา เเละน้อง รู้สึกว่าอยู่บ้านเเล้วอึดอัดมากทำตัวไม่ถูกเหมือนมันไม่ใช่ที่ของเราเลย ตอนนี้เรียนมหาลัยค่ะเลยต้องมาอยู่หอกลับบ้านเดือนละครั้ง ตั้งเเต่มาอยู่หอเเม่เเทบไม่เคยโทรหาเลยมีเเต่เราที่โทรไปหาท่านเเต่ก็คุยกันได้ไม่เกิน 2 นาทีเพราะไม่รุ้จะคุยอะไร ไลน์ก็มีเเต่เราที่ทักไปหาท่านว่าทำอะไรอยู่ทานข้าวรึยัง เรารู้สึกว่าทุกวันนี้เเม่สนใจเเต่น้องค่ะเพราะน้องอาจจะยังเด็กอยู่ เเละคงคิดว่าเราโตเเล้วดูเเลตัวเองได้เลยปล่อยๆ ตอนนี้ก็มีเเต่เพื่อนเเละญาติๆที่ทำให้มีความสุขได้ค่ะ
เราเลยอยากจะปรึกษาเพื่อนๆว่าควรทำยังไงดีคะให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวมันดีขึ้นกว่านี้